30. Here we go

77 8 32
                                    


Ξεκίνησε η πτήση μας και τα πρώτα 10 λεπτά ήταν μια χαρά. Αλλά μετά αρχισα να νιώθω το κάθισμα μου να μικραινει. Και μαντέψτε τι ήταν. Οο ναι ήταν ο κω....ποπος του διπλανου.

Ε- Συγνώμη μήπως θα μπορούσατε να πάτε λίγο πιο εκεί αν δεν σας πειράζει?

Άγνωστος- Ναι φυσικά χίλια συγνώμη.

Ε- Ευχαριστώ.

Άγνωστος- Είναι η πρώτη σας φορά που είστε σε αεροπλάνο?

Ε- Όχι γιατί?

Άγνωστος- Σας βλέπω λίγο χλωμη.

Αφού έχεις απλωθει παντού τι να κάνω και εγώ??

Ε- Ααα αυτό δεν είναι τίποτα. Εσείς?

Άγνωστος- Οχι ούτε εγώ. Από μικρός ήμουν πάνω στα αεροπλάνα το έχω συνηθίσει.

Ε- Με λένε Εμμα.

Γ- Γκραντ χάρηκα!

Αυτό δεν θα είναι ένα καθόλου ευχάριστο ταξίδι..........ΚΑΘΌΛΟΥ ΟΜΩΣ.

(...)

Ε- Ναι μαμά του ειπα να σε πάρει τηλέφωνο.

Ε- Καλά οκ εντάξει.

Ε- Ναιιιι. Λοιπόν στείλε χαιρετίσματα.

Ε- Τα λέμεεε.

Α- Ωραία τώρα μπορούμε να πάμε στο δωμάτιο μας?

Ε- Ναι σορυ κιόλας που έπρεπε να σταματησουμε για να μιλήσω στο τηλέφωνο...Αντε πάμε.

Είχαμε μόλις φύγει από την ρεσεψιον που μας έδωσαν τα κλειδιά του δωματίου μας και κατευθυνομασταν προς το ασανσέρ.

Οπα κάτσε.

Τι είναι αυτό?

Γτφ?

Αυτό δεν είναι ασανσέρ.

Αυτό δεν είναι ασανσέρ!!

Κ- Εμ..να σας πω λίγο.

Α- Για πες

Κ- Εδώ μέσα δεν χωράνε ούτε οι βαλίτσες μόνες τους..

Κ- Εδώ μέσα δεν χωράνε ούτε οι βαλίτσες μόνες τους

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Finally TogetherWhere stories live. Discover now