Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 13

Aayusin na sana ni Quintana ang sarili nang biglang bumukas ang pinto ng CR at iniluwa mula doon ang taong hindi niya inaasahan- si Jiro.

He wears a concern look at nang makita nito ang mukha niyang galing sa pag-iyak ay nagbago ang ekspresyon ng mukha nito. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin. Naramdaman niya ang paglapit ni Jiro.

“It's him right?” Jiro said, it's more than a statement than a question.

Hindi niya ito sinagot at bagkus ay nanghilamos siya. “Ang mga kasama niya at ang lugar na 'to. Sila ang dahilan kung bakit ka ganito. Sila ang nanakit sa'yo hindi ba?” he softly added.

Natigil ang panghihilamos ni Quintana. Mariin niyang kinuyumos ang kamao. Her hands went to her mouth to stifled her cry. Muking umagos ang luha niya. Napasubsob na lamang siya sa dibdib ni Jiro nang yakapin siya nito.

“I hate them,” she said in between her cries. Narinig niya ang pagpapakawala ni Jiro ng buntong-hininga. Hinagod nito ang likod niya kasabay ng bulong nitong magiging maayos din ang lahat.

She doubt kung magiging maayos nga ba ang lahat. Akala niya'y maayos na siya nang pumunta siya sa Acresia peri ngayong nandito na siya, napagtanto niyang walang naayos sa kanya.

She's still the old her. Nagbago man ang lahat sa kanya pero hindi ang nararamdaman niya. Tuloy ay nagsisisi siya kung bakit kaylakas ng kanyang loob na pumunta sa Acresia.

Nanatili siya sa bisig ni Jiro ng ilang sandali. Kumawala lang siya mula rito nang sa tingin niya ay ubos na ang kanyang luha. Ngayon ay gusti niyang mahiya sa kaharap, Jiro have seen her in her vulnerable state.

“Sorry nabasa ko ang damit mo.” ang sabi niya nang makitang basang-basa ang damit ni Jiro dahil sa kanyang mga luha.

Jiro chuckled. Finding humor in what she said. “It's just a shirt Your Highness.” pabirong sabi nito.

She smiled when he bowed. He appreciated him trying to enlighten her mood.

Niyakap niya ang kaharap. She's very thankful of him. Thankful for what he did dahil sa kabila ng pagsusungit niya rito ay heto si Jiro at sinusubukan siyang patawanin.

“Thank you, Jiro.” she softly said. Bumitaw siya sa pagkakayakap rito. Jiri had the funny look on his face nang tingnan niya ito. Para itong nakakita nang multo.

“Primcess Quintana is that you?” hindi makapaniwalang sabi nito.

Kung nagbibiro ito o ano ay hindi niya alam. Binigyan niya na lamang ito nang naa-amuse na tingin.

“Mabuti pang lumabas ka na muna at mag-aayos na ako. Naghihintay na sila.” sabi niya rito. Sumeryoso na ang mukha nito.

Nag-dadalawang isip pa itong lumabas pero sa huli ay ikinibit nalang nito ang balikat. Alam niyang gusto nitong magtanong pero hindi pa siya handang sagutin ang nga tanong nito.

“Saka na tayo mag-usap.” pahabol na sabi niya na tinanguan lamang nito.

***

Tinahak ni Quintana at ni Jiro ang daan papunta sa Conference Hall. Kanina ay nagpumilit itong samahan siya. Hindi na rin siya nagdalawang-isip na tumango rito dahil alam niyang kakailanganin niya ang presensya nito.

Muntik na siyang tumigil nang mahagio ng mga mata niya ang dalawang taong nag-uusap sa hallway habang magkadikit ang mga katawan. Her heart clenched when she realized it was Scarlet ang Ranier.

Nakalingkis ang mga kamay ni Scarlet kay Rainier at may sinasabi ito sa huli. Sobrang dikit ng katawan ng mga ito and Rainier, he seems to be very interested in what Scarlet is saying dahil mariin itong nakikinig.

Her heart beats erratically nang bigla na lamang nagtaas ng tingin si Ranier. Nagsalubong ang tingin nila. Rainier's eyes linger on her for a moment at pagkatapos ay nag-iwas ito ng tingin ng para bang hindi siya nito nakita. It broke her heart.

