HAYATIMDAN ÇIK ARTIK " KIZIM "

AKIN ARTIK BENİ SEVMİYOR

Multide : Akın Meyracıkına yazmışsş çok tatlı bu yaa ^^^ İyi okumalar kusura bakmayın bu bölüm geç oldu ;) Hikâyemi okuma listenize eklemeyi unutmayın canimalree

-Meyra EVCEN -

Arabayla okula varmak yaklaşık 15 dakikaydı ama Akın mübarek kaplumbağa hızında gidiyordu ve bu benim sinirimi hoplatıyordu. Sanki bilmiyoruz neden yavaş gittiğini! Benim sinilendigimi fark edince sırıtmaya başlamıştı. Bu beni daha da sinirlendiriyordu. Ama şu sırıtışla ne kadar yakışıklı olduğunun farkında değil yaa! O tatlı gözleri hafif olan gamzeliyle o kadar tatliydi ki bal Dök ye be!!!

"Ne diye sırıtıyorsun sabahtan beri sen?! Hem yemin ediyorum kaplumbağa olsa senden hızlı gider! Fast go fast go. Ben ne diye senle geldiysem şimdi trafik başlayacak ya! Biz bu gidişle akşamki Galatasaray maçını kaçırırız ama ölmek istemezsin değil mi?!" dedim sinirle oda yüzündeki sırıtşı biraz daha genişletip gözlüklerinin kenarından tutup yavaşça aşağı indirdi ve dünyadaki tüm kızların rüyası olan bir mavi boncuk attı bana. Ay ben ölem bu nedir?! Bu çocuk böyle şeyleri alıştıra alıştıra yapmalı ya! Ama umursamaz davranmaliyim ben kanmam çünkü ben kan değilim. Basımı cam tarafina çevirdim.

Birden yolda durunca soru sorarcasina ona baktım. Öf lanet olmasın ki 20 dk sonra ders başlayacak ve üstüne üstlük trafik var! "Ya olum sürsene öf trafik var anladıkta önündeki arabanın kaç metre uzağındasın fark ettin mi?!" dediğinde arabadan inip camdan bana baktı ve "Ya sendeki çeneyle işim zor güzelim. Napıyoruz şimdi şu çeneyi kapatıyoruz. Her neyse arabadan iniyor musun yoksa indireyim mi?" dediğinde şaka yaptığını sanıp omuz silkmistim ve yola çevirdim kafamı. Benim tarafıma gelince şaka olmadığının farkına vardım ama inat değil mi inmicem! In dercesine bir bakış atınca ona göz devirip yola bakmayı sürdürdüm. "Anlaşılan sen laftan anlamıyorsun o zaman anlattırırız!" deyip beni kucakaldı "Ya pislik bırak yemin ederim tacizcisin diye bağırırım! " dediğimde göz devirip "YiyiyoRSA bağır ! Ses senin!" dediğinde bu lafı beni sustur maya yetmisti.  Arabaların içinde herkes bize bakıyordu. "Heyyyy herkes duysun ben bu kızı seviyorum!!! Ben bu kıza aşığım!" diye bağırınca "Beni hemen bırakkk!!!!" deyip hemen ağzını kapattım. İnsanlar şu ukala çocuk ünlü olduğundan telefonla çekmeye başlamışlardı. Bana gülümsedikten sonra "Duydunuz değil mi?!! Biz sevgiliyiz ben onu seviyorum! Ama onun beni sevmesi için yapacağınız şeyi biliyorsunuz!" dediği an herkes camdan "Meyra Akın'ı sev! Meyra Akın'ı sev! Akın seni seviyor..." diye bağırmaya başlamıştı. Akın beni yere bırakıp önümde diz çökmüştü. Gözlerimdeki yaşlara hakim olamıyordum. "Meyra seni seviyorum! Bana sevginden hediye et!" Demişti. Ben napacağımı şaşırmıştım. Herkes benim cevabıma bakıyordu. Tabiki bir evlenme teklifi değildi ama çıkma teklifiydi ve ben kalbimi değil beynimi dinleyerek göz yaşlarımla ordan koşarak uzaklaşmıştım...

Bir otobüse bindim. Eve varır varmaz arabama ataldım. Nereye gideceğimi ne yapacağımı bilmiyordum. O an ne yapacağımı şaşırıp rehperime geçen eklediğim Ateşi aradım. "A...At..Ateş Ben ben çok kötüyüm... Lütfen gelir misin?" Dediğimde "Meyra... Nerdesin?!" Sesi telaşlı gibiydi. "Beykoz sahilde..." Dediğim an telefonu kapatıp arabadan indim ve ağlayarak onu beklemeye koyuldum.

