HAYATIMDAN ÇIK ARTIK " KIZIM "

CANIN YANIYOR MU?

Multide :BİZİMKİLER...

-Meyra EVCEN -

Yaşadığım şeyle şok olmuştum. Akın karnına tekme yiyince nedensiz içim acımış sanki bana yapılmışçasına canım yanmıştı... İstem dışı gözümdeki yaşlara hakim olamıyordum. Akın bana ağlama dercesine bir bakış atıp yüzüne sayısız yumruk geçirmişti. Ağzıma geleni sayardım ama Akın engel olmuştu bana. Kavgaya Arda ve Aras 'da dahil olduktan sonra hastanelik çocuğu orda bırakmışlar ve sanki hiç bir şey olmamışçasına Akın kolunu omzuma atmış. Bana sırıtıyordu. Biz asansöre doğru ilerlerken kızları hatırlayınca zoraki Akın 'ın kollarından kafamı çevirip kızlara el salladım ve 'napabilirim?' anlamında omuz silktim tabi Akın Beyler beni yüzüne yakışan en tatlı sırıtışla ters döndürene kadar. Önüme döndüğümde asansörün önünde olduğumuzu fark ettim . Akın 'a 'ne' anlamında kafa salladım. Yine sırıtıyordu niye sırıtıyor la bu?! Dordumuz birlikte asansöre bindik. Şuan 1. Kattaydik. Bizim sınıf ise 5. Katta ama bu çocuğun aklıyla zoru var herhalde! 3. Kata basmıştı. Ve sabahtan beri yüzünde olan sırıtışını hiç bozmadan sırıtıyordu. Çarpıl emi! Kim bilir kaç kızı böyle etkiledi. Ah ah ! Kafasız çoçuk! 3. Kata vardığımızda tam çıkacaktım ki gomlegimin yakasindan tutup içeri soktu. Ve yanımdan Aras ve Arda geçti. Fesat düşünce tövbe Yarabbim tövbe!!! Akın! Ben ! Yanlız! Asansör! Bakışma ve asansörün durdurma butonuna basma! Rabbim ben senin sevgili kulun tövbe Yarabbi tövbe Allahım sen koru Yarabbim!!!

Ama şimdi üzüldüm bu çocuğa ya yüzünde yara bere... Birde benim yüzümden.
O konuşmaya başlayana kadar ben asansörden binbir çıkma planı düşünmüştüm bile... "Şimdi ufaklık. Bir öpücük hak ettim diye düşünüyorum... Demi yani? Lan ben bu hallere gelcek adam miydim?! Öpücük için gururum ayaklar altında iyi mi?¿!¡" "Hah sen onu benim külahıma anlat (!) Birde öpücük istiyorsun! Seni alan karı yandı valla! " omuz silkti "Belki o kişi sensin?" dediği an hödük gibi kaldım orda iyi mi ? " Hem ben senin için kavga ettim. Görmüyor musun yaralarımı? Hepsini senin için yedim. Mmm birde öpücük yokmuş yok ya başka?!" dediğinde beni en olmaz yerimden vurmuştu. Hem ben niye bu çocuğu öpmek istiyorum ki?! Niye içimde hiç olmadık hisler var! Niye bu çocuk bana yakışıklı geliyor? Dayanamayacaktım yavaş yavaş ayaklarımda yükselip tam dudaginin yanındaki yaraya dokunup öptüm."Çok acıyor mu?" Diye sorduğumda başını Hayır anlamında salladı. Sanki dünyanın en huzurlu yeriydi burası sanki hayatımda hiç kötü bir şey olmayacak gibi geliyordu sanki sanki ben... Yok canım Saçmalık sadece bir duygu sömürüsü derken basının üstüne yetisemeyip somurttum ya ben napıyorum ben?! Ama ben sana napacağımı bilirdim. Her güzel şeyin bir kötü sonu yok mu? Evet var! Ona sımsıkı sarıldim asansör tuşlarının önünde duruyordu. Sarilmamla bir anlık şok yaşadıktan sonra oda karşılık vermişti ki ben hiç ona benzeyip gururumu ezdiremem hiç bırakmak istemesemde napabilirim kardeş zorundayım. Yukarıdan elimi tuşların oraya götürmüştüm 1,2,3... demişken birden bilegimi tutup beni kendine doğru döndürdü . Ben sanki çok büyük bir suç islemiscesine anneme en çok attığım gülüşümü ona attım. "Yemem ben bunları ama sevdim bu gülüşü. Benden kaçış yok ufaklık.." dudaklarıma yaklaşmıştı kaçmak istesemde kaçamıyordum beni kollarımdan sıkıca kavramıştı. Tam kaderime teslim olmuştum ki... Zil çalmıştı. Bende kollarından kurtulup direk 5. Kata basmıştım. "Hassi..." dediği an zafer bulmuşçasına sırıtmıştim somurtma sırası ona geçti diye düşünürken her kıza attığı kahve boncuktan bana atmıştı. Ya sinir bu çocuk ya! Asansör kapıları açılınca sinirle sınıfa ilerledim. Karşıma Ateş çıkınca bir an duraksadım. Ateş kaşları çatık bir şekilde tam arkamda duran Akın 'a bakıyordu. Akın sertce beni arkasına aldı. Akın ve Ateş burun buruna gelmişti ki o an hoca girdi sınıfa "öhöm öhöm " deyip yapmacık bir oksurmeyle karşılık verince Ateş beni kolundan tutup yanına oturmustu. Halen kaşları çatıktı. Akın sanki ben suçluymsuum gibi beni öldürecekmiş gibi bakıyordu. Bende önüme dönüp derse konsantre olmaya çalıştım .