“Stop that Your Highness.” nagising siya sa realidad dahil sa tawag ni Jiro.

“H-ha?”

“That look in your face. Stop that.” sabi nito. “Your eyes shows pain. Huwag mong ipakita sa kanya na nasasaktan ka. He will use that to his advantage.” mahina ang pagkakasabi nito kaya inilapit niya ang tenga sa bibig ni Jiro.

She looked at him. Binigyan niya ito ng bahagyang ngiti. Hindi niya mapigilang lingunin muli ang kanaroroon ni Rainier. Kumunot ang noo niya dahil madilim na ang mukha nito.

“Tara na.” binalingan niya ang kasama at pumasok na sila sa Conference Hall.

Binati siya ng mga High Ranks nang makapasok sila. Umupo siya sa upuang para sa kanya pagkatapos niyang magpasalamat kay Jiro. Ang upuan niya ang pinakamataas sa lahat ng upuang naririto sa hall. Sa tingin niya'y base ang mga iyon sa antas ng taong nakaupo.

“Narito na pala si Rainier. Maari na tayong magsimula.” ang sabi ni Headmaster Greg.

Kasunod nito si Scarlet na hanggang ngayon ay nakakapit-tuko pa rin kay Rainier. Quintana heard several snorting sound. It was the Aces. Seems like hindi rin gusto nga mga ito ang babae.

“We have to secure the area. Bukas ng gabi gagawin ang ritwal ng unang pamumulaklak.” sabi ni Headmaster. Nangunot ang noo ni Quintana dahil hindi iyon ang araw ng ritwal.

“Alam kong nagtataka kayo kung bakit nagbago ang takdaan. Pero sa sitwasyon natin ngayon ay kailangan nating baguhin ang pagtatakda sa ritwal. Ramdam ng buong Acresia ang  papalapit na presenya ng mga magus. Ganoon din ang mga ogres at ang dark spirits.”dagdag ng isa pang high rank.

“I want the peasants to be evacuated here as soon as possible then.” Quintana said.

Maraming mga mata ang hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. Peasants are the people outside the walls of Acresia. Parte ito ng Acresia but they weren't acknowledge as such.

“What? Nahihibang ka na ba?” nagulat ang lahat nang may magsalita. It was Scarlet. Of course, it's her. Sa loob ng kuwartong ito ay ang babaeng ito lang ang hindi pa alam ang antas ng kakayahan niya.

She stand up and walk near Scarlet's chair. “How dare you question my authority.” she said, her voice lace with darkness that Scarlet can't help but slightly shiver in fear.

She smirk darkly nang bigla na lamang bumigat ang paghinga nito. Napahawak ito sa dibdib. Para itong maiiyak na. 

Ang mga tao sa loob ng kwarto ay nakatingin lamang sa kanilang dalawa. They know her better now. Alam ng mga itong walang makakapigil sa kanya.

“Lumabas ka. Hindi ka parte ng pagpupulong na ito.” mariin niyang sabi.

Tumayo ito. Nasaktan siya nang tumayo rin si Rainier at inakay ito. Pero bago pa man makalabas ang dalawa ay pinigilan ito ni Headmaster.

“Stay Rainier. She can find her way out.” walang nagawa si Rainier kundi ang maupo. Nakaigting ang panga nito. He was angry.

Ilang sandaling nanahimik ang lahat.

“Anyone else who wants to question my authority?” basag ni Quintana sa katahimikan. No one dares to talk so she continued.

“Parte sila ng Acresia. Ikinakahiya ko kayo. You treated them like a trash when in fact, there are peasants who are worthy of the charms that the First Bloom offers” she spat.

Ang First Bloom ay nagbibigay ng bagong charmers ng Acresia. The guardians born from the birthflower will find it's master at ang master na mapipili ng mga ito ay magkakaroon ng charm o kapangyarihan. She wants the peasants to be present for the fist bloom dahil ang ilan sa mga ito ay karapat-dapat magkaroon ng guardian.

***

Vote, comment and share lovelies! ❤️

cyequeen