Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 1

Arthea's POV

“Miss Arthea? Miss Arthea? ” ugh here we go again. For Pete's sake she really annoys me. Kanina pa yan katok ng katok. Hindi niya ba alam na hindi ako natulog kagabi and I am really tired that I want to sleep in my bed forever? I  groan and decided to get up, wala naman akong magagawa jan dahil utos ni mommy ang nasusunod baka pag di pa ako bumangon ay mapagalitan pa ako.

By the way, I am Arthea Quinn Drix the sole heiress of Antonio and Tamara Drix who have lived their whole life working and working and working. But nevertheless of them being workaholic, hindi naman nila nakakalimutang bigyan ako ng atensyon.

I open the door and give her death glares, namutla ito at dali-daling umalis. I'm not acting like a brat here pero mas gugustuhin ko pang sigawan niyo ako wag niyo lang akong gisingin or else you'll feel my wrath ✌😀 I did my daily routines at nagsuot ng crop top, a faded jeans and a converse. Kung tutuusin mas matagal akong maligo pero dahil nandito sila mommy at dahil gusto niyang magkakasabay kaming kumain ay binilisan ko nalang ang pagligo gaya ng sabi ko I don't want to be scolded at this early hour.

“Morning mom. ” I greeted my mom, tumango lang ito kay umupo na ako. Dad looked at me kaya nginitian ko ito at nginitian niya rin naman ako.

Nagsimula na kaming kumain ngunit ang maririnig lamang ay ang kalansing nga mga kubyertos. Sanay na naman ako sa ganitong set-up. Mom and dad aren't in good terms. I'll tell you something about me.

Five years ago when my mom and dad decided to break up, away lang lagi kong naririnig sa bahay dati dahil nga sa kadahilanang wala nang oras sila sa isat-isa. After two years of being separated, nagkaroon ng ibang asawa si dad pero wala silang anak. Si mommy naman she told me na wala raw siyang balak pumasok sa isang relasyon ulit.

“Soo... Care to tell me kung ano na naman ba ang importante niyong sasabihin saken?” ako ang unang bumasag sa katahimikang kanina pa bumabalot sa hapag-kainan. Both of them held their gaze on me, nagkatinginan sila pareho at alam kong may itinatago sila saken.

“Uhm.. Let's finish our food first saka natin pag-usapan ang kailangang pag-usapan. ” nalilito man, pero hinayaan ko nalang si mom. Mas may tiwala naman ako kay mommy kumpara kay dad, Simula kasi nung magkahiwalay sila mas naging close ko si mommy.

After we eat ay nagpatiuna na ako sa sala, susunod rin yung mga yun. Umupo nalang muna ako at hinintay sila, di naman nagtagal ay nakita ko silang papalapit sa gawi ko. Mom is wearing her oh-so-serious face na ikinabahala ko. Umupo sila katabi ko at nagkatinginan ulit.

“Uh-h Thea... Uh-m we need to tell you something?” sabi ni mama at hinawakan nito ang laylayan ng T-shirt niya which she does when she's nervous.

“ And may I know what is it mom?” I remain my cold voice. Kahit sino alam na na cold ako, even my parents knew it.

“Uh.. How should I say this? Youneedtotransfertoanotherschool.” sabi niya saka binigyan ako ng half-smile na alam kong pilit lang.