Finally Together

13. Πάρτυ! (Μέρος 4)

Όταν τελείωσα όλοι χειροκροτησαν
και εγώ πήγα πίσω στην θέση μου. Ήμουν τυχερός, τραγούδαγα πολύ καλά γιατί είχα αρχίσει να τραγουδάω από μικρός και έτσι δεν έγινα ρεζιλι.

Ε- Γκραντ τραγουδάς πολύ ωραία!

Γ- Ευχαριστωω...

Ε- Νομίζω ο Τζαστιν έχει μεθύσει λίγο...

Γ- Λίγο? Λέω και αρχίζω να γελάω...

Α- Παιδιά να ρωτήσω κάτι? Η Κρίστιν και ο Ντιλαν τι κάνουν τόση ώρα? Λέει η Αριανα.......

Kristin's POV

Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να κάθομαι και να πίνω, και να έρχεται η Εμμα να μου μιλάει. Μετά δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα. Ήταν όλα θολά. Μαύρα. Μετα καταλαβαινω οτι εχω κλειστα τα ματια μου. Τα ανοίγω επιτέλους και επεξεργαζομαι τον χώρο στον οποίο είμαι. Δεν βρίσκομαι στο σαλόνι του σπιτιού αλλά στο μπάνιο. Κοιτάζω πιο παρατηρητικα και βλέπω ότι είμαι στο πάτωμα του μπάνιου και νιώθω το πρόσωπο μου βρεγμένο. Κοιτάζω κι άλλο και βλέπω τον Ντίλαν από δίπλα μου!!! Προσπαθούσε να με ξυπνήσει φαίνεται....άρχισα να σκέφτομαι...πως βρέθηκα εδώ, τι έγινε?
Από τις σκέψεις μου με διακόπτει ο Ντιλαν.

Ν- Κρίστιν είσαι καλά? Επιτέλους συνήλθες!

Κ- Ντιλαν τι έγινε? Γιατί είμαι στο μπάνιο και μούσκεμα? Και γιατί πονάει το κεφάλι μου ?

Ν- Μην ανησυχεις απλά μέθυσες λίγο, λυποθημησες και σε έφερα εδώ να σου βρεξω το πρόσωπο να συνέλθεις. Όσο για το κεφάλι, η Εμμα μου είπε ότι έφαγες μια ωραία τούμπα...

Κ- Ααα ωραία...λεω γελώντας

Ν- Άργησες να συνέλθεις, 20 λεπτά προσπαθούσα να σε ξυπνήσω....

Κ- Ελα μωρεεε σιγά. Υγεία πάνω από όλα..

Ν- Λοιπόν πάμε κάτω?

Κ- Και δεν πάμε?

Emma's POV

Βλέπω τον Ντίλαν και την Κρίστιν να κατεβαίνουν κάτω. Ανακούφιστηκα. Είχαν αργήσει πάρα πολύ...

Ε- Βρε βρε βρε καλώς τα τα παιδιαα..Λέω γελώντας

Κ- Πόσο ξυλο θα φάω?

Ε- Πολύ! Αλλά όχι τώρα, θα σε λυπηθω... Της λέω χαμογελώντας....

Ν- Γκραντ ο Τζαστιν τι έπαθε?

Γ- Μέθυσε. Αυτό επαθε. Λέει γελώντας. Έλα βοηθα με να πάμε να τον μαζέψουμε μην κάνει καμιά βλακεια...

