LEO'S POV
Its been a week nung nalaman kong gising na si Stallin. Knowing na nakakaalala pa siya at still naaalala niya pa si Hydra but he doesnt know na nabulag si Hydra because of saving him marahil ay dun na siya tuluyang magtatapos ng pag aaral. Im missing her so bad I dont know what to do anymore.
Kasalukuyan akong naglalakad papunta sa CR malapit sa office nang may biglang humatak sakin at dineretso ako sa loob ng CR.
Bigla naman niya kong sinunggaban ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya pero tumugon naman ako agad sakanya. Masarap ang paraan niya ng paghalik at tila ba nalasahan ko na ito noon pa. Habang nagtatagal nagiging malalim an aming pagpapalitan ng halik Sinandal ko siya sa pader at akmang iaangat ang suot niyang palda ngayon para sana ipasok ang kating kati na kamay ko pero bigla siyang bumitaw sa paghalik.
damn it!
"Leo," bulong niyang pagtawag sa akin.
"Who are you anyway?" takang tanong ko sakanya.
"Ginantihan mo ko ng halik yet you dont know me" prangkang sabi niya sakin.
Sabagay.
"Nagustuhan mo naman diba wag ka ng pakipot" nakangising sabi ko sakanya.
"Oo, kaya nga nakabuo tayo e kasi gustong gusto ko ang paghalik mo." mahinang sabi niya sa akin.
"What do you mean?" curious na tanong ko sakanya.
"Leo, Nagkaanak tayo" halos pabulong niya ng sabi pero nakatitig parin sa mata ko.
"WHAT?! I dont even know you! pasigaw kong sabi sakanya kahit maraming tao na sa loob ay wala parin ako balak na lumabas.
"Of course you dont. You were drunk that time at halos gusto ng magpakamatay. I just saved your life."
"Well thanks to you" huli kong sabi sakanya at nagbalak na kong lumabas ng CR.
"Thats all? After you used my body salamat lang ang masasabi mo?"
"What do you want? Money? Dont worry. Name your price.
"I want you to marry me."
KENT'S POV
After almost 8 hours nakarating narin kami sa Pilipinas.
Im excited to meet my bestbud.
Another 1 hour pa ulit bago kami tuluyan makarating sa condo na tinitirhan daw ngayon ng kapatid ko.
Walang nagbalak na magsalita habang kami ay nasa byahe tahimik lang at para bang may dumaan na anghel sa loob ng sasakyan namin.
"Kent are you excited to meet again your longlost brother?" pagbasag ng katahimikan ni Dad.
"Absolutely!" masiglang sabi ko sakanya.
I super miss my buddy. When we were at the young age super close na talaga kami ng kapatid ko yung tipong hindi kami mapaghiwalay para nga daw kaming kambal noon sabi ng karamihan. How I wish na sana wala paring pagbabago sa bonding namin. At sana hindi na kami muling mapaghiwalay. Handa akong isuko lahat para sakanya bilang pangbawe man lang sa lahat ng pagkukulang ko nung mga panahong nawalay siya samin na buong akala naming lahat ay tuluyan na siyang nilamon ng katubigan.
"Kent I'll be giving him one of our company na nakapangalan sayo. Is that okay to you?" muling pagbasag ng katahimikan ni dad.
"Yeah sure dad, no problem. Para na rin mabawasan yung pagiging busy ko at para magkatime na ko sa future wife ko"
seryosong sabi ko sakanya.
"I'll be giving him the authority to manage the banks" seryoso niya ring sabi sakin habang nakatingin sa bintana.
Damn! Not that bank.
"why banks?" gulat kong tanong sakanya. Yun kasi ang pinakachill na trabaho para sakin. At pinakaiingatan ko rin.
"Para makabawi man lang tayo sakanya. I know he's suffering right now" paliwanag niya sakin
"I understand"
"We're here"
We have arrived to our destination. May napansin agad ako na lalaki sa labas ng condo.
Siya na kaya to? I thought he's more charming than me?
"Excuse me, By any chance, Do you know McStallin Ferrer?" pagtatanong ni dad dun sa lalaki na akala ko ay yun na ang kapatid ko.
"Yes sir, May I know your name please"
mahinahon na sabi nung lalaki.
"Tell him his father is here"
STALLIN'S POV
Im so satisfied na sila ngayon ang nagbabantay sa akin. Im telling this masaya silang kasama at talagang hindi ka maboboring habang nandito ka sa condo na tinitirhan ko. I was never disappointed at lagi akong napapasaya sa paraan nila ng pagpapagaan ng loob ko habang wala pa ang KANGaroo ko. I miss calling her that.
I badly wanna tease her I goddamn miss her.
I was daydreaming in my room when suddenly someone knocks at my door.
"Stallin, someone's looking for you"
tunog lalaki ito kaya marahil ay si Lim na ito dahil kami lang namang dalawa ang lalaki dito.
"Who would it be?" taka kong tanong sakanya.
"Someone very special to you"
My Kang!!
"Palabas na!"
Dali dali akong lumabas sa kadahilanang si kang ang sa tingin ko ay naghahanap sa akin.
I cant let her wait.
Nakaboxer lang ako ng lumabas dahil gusto ko na pagbalik niya ulit dito ay makita niya ang pagbabago sa katawan ko dahil sa dalas kong pag ggym.
But wait. Thats not my Kang.
Bumungad sa akin ang masayang muka ng taong nang iwan sa akin matagal na panahon na ang nakakalipas. Kasama ang kapatid kong pumayag na hindi na ako mabalikan.
"Any business? Anong pinunta niyo dito?" lakas loob kong sabi sakanila.
Nanlaki ang mata ng kapatid ko nang makita akong muli. Niyakap niya ko agad ng mahigpit at bakat sa kanyang muka ang lubos na pagkamiss niya sa akin.
too late brother.
