Чи юу..?
***Сиа гартаа байсан нимгэн жижигхэн алчуураа гаргаж ирэн агаарт тоосыг нь гөвөх мэт сэгсрэхэд тоос гарах нь нарны туяанд харагдав. Тэрээр алчуураар камерныхаа лензийг дугуй дүрсээр тойруулан арчиад , буцан камерийг нүдэн дээрээ авчирч урдахаа харлаа.
Голдоо модтой модон сандлан дээр эмнэлгийн хувцас өмссөн өвчтөнүүд нааш цааш удаанаар алхаж эсвэл сууж , сувилагч зэрэгтэйгээ ярин зогсох ба Сиа хөлөө хоёр тийш жоохон хүүхэд мэт савлангаа гоё харагдана гэсэн хэсгийн зургыг аван камернаас гарч ирсэн зургаа хоё тийш сэгсрээд харахад түүний зураг яг л түүнд таалагдхаар авхагдсан байв.
Сиа хичнээн мэргэжлийн зурагчин биш ч зарим зүйлсийг эгзэгтэй мөчид тааруулан авч чадахтайгаа байлаа.
" Яагаад? Тэр... хорт хавдар..? "
Хуан эмч санаа алдан урдахаа хараад
" Тэр багадаа гэр бүлтэйгээ амралтанд явах гэж хурдны замаар явж байхад тэдний урдаас нь мөсөнд халтирч жолоодлогоо алдсан машин яг машиныг нь мөргөснөөс тэдний машин бараг л бүтэн эргэчихсэн гэсэн. Тэдний гэр бүл зүгээр ч гэлээ хүүд .... бүх юм тохиолдсон . "
Тэрээр бугуйн дахь ягаан хэрнээ голын цагаан бөөрөнхийдөө дотроо олон төрлийн зураасууд зурсан цагаа харахад цагийн зүү арван хоёр хагасыг заах ба тэрээр камераа унтраан сандлаасаа босч юу ч байхгүй байсан ч хувцсаа гөвсөөр хоолны заалруу шатыг хоёр гурваар нь алгасан өөр өөрийгөө баясган буув.
" Түүний .. өвчин нь яг ямар юм? "
" Хүний хувийн мэдээлэл нь уг нь нууц байдаг юм. Чамд үүнийг хэлж болох эсэхээ мэдэхгүй ч чи миний гэр бүлээс ялгаагүй болохоор хэлж байгаа шүү. За юу Сиа? "
YOU ARE READING
cureless | m:yoongi
Fanfiction" Чи зүгээр гэдэгтээ итгэлтэй байна уу? " " Тийм ээ ..... би зүгээр л ядарч байна. " " Би чамайг дэрлээд унтаж болох уу? " " Тэг тэг. " ... " Яасан бэ..? Яагаад уйлаад байгаа юм? " " Зүгээр л.... " " ... намайг сэрээхээ мартваа. " / Зохиолчийн зөв...