Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 13

Arthea's POV

Second day of training namin ngayon kaya kahit masakit ang buong katawan ko kakapractice kahapon ay maaga pa rin akong bumangon. As usual, I did my daily routines saka nagluto ako ng makakain naming tatlo since nakadikit pa sa kanya-kanyang  kama ang dalawa. Tsk.

Pagkatapos kong kumain ay dumiritso na ako sa training room. Wala pang tao nang dumating ako kaya naisipan kong kunin muna yung katana dahil kagabi ko pa naiisip yun. I really love katana. Very much.

I let my hand maneuver the weapon. Energy surge through my veins. I miss using katana dahil na rin mas nag-focus ako sa martial arts ayon na rin sa kagustuhan ni mommy.

Narinig kong bumukas ang pinto but I choose to ignore it kasi baka magt-training lang din.

“I see.. You have improved.” muntik na akong mapatalon sa gulat ng may biglang nagsalita. Agad kong hinarap ang taong iyon kahit in the first place I already have recognize the owner of that voice.

“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko. Kahapon ko pa siya hindi nakita kasi sabi nila Kazumi may iba daw siyang ginagawa.

“Training...” tipid niyang sabi saka tumalikod siya at pumunta sa left part ng training room. He is training using his power na ipinagtataka ko kasi bukas pa naman ang training gamit ang power.

“How have you been?” tumigil siya sa paggawa ng fire spheres saka hinarap ako.

“Huh? A-ah I'm fine.” lecheng bibig 'to! Why do I keep on stammering every time na nag-uusap kami? Tapos abnormal pa yung heart ko? Tungnu baka may sakit na ako. Mamaya pupunta na talaga ako sa infirmary.

“How's your training with your guardian? Rio told me that you have improve a lot.” sabi niya.

Tumango nalang ako bilang sagot. But the truth is kailangan ko pang i-improve yung defence ko dahil ayon kay Akira hanggang atake lang daw ang kaya ko. Half of me feels sad kasi malapit na ang three days tapos pupunta na kami sa misyon.

“Sht!” I flinch nang makita kong maraming dugo ang kamay ko. Nawala ata ang atensyon ko sa ginagawa ko kaya nadaplisan ang kamay ko. I bit my lips to avoid whimpering.

Tumutulo na ang dugo sa sahig kaya hinawakan ko yung kamay ko para itago yung sugat ko dahil narinig ko ang mga yabag ni Rainier papunta saken.

Dali-dali akong tumayo at hindi nga ako nagkamali dahil kaharap ko na si Rainier. Kumunot ang noo niya nang makita niya ang sahig na may dugo. Pumunta ang tingin niya sa kamay ko. His jaw tightened habang nakatingin sa kamay ko. Baka nagalit dahil marumi na yung sahig Thea.

“Give me your hand.” inabot niya saken yung kamay niya.

Nagdadalawang-isip pa akong abutin yung kamay niya. Pero in the end ay tinanggap ko na rin. Napa-igik ako ng bigla niya nalang akong hilain. Kabweset na Ulan 'to!

Lumabas kami sa training room. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng Ulan na 'to. I creased my forehead nang tumigil kami sa harap ng infirmary. Yung totoo? Nagiging suki na ako ng infirmary eh.