21.BÖLÜM
Arabanın içindeki sessizlik sinirimi bozarken dudaklarımı dişliyordum. 10 dakikadır arabadaydık ve ikimizden de çıt çıkmıyordu.
Yeni yıla gireli tam yarım saat olmuştu. Yarım saat öncesi aklıma geldikçe karın boşluğumdaki o his tekrarlanıp duruyordu.
Rüzgar ile öpüşerek geçirdiğimiz yeni yılın ilk dakikalarından sonra mekanda daha fazla oyalanmayarak çıkmıştık.
Yaşadığımız şeyler canımı sıkıyordu. Rüzgar ile aramızda sürekli bir şeyler oluyordu. Öpüşüyorduk, sarılıyorduk, el ele tutuşuyorduk ama ertesi gün sanki hiçbir şey yaşamamışız gibi davranıyorduk ve unutulup gidiyordu. Şimdi de sanki yeni yıla öpüşerek girmemişiz gibi sessizce oturuyorduk.
Gerçekten çok sinir bozucuydu.
Rahatsızca yerimde kıpırdandım ve sesli bir şekilde nefes verdim.
Aslında aramızdaki bu ilişkiyi daha fazla bu şekilde sürdürmek istemiyordum. Bir şeyleri artık açıklığa kavuşturmamız gerekiyordu.
Eve vardığımızı anladığımda kemerimi çıkarttım ve Rüzgar'a döndüm.
"İyi geceler Rüzgar."
"İyi geceler Ada."
Arabadan indiğimde soğuk hava içimi titretmişti.
Birkaç adım attıktan sonra adımın söylenmesiyle arkamı dönmek zorunda kalmıştım.
Arkamı döndüğümde Rüzgar'ın elinde ceketimin olduğunu gördüm.
Adımlarımı hızlandırıp Rüzgar'ın yanına ilerledim. Yanına vardığımda ceketi elinden almaya yeltendim ama Rüzgar elini geriye doğru çekti.
Ceketimi iki eline aldı ve kolumu geçirmemi sağladı. Diğer kolumu da geçirmek için ona arkamı dönmek zorunda kalmıştım. Ceketimin yaka kısmını da düzelttikten sonra enseme bir öpücük kondurdu.
Enseme kondurduğu öpücük her şeyi ateşlemiş gibi sinirle arkamı döndüm.
"Rüzgar sen ne yapmaya çalışıyorsun?"
Kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken, durmak gibi bir niyetim yoktu.
"Beni sürekli öpüp duruyorsun. Elimi tutuyorsun, sarılıyorsun. Ertesi gün de sanki bunların hiçbirini yaşamamışız gibi, sanki bunlar hiç olmamış gibi davranıyorsun."
Ağzını bir şey söylemek için açtı ama tekrar kapattı.
"Bak ben bunlardan sıkıldım artık anlıyor musun? Bir şeyleri yaşayıp ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi davranmaktan sıkıldım."
İçkiyi bu gece biraz fazla kaçırdığım için her şeyi kolaylıkla söyleyebiliyordum.
"Afedersin, bir daha olmayacak."
Kalbim yaşadığım hayal kırıklığıyla ezilirken, açık havada boğulduğumu hissetmiştim.
Bir şeyler söylemem gerekiyordu ama ne diyeceğimi bilmiyordum. Sadece eve gidip kendimi yatağıma atmak geliyordu içimden.
