Finally Together

17. Afterparty😏 (Μέρος 2)

Ε- Πςςςς καλα. Εσύ παιδί μου πρέπει να είσαι ειδικός στις τηλεφώνικες φάρσες. Σκέψου, είσαι τόσο καλός που το έχουν συνηθίσει και ξέρουν ποιος είναι όταν τους παίρνεις τηλέφωνο! Λέω κοιτάζοντας τον και γελώντας πάρα πολύ δυνατά μαζί με τους υπόλοιπους 2.

Αυτό συνεχίσε για κάνα 20λεπτο. Είχε πολύ πλάκα να κάνουμε τηλεφώνικες φάρσες......

Η ώρα είχε περάσει...τουλάχιστον δεν έχω την μανα μου να είναι στο σπίτι και να μου φωνάζει....αλλά ένιωθα κάπως άβολα να κοιμάμαι σε άλλο σπίτι και να είναι και ο Γκραντ εκεί. Μετά από τις τηλεφωνικές φάρσες άρχισαμε να λέμε τρομακτικές ιστορίες με φακο στο πρόσωπο μας. Είχαμε σκάσει στα γελια. Η Αριανα μας είπε μια τρομακτική ιστορία που είχε φτιάξει εκεινη με ένα επιτραπέζιο παιχνίδι το Game night. Ήταν πολύ ωραία. Μετά ο Τζαστιν μας είπε για ένα στοιχειωμένο σπίτι και ο Γκραντ μας είπε ΤΗΝ τρομακτική ιστορία. Μας είπε για τα θέματα των πανελληνίων. Αυτη ήταν η πραγματική τρομακτική ιστορία. Μετά επιτέλους αποφασίσαμε να πάμε για ύπνο.
Εγώ με την Αριάνα κοιμήθηκαμε στο διπλό κρεβάτι στον πάνω όροφο ενώ ο Γκραντ και ο Τζάστιν στους καναπέδες κάτω. Καληνυχτισαμε ο ένας τον άλλον και πέσαμε για ύπνο......

...................2 ώρες μετά.....................

Ξυπνάω από τον ύπνο μου και γυρνάω το κεφάλι μου στα αριστερά. Βλέπω την Αριάνα να κοιμάται του καλού καιρού. Σηκώνομαι και κατεβαίνω προς τα κάτω να πιω ένα ποτήρι νερό γιατί το στόμα μου έχει στεγνώσει. Κατεβαίνω τις σκάλες και ξαφνικά ΜΠΑΑΑΑΜ. Πέφτω. Χτυπάω το πόδι μου. Μα πόσο αχρήστη παίζει να είμαι? Σηκώνομαι από τις σκάλες και προσπαθώ να περπατήσω. Είναι η 2η φορά που πέφτω από τις σκάλες αυτόν τον μήνα. Πηγαίνω στην κουζίνα. Μπαίνω μέσα και γυρνάω δεξιά. Βλέπω τον Γκραντ να κάθεται στο τραπέζι και να πίνει νερό κοιτάζοντας το κινητό του.

Ε- Γειαα....Λεω δειλά..

Γκ- Αα γεια Εμμα. Γιατί είσαι ξυπνια?

Ε- Διψουσα και κατέβηκα λίγο κάτω να πιω ένα ποτήρι νερό.

Γκ- Ναι και εγώ..

Πηγαίνω και ανοίγω το ντουλάπι της κουζίνας. Παίρνω ένα ποτηρι και το γεμίζω με νερό. Κάθομαι στο τραπέζι.

Γκ- Να σε ρωτήσω κάτι?

Ε- Ναι αμέ..

Γκ- Τι ήταν αυτό το μπαμ που ακούστηκε πριν? Μήπως ξέρεις?

Όχ όχ όχ. Τουλάχιστον δεν κατάλαβε..

Ε- Εε όχι εγώ δεν άκουσα τίποτα..

Γκ- Οκ καλά δεν πειράζει...

Ε- Ο Τζαστιν βλέπω κοιμάται του καλού καιρού.

Γκ- Και η Αριανα...

Ε- Ναι..Λέω γελώντας..

Τελειώνω την πρόταση μου και μια ησυχία στην κουζίνα αρχίζει να επικρατεί.  Κάνεις μας δεν μιλούσε. Εγώ ένιωθα 2 μάτια να είναι καρφωμένα πάνω μου. Συνεχίζαμε να μην μιλάμε..Ένιωθα πολύ άβολα...

Γκ- Έχεις πολύ ωραία μάτια το ξέρεις?

Ε- Ευχαριστω. Και εσυ!

Κοκκινισα......

Γκ- Λοιπόν εγώ πάω να κοιμηθώ. Θα τα πούμε αύριο.

Ε- Αχα πήγαινε..  Καληνύχταα

Γκ- Καληνύχταα

Και πήγαινει πίσω στο σαλόνι. Εγώ έμεινα λίγο ακόμη στην κουζίνα και σκεφτόμουνα όπως πάντα. Μετά σηκώνομαι και προχωράω προς τις σκάλες αλλά τα μάτια μου πέφτουν πάνω στους καναπέδες. Στον έναν βλέπω τον Τζαστιν να ροχαληζει και στον άλλον βλέπω τον Γκραντ να κοιμάται κανονικά. Είναι πολύ γλυκός όταν κοιμάται..

Αχ Εμμα συγκεντρωσου. Ανέβα τις σκάλες σιγά σιγά χωρίς να τσακιστεις.

Ανεβαίνω πάνω και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο. Βλέπω την Αριάνα όρθια να με κοιτάει. Καθώς μπαίνω στο δωμάτιο και κλείνω την πόρτα μου λέει..

Α- Μωρή.........τα άκουσα ΌΛΑ.

Ε- Αχαμ μάλιστα. Και για πες μου σαν ειδικός που είσαι. Ποιο είναι το συμπέρασμα σου? Λέω γελώντας...

Α- Κάτι παίζει...

Ε- Καλά οκ Αριανα πέσε για ύπνο τώρα....

Α- Καλά μην με άκουςςς.

Ξαπλωνουμε στο κρεβάτι. Η Αριανα συνεχίζει να μου μιλάει. Εγω νυσταζα. Σε κάποια στιγμή επιτέλους σταμάτησε. Γυρνάω να την δω και βλέπω πως κοιμήθηκε. Επιτέλους λέω από μέσα μου. Κλείνω και εγώ τα μάτια μου προσπαθώντας να κοιμηθώ.  Ξυπνάω το επόμενο πρωι.......