MY LAST STAR (Completed)

Chapter 24: Father and Son

Chapter 24:
Father and Son

Walang tigil ang pag-agos ng luha sa mga mata ni Huimy. Hindi siya makapaniwala sa mga narinig niya mula kay Renz. Ang tagal niyang nagtanim ng sama ng loob sa binata dahil sa pag-aakalang pinaasa siya nito. Lahat ng nangyari sa nakaraan ay isinisi niya kay Renz ngunit hindi niya alam na naging biktima lang din pala ito.

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin matapos malaman ang buong katotohanan. Tanging luha niya ang nagsisilbing katunayan ng pagdadalamhati niya sa nangyari sa nakaraan.

"Huimy," sambit ni Renz kasabay ang paghawak sa kanyang kamay. Magkatabi silang nakaupo sa may dalampasigan. "Patawarin mo sana ako kung hindi ko nagawang ipaglaban ka noon. Patawarin mo rin ako kung nasaktan kita ng sobra-sobra dahil sa nangyari."

"Parehas lang tayong nasaktan at nagdusa. Patawarin mo rin ako kung hindi ko inalam ang totoo."

"Kalimutan na lang natin ang nakaraan at magsimula tayo ulit," suhestiyon ni Renz.

Lumingon siya sa binata at tinitigan ito sa mga mata. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang luha. Ngayon lang niya nakita ang labis na sakit na nararamdaman nito. Sadyang hindi makakapagsisinungaling ang mga mata.

"Ganoon ba kadaling gawin iyon para sa'yo? Masyadong malalim ang sugat na dinulot sa atin ng nakaraan at hindi iyon ganoon kadaling kalimutan na lang. Hindi rin ganoon kasimple ang magsimula ulit. May kanya-kanya na tayong buhay. Nasanay na tayo na wala ang isa't isa."

"Alam ko, pero hindi ba puwedeng ibalik kahit ang pagkakaibigang mayroon tayo dati?"

Napabuntong hininga siya saka tumingin sa kalangitan. "Kung kasing simple lang sana ng paghiling sa bituin ang pagbabalik ng pagkakaibigang nawala sa atin... kaya lang hindi ganoon iyon. Tanggapin na lang siguro natin na tapos na ang lahat sa atin. Wala na kahit ang pangakong best friend forever."

"Hindi, Huimy. Walang katapusan ang forever. Bigyan mo ako ng pagkakataon para patunayan sa'yo na kaya kong tuparin ang pangako natin sa isa't isa."

Muli niyang nilingon ito. Ramdam niya ang sinsiridad sa sinasabi nito.

"Naiintindihan ko na ngayon at maiintindihan ko kahit hindi mo na tuparin ang pangako mo. Kalimutan na lang natin ang pangakong iyon. Let's move forward." Pinahid niya ang luha at saka ngumiti. "Panatag na ngayon ang loob ko. Para akong nakalaya sa gapos ng nakaraan at dahil iyon sa'yo. Maraming salamat ngunit hanggang dito na lang tayo."

Tumayo siya at aktong iiwan na ito ngunit mabilis na nahawakan ni Renz ang kanyang kamay. "Hindi na ako papayag na ipagtabuyan mo ako ulit. Kahit paghirapan ko pa, maibalik lang ang pagkakaibigan natin, gagawin ko."

Ngiti lang ang itinugon niya saka tuluyan nang iniwan si Renz.

"Why don't you give him a chance?" tanong ni Trisha sa kanya nang makabalik siya sa cottage na tinutuluyan nilang dalawa.

"Tama na iyong nagkaroon na ng liwanag ang lahat patungkol sa nakaraan. Okay na kami at ganoon na lang iyon, wala nang continuation."

"Pero iyon ba ang isinisigaw ng puso mo? Baka pinipigilan mo lang ang sarili mong buksan ulit ang puso mo para sa taong tunay na minamahal mo."

Sandali siyang natahimik. Sa totoo lang, may parte ng puso niya kanina ang gustong tanggapin ang alok ni Renz na pagkakaibigan. Ngunit may bahagi sa puso niya na para bang hindi sang-ayon sa suhestiyong iyon. Pakiramdam niya, magiging kumplikado lang ang lahat dahil may nararamdaman pa rin siya para sa binata. Natatakot siyang masaktan lang ulit siya at umasa. Hindi niya sigurado kung kaya niya pa bang makipagkaibigan sa taong mahal niya gayong alam niyang may kanya-kanya na silang buhay.