On The Way To FOREVER

CHAPTER 41: New Bestie

*at the University*

>MAINE'S POV:

Lunch break namen, wala kong kasamang kakaen. Nakakamiss din pala yung mga kaibigan ko.

Pagkatapos kong umorder ng kakainin ko naghanap na ko ng pwepwestuhan ko. Pero wala kong makitang bakanteng mesa, kung minamalas ka nga naman talaga oh.
Maya maya biglang may nagsalita...

"Hey Pretty, sit here. Join me"

Teka ako ba tong tinatawag ng babaeng nasa harapan ko? O baka yung nasa likod ko.
Tumingin ako sa likuran ko pero walang tao, baka ako nga yung tinatawah niya.

"A—Ako ba yung tinatawag mo??"

"Oo ikaw. Join me here. Wala akong kasabay kumaen."

Umupo nalang ako kesa naman wala kong mapwestuhan.
Nagulat lang ako dahil hindi ko akalaing may mag aalok saken ng mauupuan.
Yayamanin yung itsura niya, mukha siyang imported.

"Salamat sa pag alok saken ng mauupuan!"

"Oh No Problem Pretty.
Pero can i have a Favor? Pleasee!"

"Oh sure. Ano ba yun? Basta kayo ko!"

"Hmm kase kanina pa ko nandito. MagiInquire kase ko dito sa University niyo, dito rin ako mag aaral. Hindi kase ko sinamahan ng BoyFriend ko eh.
kaya pwede ikaw nalang, tulungan mo ako later? Pretty Pleasee!"

"Ahh o sige. Yun lang pala eh. Sige sasamahan kita mamaya!"

"Yey really. Youre so Bait naman. Pretty ka na Mabait pa."

"Ay telege be. Pretty ako? Haha
Wag kang ano Funny ako"

"What do you mean na Funny ka?"

"Ahmm. FUNNYwalain Hahaha.
Teka ano palang pangalan mo?"

"Haha oo nga funny ka nga talaga, literal Funny Haha.
I love you na Pretty girl.
Im Louise nga pala From Italy. And you??"

"Wow naman, sabi ko na nga ba eh Foreinger ka!
Ako si Maine from L.A"

"Los Angeles California?"

"No! Los Angeles Pampangga! Hahaha just Kidding.
From Bulacan ako pero ngayon dito kame sa Manila nakatira, kasama ko ang mga Lola ko, pinaalis kase kame sa dati nameng tinitirhan, nakasanla kase bahay at lupa namen. Pero balang araw makukuha din ulit namen yun pero sa ngayon wag mag aaral muna ko ng mabuti."

Napahinto ako sa pagsasalita ng makita kong nakatitig saken si Louise at nakangiti.

"Uy bakit anong problema?"

"Hahaha Sorry. Eh kase tinanong ko lang pangalan mo pero naikwento mo na Buhay mo. Haha"(Louise said)

"Ay Sorry Hahaha. Nadala lang ako. Pasensya na sa Kadaldalan ko!"

"Haha its okay. Ganyan nga yung mga Gusto kong kaibigan eh, Prangka at alam mong hindi Plastik.
Pwede ba kitang maging Bestie? kahit ngayon lang kita naMeet, nafeFeel kong You are a True Person. Ano pwede ba Maine?"(Louise said)

"A—Ahh Sure. Pero hindi ba nakakahiya sayo na kagaya ko ang maging kaibigan mo?"

"Hah? Bakit wala namang problema kung magiging kaibigan kita!"

"Eh kase Mayaman ka tapos mahirap ako, Maganda ka tapos Panget ako, Matalino ka tapos SAKTO lang ako."

"Ano ka ba! masyado mong dinodown sarili mo, Maganda ka kaya, kaya wag ka ng maging Nega. Be Positive. Para kaya tayong KAMBAL."(Louise said)

"Ay Haha choChoosey pa ba ko. Haha salamat. Ikaw ang first bestfriend ko dito sa University. Thanks Louise."

"No Problem. Tara lets eat na muna."(Louise said)

———

Uwian na, nasamahan ko na rin si Louise kanina, nakapagInquire na siya at bukas papasok na siya. Buti nalang nakahanap ako ng gaya niya. Super bait niya.

Naglalakad na ko palabas ng University ng biglang may tumawag saken.

"Maine"

Lumingon ako sa likuran ko at napangiti ako.

"Oh Jake ikaw pala? Bakit?"

"Ahmm wala. Uwi ka na ba?"(Jake said)

"Oo eh, sinabihan ako nila Lola na maaga daw akong umuwi ngayon"

"Ahh ganun ba, sakto pauwi na rin ako.
Halika sabay ka na sa Kotse ko. Pauwi na rin ako!"(Jake said)

Nagulat ako sa sinabi niya, kahit gustuhin ko mang umOO syempre magPapabebe muna ako tsaka baka sabihin niyang Easy Girl ako kaya tumanggi ako.

"Ay wag na Jake, salamat nalang. MagcoCommute nalang ako. "(Sabay ngiti sakanya, Langya pilitin mo pa ko Jake, sa totoo lang wala talaga akong pera, lalakarin ko lang pauwi sa bahay ang layo pa naman!

"Sure ka talaga dyan?"(Jake said)

"A—Ahh Oo, sige na umuwi ka na. Salamat nalang Jake."

" Ah o sige, mukhang hindi na talaga magbabago isip mo.
Sige Maine mauna na ko! See tomorrow!"(Jake said then he Smiled at me)

"Sige Ingat. Bye"

Langya sa sobrang PABEBE ko maglalakad tuloy ako.
eto na sStart na niya Kotse niya.
Paalis na sana siya ng bigla akong sumigaw.

"Jaaaaake waaait."

Laking gulat ni Jake sa pagsigaw ko ay bumaba siya sa kotse niya.

"Oh why? Anong Problema?"(Jake said)

"Ahh Ehhh. Nakakahiya man sabihin sayo pero Wala talaga akong Pera kaya sasabay na sana ko!
Sorry kung nagPabebe pa ko kanina. Haha pleasee"

"Haha its okay. Halika na sakay ka na. Minsan kase wag ka ng Pabebe buti nalang hindi ko pa inandar.
Lets go!
Teka!! Maine nasan ka na??"(Jake said)

"Oy Jake ano pang hinihintay mo dyan?? Tara na!"

"Haha ang bilis mo naman, nandyan ka na agad sa loob ng kotse.. hahaha!"(Jake said)

"Hahaha Sorry na kung nauna pa ko sayo, masakit na talaga paa ko dito sa Heels ko eh."