ထက္ပိုင္ ကားကို စက္သတ္ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ သူ႔ ရင္ေတြထိန္းမရေအာင္ ခုန္ေနပါသည္။
ဒါေပမယ့္ ႏွလံုးသားရဲ႕ေမ်ွာ္လင့္မွုေအာက္မွာ သူ တုန္လွုပ္စြာ ေၾကာက္မိသည္။ ဆက္ပိုင္ သူ႔ကို ဘယ္လိုမ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ၾကည့္လာခဲ့မည္ဆိုတာကို သူ သိခ်င္သည္။ ညက သူအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ၊ ေနာင္တေပါင္းမ်ားစြာ၊ နာက်င္မွုမ်ားစြာႏွင့္ ေမွာင္မည္းေနေသာ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းအခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူ ဆက္ပိုင္ကို ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ လက္ပတ္နာရီကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ဆက္ပိုင္စီးႏွင္းလာမည့္ ထား၀ယ္ ရန္ကုန္ အေ၀းေျပးကားေရာက္ဖို႔ တစ္နာရီေလာက္လိုေသးသည္။
မနက္ခင္းက ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနသည္။ ထက္ပိုင္ ခံုတန္းရွည္တစ္ခုတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညွိဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္ မီးညွိဖို႔ရန္ပင္ ခြန္အားမရွိေတာ့ေသာ လက္မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္ရသည္။
ေသခ်ာပါသည္။
ဆက္ပိုင္ သူ႔ကို မမုန္းရင္ေတာင္ ခ်စ္ေတာ့မွာေတာ့ မဟုတ္ပါ။
မင္းသူေျပာသလို ဒါကလည္း အားလံုးအတြက္ အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္သည္။
ဆယ္တန္းစာေမးပြဲအျပီး ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခသို႔ သူတို႔အားလံုး ခရီးထြက္ခဲ့သည္ကို ျပန္လည္အမွတ္ရလာသည္။ ပင့္သက္တစ္ခုကို ထက္ပိုင္ခ်ကာ ေကာင္းကင္ထက္မွ တိမ္ျဖဴတစ္စုကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ ေကြ႔၀င္လာေသာ မွန္လံုကားၾကီးကို ေတြ႔လိုက္ရ၍ ထက္ပိုင္အလိုလိုမတ္တပ္ရပ္မိသြားသည္။ ကားဆိုက္ခ်ိန္အမ်ားၾကီးလိုေသး၍ ေစာေရာက္လာတာပဲျဖစ္ရမည္။ သူ႔ ေျခဖ်ား၊ လက္ဖ်ားမ်ား ေရခဲတံုးတစ္ခုပမာ ေအးစက္သြားသည္။
ဒီကားထဲတြင္ သူခ်စ္ရေသာ သူ႔ကိုမုန္းေနမည့္ ဆက္ပိုင္ရွိေနသည္။
မွန္အမည္းမ်ားတပ္ထားသည္မို႔ ကားအတြင္းကို မျမင္ရ။ ထက္ပိုင္ မ်က္လံုးမ်ားက ကားတံခါးမွေရြ႔၍မရ။ အထုပ္အပိုး၊ ျခင္းေထာင္းၾကီးငယ္မ်ားႏွင့္ ကားေပၚမွဆင္းလာၾကေသာ ခရီးသည္မ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း သူ အသက္ေအာင့္ထားမိသည္။ အားလံုးလိုလိုဆင္းျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူ ဆက္ပိုင္ကို ကားေပါက္၀မွာေတြ႔လိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
စည်း
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်ဆိုသည်မှာ လေညင်းအောက်တွင် သာယာငြိမ့်ညောင်းစွာ လှုပ်ခတ်ရုံ လှုပ်ရှားပြီး ပြင်းထန်သော လေပြင်းအောက်တွင်မူ ဒေါသမာန်ကြီးစွာ ရုန်းကန်လာခဲ့မည်။ ခွန်းထက်ပိုင်သည်လည်း ပင်လယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေသည့် ဘဝပင်လယ်တွင် မုန...
