YOU'RE STILL MINE (Book 2)

Chapter 69: His Birthday

Chapter 69: His Birthday

ODETTE'S POV

"Anak ko!!! Belated happy birthdaaaay!" sigaw nung girl sa kabilang linya.

"Aray Vince!" tae biglang kinagat yung leeg ko eh.

Sinabunutan ko na sya palayo sa leeg ko.

"H-hello? Who's this?" sabi ko sa phone.

[E-eh? Odette, baby girl, is that you?] teka? Bat nya ko kilala?

"Yes. This is Odette."

[AAAHHHHHH! Odette, don't you recognize my voice? This is your Mommy Cecil, Vince's mom. Wait, bat nasayo ang phone ng anak ko? Magkasama ba kayo? Oh my! I've heard the news. Si Vince ba ang kumidnap sayo? Gosh! Ang talino talaga ng anak ko no? Anyway, hindi ko na kayo iistorbohin. I can hear my son's 'tsup tsup' HAHAHAHA. Just greet him for me a happy birthday. Enjoy your kidnapping drama. Oh wait. Gusto ko baby boy ha? Sige, belated din sayo. Byee.]

Wow. Kahiya lang. Si Vince naman kasi eh, ayaw pang tumigil sa paghalik sa mukha ko!

Wait, what?!

Kelan ang birthday ni Vince?!

Ginamit ko na yung kamay ko pang-shield sa mga halik ni Vince.

"Oh? Eto naman oh! Pabitin." reklamo nya.

"Gusto mo ibitin kita? Kelan birthday mo? Bakit gini-greet ka ni Mommy Cecil ng belated happy birthday?" ang mean ko. Hindi ko manlang alam ang birthday ni Vince.

Nag-pout si Vince at umupo dun sa isang beach seat.

"Kahapon. Birthday ko kahapon. Ang sakit mo sa kilay, di mo manlang alam birthday ko. AT! Tinulugan mo pa ko." sabay iwas ng tingin.

Aww. He's right! I'm such a mean girlfriend. -___-

Tinabihan ko sya and held his hands. But wait, what?

"Anong tinulugan-- Teka? So meaning," naalala ko, more than 24 hours na daw akong nawawala. "Vince, dalawang gabi na kong wala? So, dalawang gabi na din akong tulog? Teka! Buong araw akong tulog kahapon? Dalawang araw na tayong nasa cruise?"

All he answered is a nod.

Shocks!!!

Hinawakan nya yung kamay ko at hinila at niyakap sa kanya.

"Kahit tinulugan mo ko buong araw kahapon, bawing bawi naman nung gabi eh. You're sizzling hot." tae. Kinurot ko nga sa thighs. Remember? Dun kiliti nya. Kaya napa-tili ang boyfriend ko.

"Sorry, I did not know. Magkasunod pala tayo ng birthday pero di ko manlang alam. Sorry babe." then I hugged him tighter.

Kiniss nya naman ako sa forehead. "Apology accepted in one condition." I saw an evil grin formed on his face. Then he whispered me something.

Na napatayo ako ng bongga at binugbog sya!

I walked out of the view, pabalik na ko sa kwarto. But he followed me, of course.

He grabbed my arms and faced me to him.

"Maria, may itatanong ako sayo. Na-gets mo ba kung bakit ko ininsist na gawin natin yun kagabi?" he asked. Ang serious nya.

Hindi ako nakasagot dahil hindi ko alam ang isasagot ko.

"Dahil alam kong pipigilan tayo ni Lance na magkabalikan. Kahit pa sabihing pabor ang lolo mo sa ginawa kong pagki-kidnap sayo, alam kong hindi ka hahayaan ni Lance bumalik sakin. At eto na lang ang naiisip kong paraan na hindi sya makakagawa ng kahit anong paghihiwalay satin. Maria, dahil sa ginawa natin ngayon, hindi imposibleng mabuntis ka." ang seryoso ny-- Wait what?