5. BÖLÜM
Ben içimden kendime söverken bahçeye bir araba girdi. Keşke babam olsaydı keşke! Ama arabadan çıkan kişiyi gördüğümde ağzımdan yalnızca bir "yuh" çıkabildi..
Rüzgar arabadan inmiş sırıta sırıta çantamı elinde sallayarak yanıma doğru geliyordu. Gözlerimi pörtletmiş bir şekilde bir Rüzgar'a bir de çantama bakıyordum. Şu anda olanları beynim anlamak istemiyordu.
Yanıma geldiğinde "Bunu arıyordun heralde" dedi ve hala sırıtıyordu.
"E-evet o-o benim a-ama sen?" Baya bildiğin kekemeye dönmüştüm.
"Tamam en baştan anlatırım ama hava soğuk geldi bana yaa" dedi. Salak şey aklınca içeri davet etmemi istiyodu. Ve ben de mecbur edecektim çünkü neler olup bittiğini öğrenmek istiyodum. Elinden çantamı çektim ve oflayarak anahtarımı çıkardım.
Eve girdiğimizde resmen rahatlamıştım. Çantamı kenara koyup kendimi koltuğa attım ve tabii Rüzgar da aynı şekilde koltuğa yayıldı.
"Evet bir açıklama bekliyorum." dedim bir an önce anlatıp gitseydi keşke de ben de uysaydım rahat rahat.
"Çok ayıp insan misafirine böyle mi davranır?" Ayy bir de dalga geçiyor bu.
"Ne istiyosun Rüzgar"
"Bir kola varsa fena olmaz" dedi. Gözlerimi devirerek yerimden kalktım ve ikimize de kola doldurmaya gittim.
İkimizde kolaları diktikten sonra ben meraklı gözlerle ona bakmaya başladım.
"Hani sen konserden çıktın miden bulanıyodu sana yardım ettim falan ya" diyerek anlatmaya başladı. Devam etmesi için kafamı salladım.
"Sonra sen içeri geri döndün" kolasından bir yudum daha aldı. "Sen gittikten sonra ben de geri dönecektim ama o sırada çantanın bankta durduğunu fark ettim. Senin peşinden koşacaktım ama yanımda bilet olmadığı için içeri almadılar. Baya bi zorladım ama olmadı. Ben de konserin bitmesini bekledim. Fakat o kalabalıkta seni bulamadım. Sonra çantanın içinden sesler gelmeye başladı. Gamze mi Gizem mi ne öyle biri arıyordu ben de açtım. Olanları anlattım ve adresini istedim. Sonra da buraya geldim işte" dedi ve kolasını dikleyip bitirdi.
"Anladım," dedim gayet aydınlanmış bir biçimde "Teşekkür ederim."
Omuzlarını silkti önemli değil dermiş gibi.
Sonra birden ayağa kalktı ve kapıya doğru yöneldi.Ben ne olduğunu anlamadan kapıdan çıkıp gitmişti.Hayır ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk anlamıyorum ki ! Odun Rüzgar yine geri dönmüştü !
Saatin iyice geç olduğunun farkına vararak üstümü değiştirip yatağa kendimi attım.Yorganı kafama çektim.O karanlıkta gözümün önüne gelen tek şey Rüzgar'ın o lacivert gözleri geldi.
Lacivertin o tonu Allah'ım resmen beni benden alıyordu.Tamam Utku benim sevgilim olabilirdi.Ama Rüzgar'ın gözlerini kafamdan atamıyordum.Kendime gelmem gerekiyordu ama olmuyordu ki.
Sonra aklıma birden o sarışın kız geldi.Tüylerim diken diken oldu resmen.
Kendine gel ADA ! Senin sevgilin çok yakışıklı bir çocuk ve sen daha onunla öpüşmedin bile ! Evet karar verdim.Yarın onu öpecektim.Benim de onu sevdiğimi anlaması gerekiyordu.Yani sanırım..
Biraz daha yatakta döndükten sonra uykunun güvenli kollarına bıraktım kendimi..
Ertesi gün olduğunda tüm cesaretim kırılmıştı.Utku'yu öpmek yok yok asla yapamazdım ben böyle bir şeyi.Bir kere gerçekten böyle bir şey istemiyordum.Hazır değildim buna.
