Kalmak mı zor gitmek mi?

Yürek Aşka Düştü

KATRE

Ne kadar süre sarıldım Emir'e bilmiyorum ama ruhum sanki huzur bulmuştu. İçimdeki bütün sıkıntılar buhar olmuştu. Hani filmlerde kitaplarda derler ya kollarında huzur buldum, kendimi güvende hissettim! İşte şimdi onu anlamıştım Emir'in kollarından hiç çıkmak istemesem de aşağı inmek zorundaydık. Yılların yalnızlığı belki artık bitiyordu. Hala duvarlarım vardı, ben hayatım boyunca bir kişiyi sevmiştim onun dışında ailem vardı. Hepsini de uzun süre önce kaybetmiştim ki Kuzey zaten benim istediğim gibi yanımda olmamıştı asla.

Bir kez daha Emir'in kokusunu içime çektim ve yavaşça kollarından çıktım. O beni içine hapseden siyah gözlerine bakıp

- Teşekkür ederim dedim, çok çekici bulduğum hafif bir gülümsemeyle kafasını hafifçe sağa eğdi "neden" der gibi,

- Tanıştığımız gün dedim ve o anı düşünüp gülümsedim oda gülümsedi, seni çok kaba ve anlayışsız olarak değerlendirmiştim tekrar gülümsedim, gözlerim gözlerine hapsolmuştu!! ama şimdi seninle huzur buluyorum Emir, radarına aldığın andan beri sendeydim aslında şimdi anlıyorum. Şu kısacık tanışma ve macera dolu geçen günlerde yanımda olduğun için, bana güven verdiğin için teşekkür ederim derken elini tuttum ve kalbim yerinden çıkacak sandım. Derin bir nefes alarak devam ettim, korkularım var ben gerçek anlamda birisi ile bir ilişki yaşamadım, hep tek taraflı sevdim, sevilmeyi aşık bir adamdan değil ailemden aldım sadece.. derken gözümden bir damla yaş düştü. Neler diyorum diye iç sesim bağırırken onu dinlemedim ve içimden geldiği gibi konuşmaya devam ettim.

- Sen bana ne yaptın bilmiyorum ama şuan burada seninle olduğum için inanılmaz bir huzur ve güven hissediyorum deyip sustum daha fazlası vardı ama utanırdım daha bu akşam dans ederken ona; "nasıl emin olabiliyorsun" diyordum. Elini uzatıp gözyaşımı sildi.

- İlk tanıştığımız gün nasıl bir belaya çattık dedim, dedi gülümseyerek bende gülümsedim gözlerimiz hala birbirimizdeydi ilk defa birisine bu kadar uzun süre bakıyordum. Seni önce deli sandım bir an çok sakin gibi, bir an panik haldeydin sonra hastanedeki o halin, kolunun güçsüz oluşu ama dik durman bu kız güçlü diye değiştirdim fikrimi, duraksadı derin bir nefes aldı; galiba hastane de resmi çantasına koyamadığı için üzülen ve elimi sıkmak için çantasını elinden aldığım kıza o an aşık oldum. Elim hala elindeydi kaldırıp gözlerini gözlerimden ayırmadan nazikçe öptü. O an bunu anlamamıştım ve bunca zaman içinde direndim söylediğim gibi bir daha sevdiğimi kabul etmek benim içinde kolay olmadı ama Katre bana inan benim için çok önemlisin ve bu basit bir duygu değil sana gerçekten değer veriyorum bize bir şans ver dedi ve gülümsedi beklentiyle bana bakmaya başladı. Fazla sorgulamaya gerek yoktu bende gülümsedim

- Bize bu şansı veriyorum Emir bence ikimiz de hak ettik ve gerçekten başıma gelen bir kaza bütün hayatımı olumsuz etkilemişken, bir başka kaza bana seni kazandırdı bunun bir anlamı olmalı dedim. Yavaşça ayağa kalktı ve beni de kaldırdı

- O zaman sana şuandan itibaren sevgilim diyebilir miyim? gözlerinin içinde kaybolmak istedim bu güçlü eller elimi tutarken öylece kalmak istedim.

- Ben diyeceğime göre sende diyebilirsin dedim Emir büyük bir sevinçle bana sarıldı bir anlık şaşkınlıktan sonra bende ona sarıldım. Sonunda karar vermiştik ikimizin de kalbi kırıktı, yorgundu ama yaşıyorsak, artık hayata gerçek anlamda dönmemiz gerekiyordu ve biz birbirimizi iyileştirecektik.

- Aşağı dönsek iyi olur dedim birden ne kadar zamandır burada olduğumuzu düşündüm onunlayken zaman kavramım karışıyordu.

- Tamam gece bitene kadar kalacağım ve seni evine ben bırakmak istiyorum biraz daha konuşabiliriz hem olur mu? Dedi