First Love of A Royal Prince (Wattys 2018)

Rain

"Hello? Oh, san na kayo? Tagal ah. Anong oras na. Yeah yeah. Whatevs. Not really. Bilis na! Hahahaha. Che! Bye, hintayin niyo ulit ako sa gate namin ah?" I ended the call. Hinatak ko ang maleta ko at lumabas sa kwarto. It's 4:30 am pa lang and we agreed na ngayong oras umalis para makapagpahinga pa kami sa University. Nakapag-paalam na ako kila Daddy na aalis na ako ngayon. Pero hindi nila alam kung anong oras.

Pumasok ako sa loob ng kwarto nila Mommy. Syempre tabi sila ni Daddy. Sweet diba? Kasuka. Lumapit ako sa kama nila at tinitigan ko muna sila. Nagsi-sink in sakin ang sinabi ni Daddy.

She doesn't mean to leave us. I'm giving her a chance, not that I love her, because she deserves it. She deserves to be love again. She deserves to be love again.

I leaned to kiss my father's cheek and leaned more to reached my mother. I kissed her forehead.

----

"Min! Patty! Adrialyn! Miss you girls!" I hugged them. It's been a week since we came back to the University. Kakabalik lang nila Min galing sa extended vacation nila. Blooming and sun-kissed kaya lalong gumanda. Okay naman ang studies namin. Masungit pa rin si Ma'am Panchili. Si Miss Callug naman ay jolly para rin at maraming kwento sa adventures nila sa Siargao. Hindi muna daw sila nag-out of country kasi mas gusto ni Sir Hendrix na malapit lang. Para kung may emergency ay hindi hassle ang pag-uwi.
Ng b
"Ang gaganda naman!" Puri ni Vivian. Lunch namin at kakabalik lang daw nila ngayon. Dumiretso na daw sila sa Canteen dahil alam nilang nandito kami.

"Here. May mga pasalubong kaming delicacies. Dinamihan na namin dahil alam naming it's not enough for us, right?" Singit ni Adrialyn. Hinablot naman lahat ni Clara ang mga paperbags.

"Wow. So sweet naman. Thanks guys!" She exclaimed at binuksan niya na ang pack ng candies.

"Oy girl, para sa ating lahat yan." Saway ni Patty sa kanya. Natigilan kami ng umupo si Jason sa tabi ni Vivian. Tahimik ito at nakayuko lang. Bumulong naman ng tanong si Vivian at umiling lang si Jason. Vivian sighed. Where is Matthew kaya? Well, don't get me wrong. Nandito kasi yung zoo keeper. Syempre dapat nandito rin yung unggoy. (Defensive??) Che!

"Where's Matthew?" Clara asked and winked at me. I rolled my eyes on her. Brat.

"Soccer field." Matipid na sagot ni Jason, nakayuko pa rin ito kahit kausapin ni Vivian. Nag-bell na para sa susunod na period. Kay Miss Callug na kami kaya siguro pwedeng mamaya na lang ako papasok. 2 hours naman ang time niya sa amin.

"See yahh later guys. Let's call for pizza tonight ha?" Paalala ni Clara sa amin. Celebration chuchu daw sabi ni Clara kasi kumpleto na ulit daw kami. Naku! Dipa ata naka-get over sa sem break at may tubig pa sa tainga. Nakapasok na ata sa utak kaya ganyan na kung mag-isip.

"Whatever."

"Yeah, later."

"Sure sure."

----

Naglakad naman ako sa soccer field at nakita ko na ka agad si Matthew. Hinahatak nito ang grass at tinatapon. Tsk tsk. Nagkakalat pa eh. Isa rin naman siya sa pinakamalaking kalat sa University.

"Hey." Lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya. Kahiya naman kung naka-tayo ako at naka-upo siya. Mangalay pa eh, ako na maga-adjust.

"Hey." Mahinang bati nito. Pinagpagan nito ang lupa sa kamay niya. Pero may natira pa rin. Diba ang kalat?

"What's wrong? Do you want to talk about it?" I asked him.

"I don't know." He shrugged and looked at me. He smiled sadly.

"It's alright." I don't know what to say kaya. Didn't had any comforting words from my heart.

"Hope so."