Би залхаж байна.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
" Надаас хол бай! " Юнги ширээн дээр байх бүх аяга тавгыг нэг хөдөлгөөнөөр л хажуу тийш бүгдийг нь нисгэн унагахад түүний хуруу юунаас ч юм нэг зүйлд зүсэгдэн цус хурууг нь даган урсаж байв.
"Юнги.. Хонгор минь- "
" Дуугай бай! " Юнги орилон ээжийнхээ айдастай нийлэх яриаг таслаад ширээн дээр байсан ч газар унан хоолтой хутгалдсан цагаан цаасыг аван ээжрүүгээ харууллаа.
" Энэ юу юм! "
Юнгигийн ээж сандарсан байдлаа арайхийн тайвшралаар нуухыг хичээн арван таван настай хүүдээ аль болох тайвнаар тайлбарлахыг хичээв.
" Юнги сонс .. энэ бол зүгээр л нэг эмнэлэг. "
" Энэ чинь ш-шорон .... л гэсэн үг. " Юнгигийн яриа гэнэт дууг нь багасгаж байгаа аятай чимээгүй болоход тэрээр хацар дагах нулимсаа алгаараа хамаа намаагүй арчитал түүний ээж Юнги дээр ирэн гарнаас нь урсах цусыг арчиж
" Тайвшир хонгор минь. Чамд хэцүү байгааг ойлгож байна . Тиймээс л бид чамайг эдгээхийн тулд энэ эмнэлэгт түр хугацаанд л үлдээж байгаа юм."
Юнги яагаад ч юм ээжийгээ худлаа хэлж байгааг мэдэж байлаа.
Учир нь тэрээр ээжийгээ утсаар Шунха хавдар , хүнд эмгэгийн эмнэлгийн хүнтэй ярьж байгааг нууцаар сонссон байв.
Шунха эмнэлэг бол шоронгоос өөрцгүй газар гэдгийг Юнги хэн бүрээс ч илүү мэдэж байлаа.
Тэрээр ээжийгээ түүнд ийм том зүйл дээр ийм том болчихоод байхад өөртэй нь ярилгүй тусдаа шийдсэнд нь уурлаж гараа угз татан
" Би таныг худлаа ярьж байгааг мэдэж байна аа ээж. Тиймээс жоохон хүүхдийг аргалж байгаа юм шиг надтай харьцахаа больж үз. Би залхаж байна. " гээд өрөөлүүгээ арагш ганц ч харалгүйгээр алхан явлаа.
YOU ARE READING
cureless | m:yoongi
Fanfiction" Чи зүгээр гэдэгтээ итгэлтэй байна уу? " " Тийм ээ ..... би зүгээр л ядарч байна. " " Би чамайг дэрлээд унтаж болох уу? " " Тэг тэг. " ... " Яасан бэ..? Яагаад уйлаад байгаа юм? " " Зүгээр л.... " " ... намайг сэрээхээ мартваа. " / Зохиолчийн зөв...
