Serendipity to Forever: A JuliElmo Fan Journey

Mad World (One Shot)

Ngayon ang meeting nila ng mga big bosses. Bagong project. Bagong opportunity. Dapat masaya sya.

Strangely, she only feels…fine. Not the kind of fine that means she likes the idea. But

the kind of fine that means she’s too tired to think of any other way for

things to end up. So she agreed.

“Hey..” batini Elmo sa kanya pagpasok nya ng conference room.

Nagulat syana nandon na ito. Usually kasi, lagi itong late. Hindi nya napaghadaan ang agad nilang pagkikita. Inexpect nya na darating ito in time ng meeting. At ang balak

nya, hindi na magtagal at umalis na rin pagkatapos. Handa sya makita ito, pero

hindi ang makausap.

“Hey..” bati rin nya.

“Uhm, where’s Tita Marivic?” tanong nito habang pinaghihila sya ng upuan. Alanganin

syang umupo sa tabi nito.

“Susunod nalang daw, may konting emergency sa bahay. Ikaw? Si Ms. Pia?”

“Ms. Pia?” kunot noong tanong nito.

“Oo..bakit?”

“What happened to Tita Pia?”

Natigilan sya. At as if on cue, biglang bumukas ang pinto at dumating ang ginang.

“Julie!” nakangiting bati nito.Tumayo sya at bumeso dito.

“Sumilip ako kasi akala ko wala pa ring kasama si Elmo dito. Buti nalang nandito ka na. I have to attend something kasi sa baba. Is it okay?” tumango nalang sya sa

babae. Agad ding itong nawala. 

Namayani ang tensyon at ilang sa pagitan nila ng binata. Ilang minuto silang nakatingin sa kawalan.

“Look,Julie, if this is about the last time—“

“Elmo, nong huli tayong nag-usap—“

“Okay, you go first,” sabi nito nang sabay nilang basagin ang katahimikan.

She paused, gathering her thoughts. “

Elmo, ‘yong paguusap natin last time? I think that’s the worst we’ve ever had.” diretsa nyang sabi dito. 

Walang bakas ng pagkagulat sa mukha nito.

“Alam mo ‘di ba? Alam mong nasaktan ako?” tanong nya dito.

“I know.” sagot nito.

“And you didn’t even tried to talk to me after that..”  panunumbat nya dito.

“I wanted to. But I can’t Julie.”sagot nito. 

Tiningnan nya ito. Seeing his eyes, his lips, his nose, smelling his scent, hearing his voice again, she can’t help but to recall that night.

She remembered it, sadly, all too well.

----------------------------------------------------------------------------------------------

“Totoo ba?” ‘yon agad ang bungad nya kay Elmo nang magkita sila sa usual nilang tagpuan kapag kailangan nila ng masinsinang paguusap. 

Nakita nya sa mga mata nito na alam na nito ang tinutukoy

nya.

“May nagawa ba ko? Bakit di mo man lang sinabi sakin? Wala akong kaalam alam! Sa iba ko pa nalaman, of all people, ako pa ‘yong walang malay.” nanginginig sya. Galit, lungkot, at pakiramdam ng