Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 19

Arthea's POV

NAKITA ko nalang ang sarili kong itinatatayo ni Rainier. Tanging ang malalim ko lang na paghinga ang maririnig sa kagubatan. Tahimik lamang silang lahat pero nararamdaman ko ang tensyong bumabalot sa lugar ngayon.

Hinawakan ko ang dibdib ko, trying to ease away the pain I don't know why I am feeling right now. Hindi ko kilala ang babaeng kaharap ko, but my heart says the opposite. Para bang sinasabi nitong matagal ko na siyang kilala.

“Anong ginagawa ng mga ace sa lugar ko?!” ang babae ang unang bumasag sa katahimikan. Ngunit walang sumagot sa kanya. Nagtaas ako ng tingin at nakitang ang lahat ng atensyon ng mga kasama ko ay nasa akin.

“W-who.. W-who are y-you?” ako na ang nangahas na magtanong sa kanya. I heard my co-ace's gasp pero ang tanging tuon ng pasin ko ay ang babaeng karahap ko ngayon. I want to know who is she to me once and for all.

Nangunot ang noo niya pero sa ilang segundong pagtitig ko sa kanya ay nakita ko ang emosyon niya ngunit agad rin iyong nawala. Akala siguro niya ay hindi ko makikita yun, too late I've already seen it.

“Hindi mo pala kilala ang may-ari ng lugar ng kinatatayuan mo ngayon?” mapang-uyam niyang tanong saken. Napakapit ako ng mahigpit kay Rainier na ngayon ay nasa tabi ko na pala.

“Nagtatanong ho ako ng maayos sa inyo.” sabi ko sa kanya. Ewan ko ba, pero kahit sa kabila ng panget na ugali na ipinapakita niya ay hindi ko magawang magalit.

“Hah! Kailan pa nagkaroon ng ganyang ugali ang ace? Ahh alam ko na, sinusunod nyo lang pala ang gusto ng inyong... hmm what would I call it? Amo? Este headmaster pala. Para naman kayong aso nyan.” I felt Rainier balled his fist.

Kahit ang mga kasama ko ay nangingitngit din. Sino ba naman kasi ang gustong tawaging aso? Yes, sumsunod kami sa ipinag-uutos ni headmaster pero hindi ibig sabihin nun na aso kami.

Nagulat nalang ako ng biglang magpalabas ng air spike si Miyukki and she aimed it on her. Ngayon ko lang siya nakitang ganito.

Mabilis na nakailag ang babae habang may mapag-uyam na ngiti sa kanyang mga labi. Mas lalo namang nainis si Yukki dahil dito. Pero nagulat nalang ako ng bigla siyang lumuhod habang hawak ang ilong na dumudugo. Kasabay nun ay ang pag-galaw ng mga kasama ko. Rainier summon his fire dragon while Rio and Jin, summon their phoenix and lion. Si Kazumi naman ay dinaluhan si Miyukki.

“TAMA NA! TAMA NA! ITIGIL NYO 'TO!” I hysterically said habang tinitingnan silang lahat. I don't want war to happen. Ang gusto ko lang ay masagot ang mga katanungang nasa isip ko. “Bakit kamukha mo ang namatay kong kapatid?! BAKIT KAMUKHA MO SI LARK DRIX?!” natigilan silang sa sinabi ko. The woman look astound habang bagyang nakabuka ang kanyang bibig.

Dahil sa tanong ko ay tila nanghina siya at nakatingin lang saken. Papataman sana ni Jin ang babae ngunit bago pa man mangyari yun ay binigyan ko siya ng masamang tingin. He backed down saka pinuntahan si Miyukki.

“Wala kang karapatang magtanong! Nasa teritoryo kita!” she snapped trying to hide every emotion she has in her face. She failed her attempt to mask her face with hatred. I am sure of it, she knows my brother dahil kung hindi, hindi siya magkakaroon ng ganitong reaksyon.

“Fine! Pero iisa lang ang sigurado ako marami kang gustong malaman sa kapatid ko. And it's only me who can answer your questions.” she was taken aback and for a moment, confusion registered on her face. She's trying hard to fight her emotions, at kung hindi lang mahaba ang pasensya ko, ay baka kanina ko pa siya inatake tulad ng ginawa ng mga kasama ko.

“A-nong a-alam mo sa...sa kanya?” sasabihin ko na sana ang mga alam ko sa kapatid ko kung hindi lang sumagi sa akin ang misyon namin.

First time in my life na umiral ang bitch side ko na ni minsan ay hindi ko alam na meron ako. I used to be the quite type of person as well, let's just say na hindi ako maldita at lalong hindi rin mabait. I'm on the neutral side and I think I find it better.

“I just have thought if you could give me something in return of my answers hmm?”

“Anong gusto mong malaman?” she said. I find this situation a bit amusing. I mentally smacked my  head for thinking like that. Gosh Arthea! Hindi ka ganitong tao. I said to myself to remind me who I am.

“Nasaan ang birth flower na gagamitin sa ritual ng first bloom of acresia?” she was astound at first, not really expecting me to ask something about the flower.

“Hah! Tuso ka rin pala sixth ace.” Rainier and I's gaze meet.

Something shows in his eyes, an emotion which I couldn't decipher if it real or not. His eyes shows pride and affection as he looked down at me at kung wala lang kami sa sitwasyong ito ay baka naghanap na ako ng makakapitan to prevent my legs from jellying.

“Should I be happy about it? A soothsayer complimenting me sounds nice or should I consider it as an insult. Nevermind, I still consider it as a compliment.” I imagine this soothsayer fuming mad na lalabas na ang usok sa ilong niya.

“Alam ko naman na iyon ang pakay niyo rito.” I rolled my eyes. This conversation is starting to irritate me. All I want is to end this mission and go back into our dorm and have my sleep.

“I just want to end this conversation, give us the birth flower and I'll answer your questions.” I said looking at my nail as if it is the most interesting thing. She seem hesitant at first, but then her eyes glint in mischief na hindi na ako nagulat sa sunod niyang sinabi.

“Ibibigay ko ang birth flower kapalit ang dalawang araw na pamamalagi ng sixth ace sa Elysium.” Rainier growl habang ang iba sa mga kasama ko ay hindi makapaniwala sa sinabi niya.

“Hindi pwede yang sinasabi mo witch! She will go with us!” Rainier hissed. But before he could muster another word ay pinigilan ko na siya.

“Deal. They'll go and I'll stay here with you...”

***