Glimpse Of Memories [On-going]

Chapter 7: Awkward

Chapter 7

"Hey!" ani nya.

"Hey!" Ano ba 'yan puro nalang hey.

"It's been a long time Nix." sabi niya sabay ngiti.

"Well, uhm..yeah. I guess." awkward akong ngumiti.

"Uhm."

Awkward na awkward na talaga ako. Titig na titig kasi eto sakin. Baka matunaw na'ko nyan ah. Buti nalang dumating si Ellaise.

"Hey kuya. I've been looking for you everywhere you're here lang pala. Oh by the way, Nix is here. I know you are exci---" napatigil sya kasi nakita nya na nandon pala ako.

"Oh, hehehe Nix you're here pala. Well, nagkita na pala kayo ni kuya" parang natataeng sabi nya.

"Obviously Ellaise." umirap pa ako sa kanya while avoiding my eyes at him. Nakatitig pa kasi ito sakin kaya naiilang ako. Bakit kasi sya nakatitig? May dumi ba sa mukha ko?

Napatigil kaming dalawa nang may tumikhim.

"I bet you're enjoying the party."

Is he referring to me?

"Uhm..yeah" sabay ngiti.

"How are you?" Napatigil ako at napatitig sa kanya.

Seriously, tinatanong nya talaga. Kung sabihin ko kaya sa kanya na I'm still not okay and have'nt move on yet? Well, di naman siguro nya kailangan malaman yun. I'm sure wala na siyang paki.

Really, eh bakit nagtatanong sya kung kumusta ka na kung wala syang paki?hmm.

Syempre, to be casual siguro. Wag ka nga

"I'm fine. Excuse me I need to go to the bathroom. " I excuse myself and went straight to the bathroom.

Pumasok kaagad ako at napatitig sa salamin. Di ko namalayan na umiiyak na pala ako. Ang sakit parin talaga at kung umakto naman ito parang hindi nya ako sinaktan nuon. Na parang wala syang ginawang masama. Seeing him again makes my heartache.

I watch my tears roll down on my cheeks. Nung nahimasmasan na ako I washed myself para hindi mahalata na umiyak ako. I get my pouch and I started retouching my face.

When I'm done. I pull myself up. I inhaled heavily and smike at myself.

Kalalabas ko palang ng bathroom nang makita ko ang taong ayaw ko ng makita ulit. Tinulak ako nito papasok uli sa loob and I'm shock that he even lock the door.

"Jace? What are you doing? Why did you lock the door?" Takang tanong ko sa kanya. Yes, si Jace ang tumulak sakin. I don't know why.

Humakbang ito papalapit sakin and to my shock he suddenly hug me. I froze at my place. I could'nt speak anything. I miss his hugs so much and mostly I miss this and I miss him.

"I miss you." he said

Nanlaki ang mga mata ko at doon pa ako bumalik sa realidad.

"Ano bang ginagawa mo Jace?. Stop hugging me, will you?" Pilit kong kinakalas ang yakap niya sakin. Pero hindi ko kaya. Mas lalo lamang nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa akin. So, I use all my strength to escape. I push him and started shouting at him.

"Ano ba Jace? Hindi ako makahinga." galit na wika ko

"I'm sorry." he said. Nakayuko ito habang sinasabi yung mga salitang yon. I saw a tears rolling down on his cheeks. Nanlambot kaagad ako.

"Hey? What's wrong with you? Why are you crying? Are you okay?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya.

"Bakit ka ba pumasok dito. Di mo ba alam na cr to ng mga babae?"

"Nothing, I'm okay." He said while staring at me intently "I just wanted to talk to you."

"You can talk to me outside. No need to push me inside the bathroom you know" I rolled my eyes at him. "Well if you excuse me. I need to go back na baka hinahanap nako ni Ellaise."

Nag umpisa na akong maglakad palabas nang tawagin nya ako.

"Wait Nix!" hinawakan nito ang pulsuhan ko para pigilan akong makalabas.

"Now what Jace?" I glared at him.

"Can I have your number?" I stared at him in disbelief

"Wait, what?"

"I said, can I have your number?" Is he seriously asking my number?

"Why?" Yun nalang ang nasabi ko.

"Nothing. Uhm. Wag na nga lang." nakatayo lang ito habang nakatitig sakin. Nalilito kung aalis o hindi.

"Okay" nagpaalam na ako sa kanya.

Naglalakad ako palabas pero hindi ko maiwasang isipin ang nangyari kanina sa bathroom. Why is he like that? Hindi ko alam kung bakit umaakto ito ng ganun. Hindi parin mawala iyon sa isipan ko kaya I decided to home.

I roamed my eyes trying to find Ellaise para makapagpaalam na. It's already 10:30 na kasi. May klase pa ako bukas. Nakita ko na ito at kaagad akong pumunta dito at nagpaalam.

"Ellaise, Im sorry but I need to go home na may class pa kasi bukas. Thanks for inviting me tonight." I kissed her cheeks.

"No, it's okay. I hope you are enjoying the party?"

Yeah so much for enjoying tonight. Mark my sarcasm here.

"Yes, I really enjoy it. See you tommorow. I gotta go now."

"Okay! Bye Nix. See you too tomorrow at school" nag beso beso ulit kami at umalis nako.

"Ihahatid na kita" sabi ng nasa likod ko. Hindi ko na kailangang lumingin dahil kilala ko na kung sino yun.

"No need, I have my car on me" naglakad kaagad ako. I press my car keys at tumunog kaagad ang kotse ko.

"Okay, see you tommorow Nix"

Tommorow? What did he mean by that?

Humiga kaagad ako sa kama at dun pa naramdam ang pagod. Ang daming nangyari ngayong araw na ito. Parang sasabog na yata ang utak ko, I still can't stop thinking about what happen earlier. Especially, nung umiiyak sya sa harap ko while saying sorry. Hanggang sa pagtulog ko yun parin ang iniisip ko.

When the morning comes.

Bumangon kaagad ako naligo at nagbihis. I cook my own breakfast kasi tulog pa sila mom and dad. Nang natapos na sumakay kaagad ako sa kotse and head my way to school. While on my way I'm thinking about having my own condo near my school. I also want to be independent kasi.

Nang makarating sa school. Bumaba kaagad ako at kaagad kong nakita si Ellaise.

"Ellaise" I called her

"Nix, halika sabay na tayong pumunta sa room. Oh wait, my hinihintay pa pala ako. Samahan mo muna ako please then sabay na tayong pumunta sa room. Please"

"Owkay. Sino ba kasing hinihintay natin?" I asked her

"Wait. Si ku-. Andyan na pala sya" may tinuro sya pero di ko kita kasi nakatalikod ako

Lumingon ako para makita yung tinutukoy niya. Nanlaki ang mata ko nang makita kung sino ito.

"Hi Nix!"

******

A/N:
Vote and comment. Stay tuned mysterieuxers. Salamat sa pagsubaybay dito sa aking story. By the way. Happy 150+ readers 🎉🎉🎉road to 200 na tayo. Yiiiiipeeey. I hope marami pa ang darating na magbabasa nito. Alabyu all. Muaah.xx

Bug Out😉