Neredeyse dersi yarılamıştık. Müdür girdi içeri. Hepimiz ayağı kalktık ama su grup kalmayınca kan beynime sıçradı resmen. Akın kalkıp müdürün yanına gitti . Bora halen sınıfta yoktu . Zaten olmasıda imkansızdı. Akın 'ın arkasından Arda ve Aras 'da gitti . Ama Arda gitmeden Su 'ya göz kırptı. Oha ya bu çocuk be Su! Çapkın ya bu! Kesin Su etkilendi. Öf bir bu eksikti.

Müdür tam çıkacaktı ki "Meyra seninde gelmen gerekiyor." dediğinde Akın elini yumruk yapıp sıktı. Bende sinirle Akın'ın arkasına geçtim . Beni öne alıp elimi tuttu . O kadar sıkı tutulur mu ya?!

Müdür yaptığınız doğru değil çocuk hastanedeymiş... Ailesine nasıl hesap vereceğim gibi bir sürü şey geveledi. Sonra çıktık işte. Ateş kapının önünde bekliyordu. Akın birden bağırınca ne yapacağımı şaşıracak hale gelmiştim. "Lan sen hala Sevgilimin yanında ne işe arıyorsun?!" Bak Ateş bu son uyarım bir daha Sevgilime karisirsan sonuçlarına ben katlanmam! " diye öyle bir bagirmsiti ki tüm koridor inlemiş 9. Sınıflar korkudan ne yapacağını şaşırmıştı. Aynı benim gibi. "Öyle Keskin! Ne komik sin sen! İlk sevgilim diyen bendim o benim sevgilim anladın mı benjm!" Ya zaten doludum yarama tuz basar gibi acılarıma acı katın! "Ya yeter ya yeter! Bıktım hepinizden, herkesten! Ya ben oyuncak mıyım?! Lanet olası hırslatınızla beni kullanmaktan vazgeçin! Siz ikiniz hayatıma girmeden önce gerçek bir hayat yaşıyordum. Hayatımın kahrolası hayatımın içine girip iyice maf ettiniz! Artık yüzünüze bile bakacak halim yok. Yeter bir daha benim hayatıma müdahale etmeyin!" O kadar kötüydum ki artık içimden ne geliyorsa atmıştım. Dayanamamistim... Ağlayarak otoparka gittim. Tek duyduğum arkamdan Akın 'ın "Meyra..." demesiydi o kadar hızlı koşmuştum ki karşıma çıkan her insana çarmıştım. Otoparka vardığımda arabama binip hızlıca ordan uzaklaştım ve eve girdim. Annem eve olmadığı için çok sansliydim. Halime teyzenin beni bu halde görmemesi için kapıyı anahtarla açıp direk odama çıktım. Sabahları hiç çıkmak istemediğim Yatağım... Tüm göz yaşlarımı barındırdığım göz yaşlarımı süsleyen yastigim... Duvardaki batman, Spiderman posterleri bile üstüme üstüme geliyordu... Bugün yatağıma mutlu girmem gerekti... Akın 'ı öptüğüm için utançla yastigimı ısırmam gerekiyordu... BATMAN posterlerimin yerini değiştirmem gerekiyordu... Ama artık sanki her şey bitmiş sadece bir avuç umut kalmıştı elimde. Ağlaya ağlaya uykuya teslim etmiştim yapboz parçaları gibi parçalanan vücudumu...

Okula hiç gitmek istemiyordum... Sanki gidersem her şey daha kötü olacakmış gibi...Ama hiç hayatımda yapmassamda dersleri ekmem ve anneme yalan söylemem gerekiyordu... Dün erken yattigimdan bu sabah saat çok erken kalkmıştım. Dün hiç rahatsız edilmemek için kapattığım Telefonumu açıp saate bakacaktım ki Oha yani kaç arama 2973 arama hayatımı toplasan by kadar arama olmaz be! Baktığımda çoğu bilinmedik numaralardandı ki galiba bu Akın... Bazıları Ateş gibi... Diğerleri Çağla ve Su zaten... Halime Teyze uyanmadan mutfağa indim ve sıcak su torbaalrini aldım. İçine sıcak su koyup ağzını kapattım. Tekrar odama çıktım ve onları altıma yerleştirdim. Kendimi tekrar uykuya teslim ettim...

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin seviyorum siziii