Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 2

Acresia Academy

"Nasaan si Rainier?" ang tanong ng headmaster nang mapansing wala ang leader ng Aces. He called a meeting for them regarding with the first bloom of Acresia.

"Nakasabay ko siya kanina sa hallway." kibit-balikat naman na sagot ni Jin.

The headmaster shook his head gently. Rainier will always be Rainier. He decided na hintayin nalang muna ang matigas ang ulo na leader ng Ace. And besides, hindi rin naman sila makakapagsimula sa meeting kung wala ito.

"Kayrami ng nagbago sa kanya." he 'tsked' and shook his head. Ranier became very distant and aloof as compared to before. He seems to hate the world.

"You know the reason why." marahas na sabi ni Kazumi. Napalingon siya rito. Her eyes shows anger and disappointment at alam niya kung para saan ang mga iyon.

The three remaining Aces bow their head in embarassment. Nahihiya sila sa sarili nila. They could have done better.

"Kazumi, stop it please. Huwag mong simulan ang isang bagay na pareho nating pagsisisihan lahat." he heared Miyukki pleaded. Ngunit parang walang narinig ang isa 'nyang studyante at binigyan ng matalim na tingin ang tatlo na Ace.

"At ano ang tinutumbok mo, dearest sister?" Kazumi said. Voice full of sarcasm.

"Kazumi just please.. please stop." narinig niyang wika ni Jin.

Nagsimulang mamuo ang tensyon sa loob ng kwartong iyon. Ilang minutong natahimik ang lahat. Pagkatapos ng lahat ng nangyari noon ay alam niyang sukdulan ang galit ni Kazumi sa kanya lalo na sa mga Aces. Isang bangungot para sa kanilang lahat ang nangyari apat na taon na ang nakalipas. Everyone doesn't want to remember dahil masyadong masakit ang nangyari and everyone blame their selves sa nangyari noon. If only they believed her.

He was about to stop them from arguing nang bumukas ang pinto.

Parehong napunta ang atensyon nila sa marahas na nagbukas na pinto. Inuluwa niyon ang taong kanina lang ay pinag-uusapan nila.

"Mabuti naman at dumating ka na. Simulan na natin ang meeting. You may settle down in your seats and listen to me." he said with authority and finality giving no room for any questions.

"First thing first, why did you summon us here?" Rainier said as he take his seat.

The headmaster raise his hand, stopping Rainier from throwing him another questions. "That will be the topic of our meething."

"As you all know, it'll be one week before the first bloom of Acresia. I want you all to be ready by then. Hindi na bago sa inyo ang bagay na ito, alam ko. But this time, the elders requested the presence of the Elysium's princess. She will be the one who will perform the ritual of the first bloom. I want you to make her feel comfortable kapag dumating siya rito. Kayo rin ang magsisilbing guide niya sa pamamalagi niya rito."

"Uunahan ko na kayo. The princess is not easy to please. She's very aloof as what I've heard and she has an attitude na hindi ko alam kung magugustuhan niyo. But you should respect her. Tayo ang may kailangan ng tulong niya."

"Bakit pa tayo hihingi ng tulong sa iba?" Miyukki asked.

Bago pa man nakasagot ay inunahan na siya ni Kazumi.

"Kung hindi mo naaalala si Apprentice Ara ang gumagawa ng ritual noon. Bago niya pinutol ang ugnayan niya sa Acresia dahil sa nangyari kay Arthea." ani Kazumi. Her voice is laced with anger.

And again, they bowed their head with regrets in their eyes.

"Ano? Palagi nalang bang yuyuko kayo at aaktong nagsisisi sa lahat? Kainin niyo na ang lahat ng pagsisisi niyo dahil hindi na niyon maibabalik ang buhay ni Arthea!" Kazumi stand up this time.

Hinampas ng headmaster ang kanyang mga kamay sa mesa. Silencing everyone especially Kazumi. Nagsimula ng tumulo ang luha ng lahat at pati siya.

