In Disguise

Chapter 26

1 year have passed  
Marami na ang unti unting nagbabago.
Naging model rin si Zion sa isang sikat na  magazine na pagmamay ari ng kaibigan ng kanyang ama. Sumubok na rin si Zion na mahalin si Kent at hanggang ngayon ay hindi niya parin magawang mahalin siya gaya ng pagmamahal niya kay Stallin. Maayos na ang lahat ang hinihintay nalang nila ay makasal si Zion at si Kent.

LIM'S POV

kringgggg!! kringggg!!

"Hello doc? What is it?"

"Hello Mr. Reyes, the patient you brought is now in good condition at nagising na po siya kani kanina lang"

"Im on my way!"

Nagulantang ako sa nalaman kong balita sa akin ng isang doctor kung saan pinaubaya ko si Stallin.

"Hon where are you going?" bungad sa akin ng girlfriend kong si Elise.

"Hon, Si Stallin gising na siya!" masayang sabi ko sakanya.

We hurriedly packed our things at dali daling nagpunta sa hospital para puntahan si Stallin.

"San po ang room ni Mr Ferrer?"

"Room 105 po sir"

Hinanap na agad namin ang kwarto niya. Nang makita na namin ay bigla kaming may nakita na unipormadong grupo ng mga lalaki at dalawang nakashades na lumabas doon mula sa kwartong nasabi ni Stallin.

"Hon something weird is happening"

Pagpasok namin sa kwarto ni stallin nakita namin siyang nakatulala habang nakaupo.
"Stallin are you okay?" may pag aalalang tono ng boses ni Elise.

Ngunit nananatili lang siyang nakatulala.

"Stallin nakikilala mo ba yung mga lalaking galing dito?" curious kong tanong.

"Hon are you insane kakagaling lang niya ng coma impossibleng maalala niya yun" prangkang sabi sa akin ni Elise.

Bahagya siyang napalingon sa akin.

"I know them" seryosong sagot ni Stallin sa amin.

"My dad, My brother they were here, they were here" mangiyak ngiyak na sabi niya habang nakayuko.

"Stallin you do remember them?" pagtatakang tanong ni Elise sakanya.

"Of course they are my so-called family na nang iwan sa akin" mahinang sabi niya matapos niyang maiyak.

Napatingin naman saakin si Elise na para bang may gusto siyang sabhin sa paraan niya ng pagtitig.

"Cut the drama!"  dagdag niya pang sabi

If he remembered his so-called family na nang iwan sakanya. Posible kayang naaalala niya pa rin si Hydra?

"Where is my Kang?"

(O.O)

Napatulala kaming parehas ni Elise nang hanapin niya bigla si Hydra.

"You do remember Hydra?" pagtatakang tanong ko sakanya.

"How can I possibly forget the girl of my dreams?"

"But you're almost 1 year ng comatose yet you still can remember?" curious na tanong ko sakanya.

"My mind and soul might be unconscious for a long time but my heart never forgets"

HYDRA'S POV

"Babe this is your third time na ikaw ang cover ng isang magazine, why are you look like that?" tanong sa akin ni Kent.

"Ahmm nothing Kent. Infact Im so satisfied na ako uli ang ginawang cover photo for the third time." pilit na ngiti ko sakanya.

"Hmmm babe may nakalimutan ka ba ngayong araw?" mahinang tanong sa akin ni Kent.

I dont have any idea of what he is talking about except one thing.

"Today is our 1st anniversary Hydra."

anniversary? Yes that one thing I remembered is today is Stallin's death anniversary.

"Happy 1st Anniversary Hydra Lincoln Kang Fontanilla"

"WHAT?!"

"Nevermind Hydra" malungkot na sabi ni Kent sa akin.

woah its our anniversary.

"So where do you want to go?" pag iiba ng usapan ni Kent. Ramdam kong nagtampo siya saakin dahil hindi ko naalala ang anniversary namin.

"Anywhere you want Kent"

"Why you're calling me Kent? I never heard you calling me using our endearment , never heard you saying sweet words to me."

Natulala lang ako sa sinabi niya.

"Im sorry babe for over acting. Im sorry if Im loving you too much na nakakapaghigpit na ko sayo minsan. Nakalimutan kong pinag aaralan mo palang akong mahalin. Im really sorry but I cant lose you now." kent

Niyakap niya ko ng mahigpit na para bang tuluyan niya na kong inaangkin.

"Im sorry too" mahinang sabi ko sakanya.

"You're always forgiven my love"

Mas lalo niya akong niyakap ng mahigpit sa pagkakataong ito. I can feel the love na gusto niyang iparamdam sakin. But I cant give my love sakanya. I just cant.

"Babe tatlong taon nalang gagraduate na tayo ikakasal na tayo"  masiglang sabi niya sa akin.

"Makukuha ko ba ang pagmamahal mo sa loob ng tatlong taon?" dagdag niya pang sabi.

Nalungkot naman ako sa sinabi niya pero hindi ko gustong paasahin siya at lokohin ang sarili kong gusto ko siya. Sinusunod ko lamang ang magulang ko pero alam ko sa sarili kong hindi ako sigurado sa ginagawa kong ito.

"Im sorry but I dont know" nakayukong sabi ko sakanya.

"I'll make you fall inlove with me"