A/N: Pinalitan ko nalang po ang title ng chapter one. Info lang sa mga nagtataka thank you.
So here's my UD now hope you like it.😊******
Chapter 1.0
Nandito kami sa mall ngayon sabi kasi ng bestfriend kong si Aya eh, kailangan daw niyang bumili ng bagong mga damit, wala kasi siyang maisamang iba kasi wala naman siyang kapatid na babae, pulos lalaki lang kasi then hindi naman mahilig sa mga shopping-shopping 'yang mga lalaki kaya ayon, ako ang isinama niya. Oh diba, para akong reserba. Kaiyak.
Anyway, tumitingin kami ng mga dress dito sa isang store sa loob ng nall pero hanggang ngayon wala paring napipili 'tong si Aya.
"Ouch."
Hindi ko napansin na may nakabangga na pala ako.
Tiningnan ko' yong lalaki na nakabanggaan ko. Abah! Hindi man lang nagsorry, kapal ah. Siya na nga 'tong nakabangga, hindi pa magsosory puwes makikita niya.
"Hoy, lalaking panot!" Sigaw ko sa lalaking bumangga sa'kin.
Ayon tumigil din sa paglalakad. Kala niya huh.
"What did you say?" wow english pa boy.
"I said hoy lalaking panot na naka t-shirt na white na pinaresan ng black jeans." pamimilosopo kong sabi dito.
"Did you say na I'm panot?" he said angrily.
Hala! Nagalit na siya. Nakakatawa.
"Oo bakit? Teka nga, ba't ba ikaw ang nagagalit diyan, eh ikaw nga 'tong nakabangga na nga, hindi man lang nagso-sorry."
"Bakit naman ako magso-sorry eh ikaw naman ang unang nakabangga sakin. Tatanga tanga ka kasi." pagmamatigas pa nitong sabi.
Aba't walang hiya kang lalaki ka, ako pa talaga ang sinisisi niya huh. Magsasalita na sana ako pero inunahan niya ako.
"Next time, don't accused someone if hindi naman nila kasalanan, understand?" madiin nitong sabi habang nakatingin sa'kin ng masama.
Ang lakas talaga ng apogs. Psh.
"Eh ikaw naman talaga ang nakabangga sakin. 'Wag mo nga'ng e-deny, magsosory ka na nga lang ang dami mo pang satsat." Sasabog na talaga ako. Bw*sit na lalaking' to.
"Alam mo miss, sinasayang mo lang ang oras ko. Hindi ako magsosorry dahil hindi naman ako ang unang nakabangga, ikaw nga 'yong nakabangga eh so bakit ako magsosorry? If you will excuse me I have to go. Pupunta ako sa mas importante pa sayo, inasayang mo lang ang oras ko. Bye." tsaka ito nag walk out.
Ako naman naiwang nakatulala dito.
Hoy! Gumising ka nga bwesit na lalaking 'yon.
Sana nga lang hindi na magtagpo ang mga landas namin kung hindi kakalbuhin ko talaga siya. Actually hindi naman talaga siya kalbo tinawag ko lang siyang ganon para iniisin siya nakakainis eh.
"Woy bes tulalers ka diyan?" biglang sulpot ni Aya sa harapan ko.
"Huh? A-ah w-wala tara na nga, nakakabanas naman oh." nawalan na tuloy ako ng ganang mag-mall dahil sa bw*sit na lalaking 'yon.
Argh! nakakainis. Akala niya huh.
******
A/N: Hihi nagusuhan niyo po ba? 'Yan lang po muna ang ud ko antok na po kasi hihi😊. Vote and comment mga readers. Kamshamnida.
Bug Out😉
Edited: Typical errors and wrong grammar may be seen here. Please, bare with it. I'm just a grade 8 student when I started writing this so expect na may mga mali talaga at sobrang oa ng ibang scene.
BINABASA MO ANG
Glimpse Of Memories [On-going]
Teen FictionA plagma love story of Annixa May Lee and Vladimoure Cole . . . Unexpected dreams will come into realities but it will fade and will become a memories. Someone you treasure... Someone you love... And Someone who will fly like a dove. Saying goodb...