Acresia Academy: The Six Aces (Editing)

CHAPTER 3

"Malapit na ba tayo?" Quintana can't remember how many times she asked the same question. Ah, bakit ba kasi parang hindi pa sila nakakapangalahati sa paglalakbay? Quintana feels bored already. Halos limang oras na't mga naglalakihang puno pa rin ang nakikita niya.

"We're almost there, princess." narinig niyang wika ni Jiro.

She heaved out a sigh of irritation at pinagkrus ang braso sa dibdib. Nagsalubong ang kilay na tiningnan niya ang dinadaanan ng karuwahe. Silently hoping na sana'y malapit na nga sila.

Habang binabaybay nila ang magubat na daan ay hindi niya mapigilang maalala ang kahapon.

"Mom? Are we there?" she asked her mom dahil kanina pa siya nakaupo at sumasakut na ang pang-upo niya.

Her mom looked at her for a second and smile. "Not yet nak. You sound so exciting ah."

She rolled her eyes dahil taliwas niyon ang nararamdaman niya. She's bored.

"Your Highness."

Nagising siya sa pagbabalik-tanaw nang marinig niya ang mahinang tawag ni Adhara.

Napangiti siya ng mapait. Sweet old days buried in the deepest part of her mind.

"Nakapasok na tayo sa boarder ng Acresia." sabi ni Jiro sa kanya.

A strange feeling started to envelope her. Nakakapanibago. It feels odd to be in Acresia again. She once vowed to herself not to step foot on Acresia pero heto siya ngayon at tinatahak ang daan papunta doon. And the irony of it all, she went there to help Acresia and it's people who she considered as her family but turned their back on her and judged her na hindi man lang inalam ang totoo.

Natatanaw na niya ang ang metallic sign ng Acresia at ang matayog at kahanga-hangang pader nito. She clenched her fist at kasabay noon ay ang pag-ahon muli ng galit niya sa lugar na ito.

"Give me my mask Adhara." she said.
Dali-dali namang binigay sa kanya ang hiningi. She was too focused galring at the wall na hindi niya napansin ang gulat na tingin ni Jiro.

Agad niyang isinuot ang maskara nang maibigay ito sa kanya. The mask covered half of her face and habang isinusuot niya ang maskara ay tiningnan siya ng mariin ni Jiro.

"Why do you have to wear it Quin?" sa wakas ay tanong nito sa kanya.

Sandali niya iting tiningnan at nagkibit-balikat. She doesn't need to answer him dahil alam na nito ang gusto niyang mangyari. She will not reveal her face to the people of Acresia. Hanggang sa matapos ang pamamalagi niya rito ay hindi niya huhubarin ang maskara.

"Stop calling me that." marahas niyang sabi kay Jiro.

He has nothing to do with what a certain person did to her pero hindi niya maiwasang hindi umusbong ang galit tuwing naririnig niya ang pangalang iyon.

Jiro stared at her too long. He looks so serious. "Wether you like it or not, I'll call you on that name, princess. The hell with that bastard who reminded you of that name."

"Shut up Jiro! You don't know anything!"

"Of course I don't." may halong sarkasmong sabi nito. She give him cold stares. " I'm sorry Your Highness. I'm overstepping my line of boundaries."

"You should be. You know nothing." sabi niya at tumingin sa ibang direksyon pagkatapos niyang makita ang sakit na lumatay sa mga mata ng kausap.

She's too coldhearted to care. Ano naman kung masaktan ito? She doesn't mind at all. Sanay na siyang hindi iniintindi ang nararamdaman ng iba. She's done with it.

Muli ay natahimik silang dalawa. No one wants to talk. And Adhara is not much of a talker either and it's one of the reason  why she chose Adhara as her personal servant and her right hand.

She became stiff when the carriage finally came into halt. Binuksan niya ang maliit na bintana.

Ganoon na lamang ang pagsikdo ng damdaman niya ng muka roon ay matanaw niya ang mga may matataas na tungkulin sa Acresia. Kasali na doon ang Aces.

So they wanna welcome me huh? Quintana sarcastically asked herself. Naunang bumaba ang kanyang mga knights, making sure there's no danger that comes. Sumunod ay si Adhara at pagkatapos ay si Jiro.

Bahagya siyang nagulat nang sukat lumuhod ito at itinaas ang kamay. Hindi sinasadyang napatingin siya sa gawi ng mga Aces and there, she saw him. Agad siyang nagbawi ng tingin at walang pag-aalinlangang kinuha ang kamay na naghihintay sa kanya. She felt him give her hand a gentle squeeze.

"Welcome to Acresia Princess Quintana of Elysium."  unang bumungad sa kanya ang nakangiting mukha ni Headmaster Greg.

Iginala niya ang paningin sa paligid but avoiding a certain spot. Bumuhos sa ala-ala niya ang masakit na nakaraan. But she shoo away those thoughts immediately and stand firm like how the real Princes Quintana stands with confidence and power.

"It's good to be here. Headmaster Greg." her voice cold as ice and void with any emotion.

"Masaya kaming pinagbigyan mo ang kahilingan namin Prinsesa Quintana. Tatanawin naming utang na loob.” sabi ni Headmaster Greg sa kanya.

***