YOU'RE STILL MINE (Book 2)

Chapter 68: Morning Sweetness

Chapter 68: Morning Sweetness

ODETTE'S POV

Lumabas ako ng suite namin habang nakabalot ako ng sweater na nakuha ko sa closet.

Humawak ako may parapet ng cruise at tinanaw yung dagat. Ang peaceful nung dagat.

Kagabi. Kagabi, hindi ko alam ang mga pinag gagawa ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako pumalag.

Isa lang alam ko. Yun ay… Mahal ko pa din talaga si Vince.

"Milk?" sumulpot mula sa left ko ang white mug.

Who else could this be?

Vince slowly ran his arms around my waist, and rest his head on my shoulders.

Ok? Rose and Jack lang drama namin ngayon? Titanic teh?

Hinawakan ko ng dalawang kamay ko yung mug. Medyo mainit yung kaya buong palm ko nakalapat dun. Medyo malamig kasi maaga pa.

"Maria, I love you." he whispered.

Pwedeng sumigaw kahit sa POV ko? May papagalitan lang ako. Thanks!

TANGINANG PUSO TO! ALAM NYO YUN? SOBRA SOBRA AKONG NASAKTAN SA MGA NALAMAN KO. YUNG MALAMAN MONG PINAGDUDUDAHAN YUNG NARARAMDAMAN MO? PERO ANG TOTOO, YOU ALL DID IS TO LOVE HIM. TAPOS GANUN? FUCK SHIT LANG.

PERO LOOK AT ME NOW! Oo, nagra-rap ako, BOBO SYEMPRE HINDI. LOOK AT ME! GIVING MYSELF AGAIN TO THIS JERK. AND I LITERALLY DID IT! -___- NOW I HATE MYSELF. NO, JUST MY PRECIOUS SEXY BODY.

PUTIK NAMAN KASI. KAHIT GANO KASAKIT ANG DINULOT NITONG GAGONG TO SA PUSO KO, ETO, TUMITIBOK PA DIN PARA SA KANYA! NAKAKAINIS DI BA?

TAMA NGA SILA, HINDI KO KAYANG TIISIN ANG TANGING TAONG TINITIBOK NG PUSO KO. HINDI KO NGA KAYANG PAKAWALAN SI VINCE. MAHAL KO SYA EH.

I AM BORN TO BE THE SADIST. BUT BULLSHIT WHY AM I LIVING THE ROLE OF THE MASOCHIST?! AHHH! FUCK SHIT FUCK SHIT! AYOKO MAGING MASOKISTA EH! GUSTO KO AKO YUNG NANANAKIT! I WANT TO HURT THIS GUY PERO BOSES PA LANG NYA SUKO NA KO! -___-

"Sorry for last night. Desperado lang talaga akong bumalik ka saakin." he whispered.

That was rude. But sweet.

I faced him. Ngayon, nakayakap sya sakin, hawak nya yung waist ko. At pumapagitan samin yung hawak kong mug.

"Nakakairita ka alam mo yun? Bakit ba hindi kita kayang tiisin? Bakit ba kasi sobra kitang mahal na kahit sinaktan mo ko, eto, andito pa din ako sayo." sabi ko.

"Maria, I'm really sorry about dun sa journal. Naging makitid yung utak ko. Hindi kita inintindi. Hindi ko pinansin yung sinabi nila Zi na hindi ka kasing tapang ko. But believe me, Maria. Sobrang mahal kita. At naisip ko, kahit hindi mo ko mahal, o kahit hindi mo na ko mahal, ikaw pa din ang taong gugustuhin kong makasama habang buhay. Gagawin ko lahat mapasakin ka lang." sabi ni Vince.

"Wag ka nang mag-explain, ok? Sige na, pinapatawad na kita. Tangina Vince, tignan mo. Sukdulan pagkamuhi ko sayo pero eto, binigay ko pa din sarili ko sayo. Sana naman sapat na to para patunayang sobra kitang maha-- *tsup*" tae. Di ako pinatapos. Bigla na lang nanghalik. -___-

"Sneaky!" I commented.

"Always will. Sayo lang ako ganito." he smiled.

"Tae talaga! Di ako makapaniwalang nagpaka-- *tsup*" shete di nanaman ako pinatapos.

"Stop na. Alam ko mahal mo din ako. One last test." he said with his smirk.

"Wow! Vince ano ba? Naglolokohan na lang ba tayo?!" I shouted.