Ο Ντιλαν και ο Γκραντ έφυγαν και πήγαν στον Τζαστιν ενώ εγώ με την Αριάνα την Έμιλη και την Σάρα μιλάγαμε στην Κρίστιν. Την ρωταγαμε για το τι έγινε και τέτοια πράγματα. Μετά από ένα χρονικό διάστημα πήγαμε να χορέψουμε. Πηγαμε επιτηδες προς το κεντρο για να βλεπουμε ολους και ολα και άρχισαμε να χορεύουμε. Έτσι όπως χορεύαμε το κεφάλι μου στρίβει λίγο δεξιά και εγω διακρίνω μια γνωστή φυσιογνωμία προς το βάθος. Κοίταω καλύτερα. Όταν καταλαβαίνω ποιος είναι γυρνάω γρήγορα από την άλλη για να μην με δει. Ημουν πανικοβλημενη. Δεν ήξερα τι να κάνω. Αυτή η φυσιογνωμία ήταν ο Τομ, ένα παιδί από το δημοτικό που με μισούσε και μου ασκουσε συνέχεια bullying. Μια φορά στο δημοτικό, μου είχε πάρει ένα στυλό και είχε γράψει πάνω σε όλα τα βιβλία και τα τετράδια μου την λέξη: κατεστραμενη...Μετά από τότε δεν ένιωθα καθόλου καλά μέχρι που πήγα γυμνάσιο και τα ξέχασα όλα. Τέλος πάντων προσπαθώ να κρυφτώ για να μην με δει. Βέβαια η Σάρα τα έκανε όλα μαντάρα επειδή μου έλεγε φωναχτά για να την ακούσω λόγο της μουσικής: ΕΜΜΑ ΓΙΑΤΊ ΚΡΎΒΕΣΑΙ ΤΙ ΈΓΙΝΕ? ΕΜΜΑΑΑ ΕΜΜΑΑΑ.
Παίζει όλο το πάρτι να την άκουσε. Την άκουσε όμως ο Τομ. Με πλησίασε και με χαιρέτησε.

Τ- Οπ... Γειά σου Εμμα...

Ε- Αα γεια σου Τομ!

Την τύχη μου μέσααα. Λέω από μέσα μου.

Τ- Δεν πιστεύω να μου κρατάς ακόμα κακια για αυτά που έκανα στο δημοτικό έτσι ?

Ε- Όχι βρεε ήμασταν παιδιά τότε. Μην ανησυχείς! Του λέω με ένα ψεύτικο χαμόγελο...

Αι στο διαολο ρε ηλιθιε που έρχεσαι εδώ και μου μιλάς για αυτά! (Από μέσα μου)

Τ- Λοιπόν τα λέμε αργότερα...γειαααα

Ε- Γειά Τομ....

Επιτέλους έφυγε. Απορώ πως δεν έκανε τίποτα όση ώρα μου μίλαγε. Εντομεταξύ το καραοκε συνεχιζοταν κανονικά. Ήταν ένα παιδί πάνω στην κηνυγαει και τραγούδαγε μέχρι αν το διακόψει ο Τομ και να του πάρει το μικρόφωνο.

Τ- Λοιπόν παιδιά συγνώμη που σας διακόπτω αλλά θα ήθελα νά σας τραγουδήσω ένα τραγούδι τι οποίο το αφιερώνω στην Εμμα την φίλη μου λίγο πιο πίσω. Το εφτιαξα μονος μου.Λέει και με χαιρετάει.

Όχχχ θα με κάνει ρεζιλιιι. Λέω από μέσα μου και φοβάμαι. Αρχίζει να τραγουδάει.

(...)

Τ- Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά που με ακούσατε!

Όταν τελείωσε να τραγουδάει εγώ ένιωθα ένα δάκρυ να κυλάει στο πρόσωπο μου. Έτρεξα κατευθείαν στο μπάνιο κρύβοντας με. Αλλά μάλλον δεν τα κατάφερα γιατί ο Γκραντ με πήρε είδηση.

Grant's POV

Ο Τομ ανέβηκε πάνω και τραγούδησε ένα τραγούδι. Εγώ έμεινα άφωνος. Πως μπορούσε να το κάνει αυτό? Δεν παει καλά αυτός ο άνθρωπος. Φαντάζομαι πως θα νιώθει η Εμμα τώρα. Την κοιταω που είναι λίγο πιο πέρα από μένα να φεύγει κρύβοντας το πρόσωπο της. Μάλλον πήγαινε στο μπάνιο. Την ακολούθησα και εγώ εκεί.....