Finally Together

4. The next day

Emmas POV

Ξυπνάω εγώ το επόμενο πρωί με πονοκεφάλους. Φαίνεται ήπια πάρα πολύ το προηγούμενο βράδυ.

Νομίζεις? Φωνουλα σκασε.

Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο μου. Το σηκώνω και λέω με μια βαριεστημενη φωνη: Ναιιι?
- Ελα ρε Εμμα. Εγώ είμαι
- Ελα ρε Αριανα. Σορυ με πήρε ο ύπνος.
- Ανησύχησα πάρα πολύ. Σε έπαιρνα χτες τηλέφωνο και δεν απαντούσες.
- Γύρισα αργά σπίτι. Λοιπόν σε κλείνω πάω να φάω πρωινο. Τα λέμε γειααα
- Γειααα

Κλείνω το τηλέφωνο και τεντονομαι. Σηκωνομαι αργά αργά και προχωράω προς την κουζίνα. Ανοιγω το ψυγείο και φτιάχνω κάτι να φάω. Καθώς έβαζα μαρμελάδα πάνω στο ψωμί πολλές σκέψεις περιτριγυριζαν το μυαλό μου. Τι ώρα γύρισα χτες? Πως γύρισα χτες? Πότε πλήρωσα? Πότε σκεπαστηκα και κοιμήθηκα στον κάναπε? Τότε άρχισα να θυμάμαι κάτι. Πέρασε μισή ώρα και τελικά θυμήθηκα τι έγινε χτες το βράδυ.

- Πωωω. Ρεζίλι έγινα πάλιιιιιι. Μπράβο μωρη Εμμα τι να σου πω συγχαρητήρια! Θα σε πήρε για καμιά ηλιθια τώρα.

Παίρνω γρήγορα γρήγορα την Αριανα τηλέφωνο. Της τα λέω όλα. Αρχισε να γελάει με τα χάλια μου. Μιλάγαμε για 1 ώρα μέχρι που έπρεπε να κλείσω.
Πηγαίνω και κάθομαι στο σαλόνι να δω λίγο τηλεόραση και να φάω το πρωινό μου. Το ακουμπάω πάνω στο μικρό τραπεζάκι του σαλονιού. Όταν το ακουμπάω, βλέπω ένα χαρτάκι ακουμπησμενο πάνω στο τραπέζι. Το παίρνω και το διαβάζω. Έλεγε:
Τηλέφωνο Γκραντ.

- OMG OMG OMG.
Άρχισα εγώ να τσιριζω από την χαρά μου. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα συνέβαινε αυτό. Νόμιζα ότι το έβλεπα σε όνειρο! Μου έδωσε ΟΝΤΩΣ το κινητό του! Μήπως να συμβαίνει κάτι εδώ? Άρχισα να σκέφτομαι. Λεω με ένα χαρούμενο ύφος. Ναι το ξέρω ότι κάνω σαν 5χρονο αλλά τι να κάνουμε?

Αφού είσαι! Σκασεεεε.

Κατά το απογευματάκι βαριόμουνα και δεν είχα τίποτα να κάνω. Έτσι παίρνω τηλέφωνο την Αριανα μήπως θέλει να βγούμε. Αφού τελικά δεν μπόρεσε πήρα τηλέφωνο μια άλλη φίλη μου την Κρίστιν. Βγήκαμε και πήγαμε για ψώνια και φαγητό. Γυρίσαμε κατά το βραδάκι στο σπίτι μου. Της πρότεινα να κοιμηθεί εδώ και είπε ναι. Αλλάξαμε, βάλαμε τις μπιτζαμες μας και καθίσαμε στο σαλόνι. Καθώς μιλάγαμε ακούω το κινητό μου να χτυπάει. Το σηκώνω...

- Γειά Εμμα!
- Γειά Γκραντ! Τι κάνεις?
- Καλά είμαι εσύ? Πήρα να δω πως είσαι γιατί χτες τα είχες παίξει λίγο.
- Ναι το ξέρω. Συγνώμη που σε έβαλα σε τέτοιο κόπο. Δεν θα ξαναγίνει.
- Δεν πειράζει. Λέει γελώντας. Αναρωτιόμουν μήπως θα ήθελες να βγούμε καμιά βόλτα.
- Τι? Περίμενε μισό λεπτό. Απομακρύνω αμέσως το τηλέφωνο από μένα και το λέω ψιθύριστα στην Κριστίν. Τότε αυτή μου κάνει νόημα να του πω ναι.
- Ελα συγνώμη που σε άφησα να περιμένεις.
- Δεν πειράζει. Λοιπόν τι λες. Είσαι ελεύθερη μεθαύριο το απόγευμα?
- ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΝΑΙ! Εννοώ ναι! Λέω με ανόητο και γελαστό ύφος.

Κ- Παρτα μωρη ηλιθια. Λέει η Κριστίν χαμηλόφωνα.

- Τέλεια. Θες να περάσω κάτω από το σπίτι σου κατά τις 7:00 το απόγευμα?
- Ναι φυσικά. Του λέω. Λοιπόν τα λέμε μεθαύριο το απόγευμα. Καληνύχτααα
- Καληνύχτα Εμμα!

Και το κλείνουμε. Η Κρίστιν μετά με κοιτάει χαμογελαστή και παίρνει αμέσως τηλέφωνο την Αριανα.

-Μωρή τσακίσου και έλα αμέσως στο σπίτι της Εμμα. Έχουμε εξελιξεις! Και φέρε τις πυτζάμες σου!

...............Μετά από 1 ώρα..................

Χτυπάει η Αριανα το κουδούνι. Της ανοίγουμε.

Α- Ήρθα ήρθα τι έγινε? Λέει και μπαίνει τρέχοντας μέσα.
Καθόμαστε και οι 3 κάτω και αρχίζει η Κρίστιν να της λέει τι έγινε. Τότε η Αριανα άρχιζει να παθαίνει ένα σοκ.

Α- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΆΑ ΕΜΜΑ!

-Εντάξει ρε ηρέμησε. Δεν πάω για νύφη μια βολτα θα βγω. Της λέω γελώντας.
- Αριανα δίκιο έχει το παράκανες😂. Λέει η Κρίστιν.

Μετά αρχισαμε όλες να γελάμε.
Πέσαμε όλες πολύ αργά για ύπνο αλλά εγώ όπως πάντα κοιμήθηκα τελευταία γιατί σκεφτόμουνα......