Smile like you've never been hurt

Chapter 49

*Kath’s POV*

3 years....

Kanina pa tawag ng tawag si Julia sa akin kaya sinagot ko na.

“Hey Ms. Bernado, anong oras mo balak pumunta dito sa airport ha?! Kanina pa kami ditto at 1 hour na lang din before yung flight.”

“Ughhh okay okay. Papunta na po ako.” Sagot ko

*toot toot*

Kasalukuyan akong nagddrive papuntang airport, as what my bestfriend said.

May business trip kasi yung company nila which is yung company nila kung saan ako nagttrabaho. Pero kakaiba yung business trip na ‘to kasi kasama yung buong pamilya nila.

Well, sa akin wala naman akong isasama. Alangan namang isama ko si Kuya Kevin tsaka yung asawa niya. Mukhang tanga lang. Hahahaha.

Sila Julia at Khalil, isasama nila yung anak nilang si Brylie. 3 years old pa lang siya at sympre inaanak ko din. Happy family nga daw eh.

Sila Kiray at EJ naman ay may twins. Kaso hindi ata nila isasama kasi masyado pang bata para sumama sa isang trip na medyo may kalayuan.

Yung siraulong si Kats? Napangasawa niya talaga yung babaeng hulog ng langit na si Daezen :””> uhm kasalukuyang preggy si Dae kaya Masaya pagtawanan si Katsumi sa mga nakalipas na araw kasi sobrang under siya kay Daezen. HAHAHAHAHAHAHA.

Sila Miles at John naman kinasal na din at going strong pa din daw -___-“ Hahahaha ang daming alam nung dalawang yun bago sila ikasal eh. Mungaguu.

Ang pinakanakakagulat lang ay si Diegs. HAHAHAHAHAHA okay okay.

Guess what, destiny DAW talaga sila ni Aria.

Kasal na sila two months ago.

Ang galing nga eh, bigla-biglang umuwi si Aria galing ibang bansa wala man lang kami kaalam-alam.

Ang galing din ulit kasi nabawas-bawasan na yung pagiging siraulo ni Diego. Hihihihi.

Ang saya diba? Lahat ng barkada kasal na at meron na din magkakaroon ng sariling pamilya. Eh ako? Ha-ha-ha. Naghihintay pa din sa wala.

Tatlong taon na ang nakakalipas simula nung umalis siya. Pero ang huling pag-uusap naming ay isang taon na ang nakakalipas. Ang sabi niya noon, busy siya, may gagawin lang siya, may pupuntahan lang siya, may inuutos yung Papa niya sa kanya.

So kapag ba may gagawin, aabutin ka ng isang taon?!

 Kapag ba may pupuntahan, aabutin ka ng isang taon?!

Kapag may inutos sayo, aabutin ka ng isang taon?!

Nakakaurat lang. At sa sobrang urat ko hindi ko napansin na nandito na ako sa airport, muntik pa akong lumagpas.

“Wow may ka pa pala pumunta Kathryn. Akala naming di ka na sisipot. Tara na, boarding na daw” Miles

Napakaloner ko naman sa buhay. Ako yung nahuhuli sa paglalakad kasi sila nandun sa harap, kanya-kanyang kasama pa kasi may mga anak na tapos asawa.

Buti pa ako kasama ko yung maleta ko at bag :””> Nagmamahalan talaga kami. HAHAHAHA ok =((

....

....

....

....

....

....

After ilang hours napuntahan na naming yung dapat naming puntahan.

Hahahaha. Bora lang pala, anong eksena ng company nila Juls dito.