Finally Together

18. Τι συνέβη?

Ξαπλωνουμε στο κρεβάτι. Η Αριανα συνεχίζει να μου μιλάει. Εγω νυσταζα. Σε κάποια στιγμή επιτέλους σταμάτησε. Γυρνάω να την δω και βλέπω πως κοιμήθηκε. Επιτέλους λέω από μέσα μου. Κλείνω και εγώ τα μάτια μου προσπαθώντας να κοιμηθώ.  Ξυπνάω το επόμενο πρωι.......Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και τεντωνομαι. Σηκώνομαι μετά από λίγο και παρατηρώ ότι η Αριανα δεν βρίσκεται στο κρεβάτι και στο δωμάτιο γενικά. Η ώρα ήταν 10:18. Κατεβαίνω κάτω για να την ψάξω. Βλέπω τον Γκραντ να κάθεται στον καναπέ στο κινητό του. Με είδε.

Γκ- Καλημέραα

Ε- Καλημέραα

Μετά παρατηρώ πως ο Τζαστιν δεν είναι εκεί..

Ε- Γκραντ να σου πω....έχεις δει την Αριάνα καθόλου? Ξύπνησα σήμερα το πρωί και δεν ήταν μαζί μου.

Γκ- Όχι και εγώ δεν βρίσκω τον Τζαστιν.....Ιιι λες? Μου λέει και με κοιτάει με ένα πονηρό ύφος..

Ε- Γκραντ μην με τρομάζειςς. Έλα σήκω τεμπέλη και πάμε να τους βρούμε.

Γκ- Καλά καλά τι να κάνω. Αλλά μόνο επειδή είμαι καλός άνθρωπος.

Ε- Πάμεεε

Σηκώθηκε ο Γκραντ απο τον καναπε και ανεβήκαμε πάνω για να ψάξουμε τα δωμάτια. Εγώ ανέβηκα πρώτη τις σκάλες και ο Γκραντ με ακολουθούσε. Αλλά σαν έξυπνος άνθρωπος που είμαι δεν πρόσεξα τις σκαλες και έτσι όπως ανέβαινα πήγα να πέσω πίσω. 2 χέρια να με πιάνουν από την μέση και να με βοηθάνε να ισορροπήσω.

Γκ- Οπαα. Είσαι καλά?

Ε- Ναι ευχαριστώ. Έχω αυτό το θεματακι με τις σκάλες ξέρεις. Λέω γελώντας και γελάει και αυτός.

Φτάνουμε στον πάνω όροφο. Ψάχνουμε τα δωμάτια σιγά σιγά. Όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές εκτός από μία....

Ε- Γκραντ εδώ πρέπει να είναι.

Γκ- Ναι και εγώ αυτό νομίζω..

Πηγαίνουμε και ανοίγουμε αθόρυβα την πόρτα. Βάζω εγώ το κεφάλι μου μέσα στο δωμάτιο και μετά κάνει το ίδιο και ο Γκραντ. Αυτό που αντικριζουμε είναι απερίγραπτο. Κοιταζομαστε εγώ με τον Γκραντ και ξανά κοιτάμε μέσα στο δωμάτιο. Πάνω στο κρεβάτι βρίσκονταν ο Τζαστιν και η Αριανα και κοιμοντουσαν.....

Γ- Ελα πάμε έξω μην τους ενοχλήσουμεεε....γελάει....

Ε- Γκραντ το βλέπεις και εσυ έτσι? Δεν είναι η ιδέα μου..