Finally Together

3. Η μεγάλη μέρα(2)

Emmas POV

Άρχισε να μου μιλάει. Δεν το περίμενα. Βασικά δεν περίμενα καν να με θυμάται.

(..)

Γ- Εμμα εσύ είσαι?
Ε- Γκραντ εσύ είσαι?
Γ- Ναι εγώ είμαι! Δεν το πιστεύω. Έχεις αλλάξει πάρα πολύ από την τελευταία φορά που σε είδα(3η γυμνασιου)
Ε- Και εσυ πάρα πολύ!
Γ- Λοιπόν τι κάνεις? Πως σου φάνηκε το λύκειο και οι πανελλήνιες,
Ε- Άστο καλύτερα. Γελάω. Πάλι καλά που τελείωσαν!
Γ- Ναι πάλι καλά. Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις τώρα?
Ε- Θέλω κάτι με αγγλικά. Εσύ?
Γ- Εγώ θέλω να γίνω κτηνίατρος. Μου αρέσουν πολύ τα ζώα. Ήδη είμαι βοηθός κτηνίατρου σε μια κλινική ζώων λίγο πιο μακριά από το σπίτι μου.
Ε- Άχου τι γλυκοοο.

Αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα και μίλαγα ταυτοχρόνως και με την Αριανα.
Μετά έφυγε για λίγο και πήγε στους φίλους του στην άλλη πλευρά του τραπεζιού.
Εγώ αμέσως γυρνάω στην Αριανα και με κοιτάζει με ένα από αυτά τα πονηρά βλέματα της.

- Τι? Της λέω.
- Τίποτα τίποτα. Λέει έτοιμη να σκάσει στα γελια. Παίξε μπάλα Εμμα....
- ΑΙ στο διαολο ρε χαχαχαχαχ. Ούτως ή άλλως...
- Μην σκέφτεσαι έτσι ρεε.
- Αριανα βουλωστο έρχεται πάλι.

Έρχεται πάλι και κάθεται στην θέση του. Αρχίσαμε πάλι να μιλάμε και να γελάμε για κάνα μισάωρο.
Φάγαμε όλοι οι παλιοί μαθητές πάρα πολύ και σκασαμε στα γέλια. Είχε ήδη νυχτώσει. Η Αριανα έπρεπε να γυρίσει στο σπίτι της.

Α- Εμμα εγώ πρέπει να φύγω.

Ε- Τι από τώρα? Έλα ρε κάτσε λίγο ακόμααα μην με αφήνεις μόνη μου. Πλιζζζζζζζζζζ Πλιζζζζζζζ πλιζζζζζ.

Α- Αντε καλά αλλά έχε χάρη που είμαι καλός άνθρωπος!

Ε- Μμμμμ

Το καλό είναι ότι έχω την Αριάνα και κάτι αλλά κορίτσια ποιο κει που κάνουμε παρέα και μιλάμε. Έχω και τα σπαστικα τα άτομα απέναντι μου με τις άλλες τις ψωναρες αλλά τι να κάνουμε?

Μετά από περίπου 10 λεπτά ένας από το μαγαζί μας έφερε ποτά να πιούμε.

Ντ- Όπα οπα δεν παραγγειλαμε ποτά. Λέει ο Ντιλαν..

Τζ- Εγω τα παρήγγειλααα. Λέει ο Τζαστιν ένας άλλος συμμαθητης μου που κάναμε πολύ παρέα

Αρχίσαμε και πίναμε. Λιγοι λίγοι πλήρωναν και έφευγαν σιγά σιγά. Πάλι καλά είχαν φύγει τα σπαστικα άτομα και ήμουν κάπως καλύτερα. Συνέχισα να μιλάω και με τον Γκραντ αλλά και με τα άλλα αγόρια και οφείλω να πω ότι σπασαμε πολύ πλάκα. Θυμόμασταν τι βλακειες κάναμε τότε και γελάγαμε. Πέρναγε η ώρα. Έφυγαν κι άλλοι.
Εγω συνεχιζα να πίνω και να μιλάω. Νομίζω μεθυσα λίγο.