YOU'RE STILL MINE (Book 2)

Chapter 27: Trigonometry fcked up

Chapter 27: Trigonometry fcked up

ODETTE'S POV

Hay. Trigo na later. Nahihiya akong pumasok. Kasi naman eh! Ako lang fail. :(

Pero di nila ako masisisi. Alam ng Trigo teachers sa high school department na wala talaga kong skills dun. Grr.

Nakasubsob na lang yung ulo ko sa desk habang naghihintay sa prof. Sila Zia at ibang boys nasa field pa. Nagkakatuwaan. Ako di makapagsaya, kasi eh! Naiinis talaga ako!

"KYAAAAAH" nagtilian yung mga classmate kong girls na andito na sa room.

May gwapo? Napatungo na lang ako para tignan ang Campus Royalty na padating. CamRoy lang naman tinitilian ng ganyan dito sa school eh.

Nakita ko ang isang gwapong lalaking naka-white polo. White polo… White polo…

Si VINCE yun!

Pumasok sya sa room at umupo sa vacant seat sa tabi ko. Dumekwatro lang sya at nag-cross arms. This made me remember our first encounter. Nung na-depress ako nang kausapin ako ni Dina dito sa school.

Sinubsob ko na lang ulit yung ulo ko. Pero bago pa yung dumikit sa desk ko,

"So, kayo na pala ni Jin?" cold yung boses nya. Napaayos na lang ako ng upo.

"Yeah." simple kong sagot.

"Kaya mo pinutol yung agreement ng mga lolo naten?" him

Di ko akalaing affected sya dun. Ayaw ba nun? Malaya na sila ni Nie! Malaya na din kami ni Jin! Putakte.

"Di ka ba nako-konsensya? Maria, kasunduan at pangako nila yon sa parents nila, tapos dahil lang sa kagustuhan mo, susuwayin nila?" yung temper nya nagbago. Natakot ako sa tono nya. Though di sya tumitingin, feel ko pa din yung tension eh.

Pero may point sya sa sinabi nya. Feeling ko tuloy ang sama ko >0<

"Bakit ba? Kung makapangonsensya ka dyan parang di mo gusto yung decision nila! Nakakainis ka na! Bat ka ba andito? Umalis ka na nga! Pumunta ka pa sa class ko para lang ipamukha sakin yung mistake ko?! The eff! They've decided!" sigaw ko sa kanya.

Napatahimik ang paligid namin. At na-feel ko na unti unti silang nauubos.

"Vince, will you stop bothering me? Tinigilan na nga kita eh! Ayaw mo pa ba nun?" sigaw ko ulit. Wala na ding tao, kami na lang.

"Ayoko." diretso pa din ang tingin nya sa glass board.

Ayaw nya ng nangyari? Ang gulo nya ha!

Nairita na ko kaya as usual, walkout na ko!

Di pa ko nangangalahati ng way papunta sa door nang biglang bumigay yung ankle ko. Di naman ako natapilok or something. Talagang kumirot lang at buti naka-kapit ako sa desk nung isang upuan.

"Ahhh." hinaing ko habang hawak yung ankle ko. Sobrang sakit!

It was the same ankle I twisted after the 'If you ever comeback' performance. And it's also the ankle I injured in the stairs after the welcome party.

Di ko namalayan, nakalapit na si Vince sakin. Akmang bubuhatin na nya ko pero nag-pumiglas ako.

Tinapik ko yung kamay nyang nakasuporta sa legs ko.

"Aray! Ano ba?!" saway nya.

"Don't touch me! I can handle myself." matigas kong sabi.

And I struggled myself to stand depending on the arm chair in front of me.

Pero nahirapan talaga ako! Masyado na talagang masakit yung ankle ko.

"Tignan mo! Di mo nga mabuhat sarili mo eh. Laki kasi ng pata ma oh." bulong nya pa.