ဆက္ပိုင္စားပြဲမွာ ျငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနမိသည္။ ေအးစက္ေနျပီျဖစ္ေသာ မနက္စာက အရာမယြင္းေသး။
"သားငယ္.. မင္းသူငယ္ခ်င္း ရန္ႏိုင္လာတယ္.."
ဧည့္ခန္းမွ ဦးထြန္းဟန္ ေခၚသံေၾကာင့္ ဆက္ပိုင္ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာခဲ့သည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ႏွင့္ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ထားေသာ ရန္ႏိုင့္ကိုၾကည့္ျပီးျပံဳးမိသည္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ရန္ႏိုင္မွာ အခုလိုသားသားနားနား ၀တ္စားထားလ်ွင္ ရုပ္ရွင္မင္းသားဟန္ ေပါက္ေနတတ္သည္။
"မင္း..ဘာလာလုပ္တာလဲကြ.."
"ဘာလာလုပ္ရမွာလဲ.. မင္းအသက္ရွိေသးရဲ႕လား လာၾကည့္တာ.."
ရန္ႏိုင္ ဦးထြန္းဟန္ကို ႏွုတ္ဆက္ျပီး ဆက္ပိုင္ေနာက္မွလိုက္လာကာ အခန္းထဲ၀င္လာခဲ့သည္။
"ဆိုင္ကို မင္းဒီအတိုင္းပစ္ထားခဲ့လား..."
"ဒီေန႔အန္တီဖက္တီးလာတယ္.."
"ေအး... အဲဒီအတိုင္းဆက္ေခၚ.. ေနာက္အလုပ္ျပဳတ္မွ ေနာင္တမရနဲ႔.."
ဆက္ပိုင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ကာ သြားတိုက္၊ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။ လက္ခုပ္ထဲမွ ေရေအးေအးႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ခပ္ၾကာၾကာ စိမ္သစ္လိုက္သည္။ ရန္ႏိုင္စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထိုင္ေနရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ဆက္ပိုင္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"မင္း ဘယ္လိုေနေသးလဲ.."
"ဟင္.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. ေကာင္းပါတယ္.. ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္တာတစ္ခုပဲ.."
ဆက္ပိုင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါျဖင့္ မ်က္ႏွာကိုဖိသုတ္လိုက္သည္။
"မင္းဘာမွမမွတ္မိဘူးလား.."
"ဘာကိုလဲကြ..."
ဆက္ပိုင္ နားမလည္စြာ ရန္ႏိုင့္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ျပီးမွ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။
"ေဟ့ေကာင္ .. ငါ ညက မူးျပီး တစ္ခုခုေျပာမိလား.."
ရန္ႏိုင္မေျဖ။ ျပံဳးရံုသာျပံဳးကာ စားပြဲေပၚမွ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကို လက္မႏွင့္ လက္ညွုိးညွပ္ကာ ပတ္ခ်ာလွည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
စည်း
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်ဆိုသည်မှာ လေညင်းအောက်တွင် သာယာငြိမ့်ညောင်းစွာ လှုပ်ခတ်ရုံ လှုပ်ရှားပြီး ပြင်းထန်သော လေပြင်းအောက်တွင်မူ ဒေါသမာန်ကြီးစွာ ရုန်းကန်လာခဲ့မည်။ ခွန်းထက်ပိုင်သည်လည်း ပင်လယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေသည့် ဘဝပင်လယ်တွင် မုန...
