Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 25

Arthea's POV

Naghahanda na kami nina Miyukki para sa pagdating ng council. We were told to dress formally kaya naman hindi magkamayaw sa paghahanap ng damit sina Miyukki para saken.

After how many dresses they tried on me ay nakapili na rin sila sa wakas. It's a navy blue halter dress. I like the dress but i am not comfortable with it dahil naasiwa ako. It's too sexy at hapit sa katawan ko, enhancing my every curves. But i have no other choice dahil sambakol ang mukha ng dalawa nang subukan kong mamili ng ibang damit.

It's been 5 hours since I last saw Rainier. Nagising nalang kasi ako kanina na wala siya. Marahil ay naghahanda na rin siya para mamaya.

After doing our make-up ay kanya-kanyang pasok na kami sa kwarto. Matagal na nanatili ako sa kwarto ko kaya katok na ng katok ang dalawa. Kahit kailan talaga ay napaka-excited nila. Kanina lang ay parang gusto nilang hindi matuloy ang event.

“Thea hindi ka pa ba tapos jan? Tayo nalang ang hinihintay sa hall. Nauna na sila Rainier kanina pa.” Miyukki impatiently said. I sighed and took one last glance bago lumabas ng kwarto.

Both of them look dazzling in their dresses and I bet they will be the center of attention tonight.

“Gorgeous aren't we?” natawa kaming pareho ni Kazumi sa turan ng kapatid niya. Napapailing na hinila namin siya palabas.

Our guardians were already waiting for us sa bukana ng hall. Mayroon ding guardians ang tatlo pero ni minsan ay hindi ko pa nakita ang guardians nila. But Miyukki said na lahat daw talaga ng guardia ay pawang mga lalake in human form.

It's not hard to determine the council members since they are on the top part of the hall. They carry an aura of confidence and mystery. I've heard na talaga naman daw na misteryoso ang mga council members.

Pumunta na kami sa table na inilaan para sa amin. I am aware of the eyes that seems to follow my every movements at hindi nga ako nagkakamali ng lumingon ako.

It was the man who never fails to make my heart beat erratically. He gave me his million-dollar worth smile and I gave him smile in return. Naroon ang paghanga sa mga mata niya ng hagurin niya ng tingin ang kabuuan ko. Well, I'm also sure that my eyes mirrors his. He look definitely handsome in his tuxedo that every girl had their eyes on him.

Our attention was soon averted on the man who welcomes the council members. It was no other than Headmaster himself.  I observed na parang ilag ang ibang Ace sa kanila, even me. They brought chills and something I can't pinpoint.

Nagsimula na ang welcome party. All Aces are force to welcome them kaya naman agad kaming lumapit sa kanila. And me being the newest member ay kinakailangan ko pang magpakilala.

“Good evening respected council members, I'm Arthea Drix. Apprentice Ara's daughter.” I nervously said. Nakipag-kamay ang lahat saken but to my utter surprise ay hindi pakikipagkamay ang ginawa ng isang council member na panghuling nagpakilala.

“Good evening M'lady. I'm Alexander Valeria, council of the south.” he said at walang babalang hinagkan ng kamay kong hawak niya. Waring nabigla ang lahat maliban sa mga council members.

Siya ang pinakabata sa anim nga council members.

I saw Rainier on my peripheral vision clenching his jaw while looking murderously at Alexander. Parang napapasong kinuha ko ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya.

“I-i.. U-uh.. It's nice to meet you.” pilit ang ngiting sabi ko sa kanila. Headmaster cleared hia throat at inaya na kaming kumain which is a good thing on my part.

Habang isini-serve ang pagkain ay naramdman ko ang tensyonadong kamay na humawak sa kamay kong nasa lap ko. I knew who's hand it was-- Rainier's.

Nginitian ko siya at banayad na ginagap ang kamay niya. Easing some of his tensions. His once stiff posture partially relaxed.

I excused myself in the middle of our dinner at naglakad-lakad sa garden. I bet magsisisunuran din ang iba dahil alam kong kanina pa din nila gustong umalis doon.

“Hindi ka ba giniginaw rito?” bahagya akong napapitlag sa tinig na iyon. It wasn't Rainier's. It's Alexander.

Nginitian ko siya ng ngumiti siya saken habang papalapit sa bench kung saan ako nakaupo. I find it odd dahil walang ni kaititing na ilang akong naramdaman. Exchanging words with this man is actually nice. Don't get me wrong because I feel nothing with this guy. Sadyang ang gaan lang ng loob ko sa kanya. It's as if he is my brother.

“It's nice here.” tugon ko sa kanya. He shrugged pagkatapos ay nakangiting tiningnan ang langit.

“Yes it is. Napuna ko kaninang parang ilag ka sa mga council members?” he said habang nakatingin pa rin sa langit. Nang mapansin niyang hindi ako nagsalita ay tumingin siya saken.

“All of you hold enough power. Lahat naman sa silid na iyon ay pinangingilagan kayo.” deretsahan kong sabi sa kanya. Ilang saglit siyang tumigil at biglang nagpakawala ng tawa.

Napapailing na binigyan niya ako ng amuse na tingin.

“You are indeed an Ace. Afterall, anak ka ni Apprentice Ara.” he said. Npatitig akong mabuti sa kanya sa paraan ng pagkakasabi niya. It was as if may ibig siyang ipahiwatig. Dagli ko rin iyong binalewala dahil baka akala ko lang yun.

For a moment, we sat there in silence. But we were disturbed by a sudden noise. Hindi lang basta ingay dahil isa iyong pagsabog. At nagmumula iyon sa hall.

Dali-daling tumakbo kami paounta doon. Naabutan namin ang nagkakagulong charmers at ilang mga bisita.

Ang mga Ace na kasama ko ay nakikipaglaban na rin.

“Evacuate every students and staff in the basement.” nagmamadaling utos saken ni Alexander. Kaagad akong tumango and ushered everyone in the basement.

Bago sila iniwan ay sinigurado ko munang safe sila doon. I close my eyes at ilang sandali pa ay biglang uminit ang mga kamay ko. A light envelopes me pagkatapos ay naglakbay ito sa lahat ng sulok ng basement.

A safety barrier. Hindi basta-bastang barrier yun. No regular power can break my barrier in return for that ay kinakain nito ang enerhiya ko. That's according to Vaira na siyang nagturo saken nito ng palihim.

“You sure about this?” Vaira said in my head. Isang "oo" lang ang isinagot ko sa kanya pagkatapos ay tumakbo na papunta sa hall. Sumuray pa ako ng kaunti, finding it strange na may kung anong hindi ko mawari ang nasa katawan ko.

I was greeted by different power pagkarating ko sa hall.

Magus. Sila ang nandirito ngayon. Isa silang mga nilalang na walang katawan at parang itim na hangin sila. They didn't like it though kaya naghahanap sa ng katawan para gamitin nila. And looking at them, they are using a dead body.

Planado ang lahat dahil kataka-takang ngayon pa sila lumusob, in the presence of the council members.

Sumalubong saken ng itim na hangin at ilang sandali pa ay lunitaw ang isang nakakapangilabot na katawan.

I summon my vines at dagling ipinalibot ito sa mga katawan ng magus na malapit saken. I open my hands at nagkapira-piraso ang kanilang hiram na katawan.

I was worried dahil imbis na unti-unti silang maubos ay parang lalo pa silang dumadami. This is not good.

***