Parang isang malaking sampal sa kanila ang sinabi ni Kazumi. She was right. Hindi na maibabalik pa ng pagsisisi nila ang buhay ni Arthea.

Naiintindihan niya ang galit ni Kazumi. Siya lang ang taong bukod-tanging naniwala kay Arthea noong tinalikuran ito ng lahat.

"Tama na ang diskusyong ito! Makakalabas na kayo. Mahigpit kong ipagbabawal ang pagtutuloy ng diskusyong ito sa paglabas niyo, or you will be punished. Nagkakaintindihan ba tayo?" he said sternly.

Naramdaman nila kung gaano siya kaseryoso sa sinabi niya. They knew him as the kind headmaster ngunit alam din nilang wala siyang hindi sinasabi na hindi niya ginagawa. So they shut up and leave his office immediately.

"Don't punish your self too much Rainier." ang tanging nasabi niya sa nakalaylay ang balikat na si Rainier nang ito nalang ang naroon.

Rainier looked at him blankly for a while and then shrug his shoulder and walk away.

***
Elysium Kingdom

"Nakahanda na ba ang lahat anak? Wala ka na bang naiwan?" Quintana rolled her eyes heavenwards again. Ilang beses niya na bang narinig ang tanong na iyon mula sa kanyang ina?

"Ina, I know you want everything to be fine and perfect. Pero siguradong wala na akong makakalimutan sa oras-oras mong pagtatanong sakin nyan." she said habang ipinapasok niya sa karuwahe ang huling gamit niya.

They could have use the portal pero mahigpit ang bilin niya kay Adhara na gumamit ng portal dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya sanay sa nakakahilong way of transportation na iyon.

"Pasensya ka na anak. Ito ang unang pagkakataon na aalis ka ng Elysium and I'm worried." indeed she is dahil kitang-kita nga niya sa mukha ng ina kung gaano ito nag-aalala.

Pero wala itong dapat ipag-alala. Everything is fine and under control. Siniguro iyon ng nakatatandang kapatid niya pagkatapos nitong malamang pinapapunta siya ng kanyang magulang sa Acresia. And I am in control of myself too. Nothing will happen, she said to herself. 

"I'll be fine."

Wala pa ang kanyang ama kaya sila lamang tatlo ni Adhara at Jiro ang pupunta roon kasama ang sampung warriors na ipinadala ng ina niya na pawang matataas ang posisyon at malalakas.

"Let's go Your Highness." hindi niya na kailangang humarap sa may-ari ng boses na iyon dahil alam niya na kung sino ito.

She give him a cold stare that she could muster nang humarap siya sa nakangiti ng matamis na si Jiro.

Jerk!

Gwapo sana ito, with his aura that screams authority to his perfectly sculpted face and his expressive eyes isali pang noble ito ay magkakandarapa ang mga kababaihan rito. Except for her, nag-iinit ang dugo niya sa mukha nitong lagi siyang pinipikon.

Everyone says he is too serious. Serious my *ss! Ang sarap ngang upakan ng mukha ng damuho na yan eh!

"Shall we?" ang sabi ulit nito na may matamis pang ngiti.

"Could you please stop smiling like that? It's creeping the hell out of me." sabi niya at hindi man lang pinansin ang nakalahad nitong kamay. Kung ibang babae lang siya ay matagal na siyang nangisay sa kilig dahil sa ngiti nitong bukod-tanging sa kanya lang nito ibinibigay.

Narinig niya ang machong halakhak nito pagpasok niya sa karuwahe.

"Only for you, Princess." sigaw nito sa kanya.

***

Yay! Hi babies!

Soo who's gonna stan QuintaRo loveteam? Hihihi, tell me what you think about them.

Anyways, vote and comment babies please. Bigyan nyo ng bitamina si otor. Saka follow nyo na rin ako.

Love y'all very much.

cyequeen