Geldiği an koşarak boynuna sarıldim neden bilmiyorum ama benim aşık olduğum kişinin galiba kollarındaydım... "Ateş..." "Şsssh Meyra her şeyi biliyorum arabaya geçelim sen çok üşumüzsün.." dediğinde arabaya bindik ve sessizce bir noktaya bakmaya başladık. Arabada otururken elini kasete uzatıp kaseti açınca en sevdiğim şarkı olan Biz aşıktık ya (multide var ) şarkısı çalınca gülümsemeden edememiştim. "Mutlu olmak istiyor musun?" Diye sorduğunda sadece başımı sallamakla yetindim. "Hadi arabadan in ben hemen geliyorum" dedi ve gitti. Bende akşamın karanlığında arabanın üstüne oturmuş sahili izliyordum. Çok geçmeden elinde iki kahveyle bana gülümseyerek yaklaştı. Ona tebessüm gösterdikten sonra sahile bakmaya devam ettim. O gelene kadar şarkıyı yeniden başlamıştım biz kahvelerimimizi yudumlarken şarkı bizim için yazilmiscaisna çalışıyordu. Bakışlarını bana çevirince bende onun gözlerinin en tatlı Kahvesine dalmıştım. Bana hafif yaklaşmıştı. Ben tepki vermiyordum. Akın olsa direk geri çevirirdim başımı ama bu çok başkaydı. Dudaklarımız sonunda bulusunca ikimizde gözlerimizi yumduk. Dudaklarını öpmek o kadar tatliydi ki... Bu sefer gözlerinde değil dudaklarında kayboluyordum. Dudaklarindaki o hafif nem... Ağzında tatlı kahve kokusu.. Dudaklarını dudaklarımdan çektiğinde tekrar bir sessizliğin ardından "Her şeyi nerden öğrendin?"sesim o kadar güçsüz çıkmıştı kii. Sanki dokunsalar ölücektim. "Akın... Geldiğinde her yeri darma duman etti. Biliyor musun hayatında ilk defa onu ağlarken gördüm. Sonra sözlü kavga ettik biraz ben dışarı çıkarken işte sen aradın geldim." deyince gözüm tekrar yaşlandı. "Anlıyorum çok mu kötüydü o.. yani Akın..." O kafa sallayınca ağlayarak "Anlıyorum ancak gitsek iyi olacak annem bekler biliyorsun..." dediğimde kafa salladı yol boyunca ikimizde sükutumuzu bozmamamıştik. Beni eve bırakınca " Çok üzülme... Ve kendine iyi bak!" diyince "Peki" deyip eve girdim. Annemleri daha fazla üzmemek için direk odama çıkacaktım ki salondan sesler yüklenince direk olarak oraya yöneldim. Yoksul bir kadın ve adam. Üstlerinde yırtık kıyafetler... Siyah çoraplar... Adam daki kirli sakallar... Gözlerindeki korku...  Annemlerle kavga ettiklerini  görünce "Ne oluyor burda?!" diye bağırdıgim an etrafı bir sessizlik kaplamıştı. Annem Korkuyla kadın ve adama bakıyor babam ise sinirden kopurecek halde. "Anne ne oluyor?! Biriniz bir şey söyleyin artık." dediğimde annem "Ahh canım bir şey olduğu yok! İş istemeye geldiler... Şeyyy is yok deyince de biraz tartıştık ama artık Ayşe ablanın yanında çalışacaklar değil mi?!" Annem hem telaşlı hem korku doluydu. Bu beni daha çok üzerken annemin daha fazla üstüne gitmek istemedim. "Hayırlı olsun!" deyip onlara güzelce tebessüm ettim. Ve doğruca odama çıktım. Bugün olanlar ne kadar garipti. Her şey o kadar kötü ve adaletsizdi ki her şey benim başıma geliyordu. Şu Kadın ve adam neden tartışsın ki annemle annem normalde kadromuz dolu olsada işleri olsun diye işe alırdı insanları... Ve birde annem ne bileyim ya asla böyle bir kadın değil ki... Bağırdıgini ve benim hiç bir şey fark etmeyeceğimi düşünmesi çok saçma! Ama ben napıp edip bir yol bulmam lazım derken ceplerimi karstirdigimda telefonun yanımda olmadığını fark edince aşağı indim. "Annnee ben arabadan telefonumu alıp geliyorum!!!" Dediğimde annemden cevap alamayınca dışarı çıktım. Geceleri çok soğuk oluyordu ve üstüme bir şey almamıştım. Arabamı açtım ve telefonumu ararken bizim hizmetlileirn kaldığı yerde bir hreketlilik olduğunu fark edince korkarak oraya yaklaştım. Adımlarım yavaştı. Nedensiz ve istemsizce onları dinlemeye koyuldum.

"Bey gördün mü kız ne kadar büyümüş... Biz ne diye yalan söyledik! Ne alemi vardı. Şimdiki aklım olsa..." dediği an telefonum çalmaya başladı. Onlarda srssizlesmiti. Sessiz ve hızlı adımlarla yalıya koştum. Odama çıkıp telefonuma sığındım. Kız demişlerdi. Demek ki kızları vardı ama büyümüş dediler bu evde bir işler dönüyor ama bakıcaz...

Telefonuma baktığımda Su ve Çağla nın aramarını görmüştüm. Akın 'ın instagramına girdim. Benimle ilgili olan her şeyi silmiş ve lanet olsun ki geçen multide var beni etiketledigi fotoğrafı dahi kaldırmış takipten çıkarmıştı. Üstüne üstlük son fotoğrafına Ben hayatta çok kaybettim... Şimdi kazanmaya başlıyorum... M siz..."
Ağlamaya başlamıştım bile. Günlüğüme sarıldim ve her şeyi ona yazdım içimi döktüm... Sonra ise youtube 'ye girdim şarkılara siginacaktim ki ne göreyim başta Akın ve benim bugünkü videomuz tekrar lanet okudum Yarın Cumaydı ve magazin dünyası cumartesi sallanacaktı... Videoyu tekrar tekrar izledim her seferinde ağladım... Altındaki yorumlarda milyonlarca küfür ve kötü söz yazan kızlar vardı ve bana yav***yan erkekler... Ağlaya ağlaya uykuya sarıldım...

Oy ve yorum litfenn :))