Glimpse Of Memories [On-going]

Chapter 4: The Owner

A/N: Hi! It's been a while since I started making this story. Actually, itong story nato ginawa ko lang dahil wala akong magawa but now I change my mind hahahaha. I wanted to know too kung anong mangyayari sa ating mga bida, so here I am now hehehe. Enjoy!

******

Chapter 4

Annixa's POV

Nandito kami ngayong lahat sa gymnasium dahil darating raw ang may-ari nitong school. We form a line according to our section. Nakikita ko ang ibang estudyante na naiinip na dahil kanina pa kami naghihintay dito ay 'di parin dumadating ang may ari ng school na' di namin kilala.

A minutes later, the owner of the school arrived. Mabuti naman at dumating na 'to. Haay, mga pa-VIP, kahit sila pa ang may-ari nitong school dapat naman matuto silang mag manage ng time noh. Ang hirap
kayang maghintay dito.

Almost 1 hour na nga kaming tumatayo dito. Dapat do'n pa nila kami pinapunta dito sa gym kung late naman pala. Hayys! Highblood na tuloy ako, ikaw ba naman ang maghintay dito at tumayo ng matagal di ka ba maiinip?!

Anyways, ayan na nga dumating na yung may-ari and I notice may kamukha yung lalaking nasa stage 'di ko lang maalala kung sino.

"Goodmorning students. Sorry kung natagalan ang pagdating nagkaroon kasi ng aksidente sa dinadaanan nila kaya 'di agad sila nakadaan but anyways, may I represent to you the owner of ICT University Mr. and Mrs. Cole together with their son, Vladimoure Cole,"

Whaat?! Sya? Yung lalaking panooot?! Watda! Anak siya ng may-ari ng school na ito? Siya pala' yong kamukha ng lalaki kanina and I think tatay niya to. Punyemas naman oh kaya naman pala ang lakas ng yabang no'n. Duh, as if naman na matatakot niya 'ko noh. I don't care kung anak pa siya ng may-ari papatulan ko talaga siya.

"Walang galang!," usal ko bigla.

"Sinong walang galang bes?!," nagtataka nitong tanong. Nasambit ko pala ng malakas.

"Hu-h?! Ah hehehe wala bes ang sabi ko kagalang-galang sila hehehe," sabi ko sabay tumawa ng peke.

"Ah! Hahaha akala ko naman kung ano," tawa nitong sabi.

Kaysa makipagsatsat tumingin nalang ako sa harap at nagtama ang mata namin ni panot.

Watda!! Ismiran ba naman ako! Hayy nako kung wala lang talaga siya diyan sa taas kanina ko pa siya sinipa

"Hello to all students of ICT. I am Mr. Reynald Cole and this is my wife Cathy Rean Cole. I am happy to see you ICT students. Actually, balak namin bukas nalang bumisita dito but we change our mind because we want to see you all here in ICT University if you are all doing fine and I guess you are, right?!," pagsisimula nito.

"Yesss sir!," sigaw namin lahat.

"Good," sabi nito sabay tumawa, "'di ko na pahahabain ito at ibibigay ko na ang mikropono sa aking asawa. Thank you students and goodluck to all of you,"

Nagpalakpakan naman kami at agad binigay ni Mr. Cole ang mikropono kay Mrs. Cole.

"Hello students I will not introduce myself because my husband already said my name right? Anyways, we are happy to see you all here in ICT University and as we can see you are all doing good. This University means a lot to us not because this is our business. This not just a business but to us ICT University is our home. Noong kami ay nag-aaral palang ay dito rin kami pumasok and We spend our school days here in ICT. Namana pa namin itong school sa aming malayong kamag-anak that's why we treasure this university a lot. And I hope all of you will also treasure this university of how the way we treasure this. Treat this as your home; your second home and treat us as your second family. That's all and thank you for listening. Good luck and God may bless you all," mahaba nitong litanya.

Clap clap clap clap clap clap.xxX

Nagpalakpakan kaming lahat sa haba ng speech ni Mrs. Cole.

Marami pang sinabi ang aming principal related sa may-ari ng school pero 'di rin nagtagal ay natapos din ito at pinabalik na kami sa kanya-kanyang classroom.

"Grabe bes noh, ang ganda ng speech ni Mrs. Cole. Talagang mahal na mahal nila itong university na ito. Akalain mo ba naman na dito rin pala sila nag-aaral nuon pero sabagay ang mga kalahi rin naman nila ang may-ari kaya imposible na di sila dito mag-aaral right bes?!" Kwento ni Aya.

"Oo nga eh ang bait bait pa," kaya 'di ko alam kung saan nagmana 'yong anak nilang ubod ng yabang.

"By the way bes, nakita mo ba 'yong lalaki kanina na kasama nila Mr. and Mrs. Cole? Yung anak ba nila' yon? Ah! oo tama. Ang gwapo noh? Hihihi. Sayang nga lang mukhang suplado," I just rolled my eyes at what she said.

"Kung ako sa 'yo bes, 'wag mo ng pagnasaan 'yon. Puputi ang buhok mo sa galit sa lalaking 'yon na ubod ng yabang. Antipatiko!," bulalas ko.

"Grabeh ka naman bes, maka judge huh di mo
pa nga kilala 'yong tao. Malay mo naman pakipot lang 'yon diba. Alam mo bes ganyan sila kasi sa tingin nila cool 'yongpagiging mayabang. Ang dami kayang nagkakagusto sa mga lalaking gano'n kahit ang ubod ng yabang,"

"Haayy wala na 'kong sinabi bes," pagsuko kong sabi. Bahala nga siya diyan basta ako malaki nga ang point sa pagiging pogi pero mababa naman sa ugali.

Pagkatapos ng klase ay dumiretso na kami sa parking lot at do'n na kami naghiwalay ni bes dahil nasa kabilang parte ng parking lot kasi nagpark si bes kaya ayon.

Pagdating ko sa pinarkingan ko ng sasakyan ay nakita ko na naman si panot. Haayy panira ng araw. Palagi nalang ba kaming magtatagpo? Malas naman oh.

'Di ko na lamang ito pinansin at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa sasakyan ko pero napahinto ako ng tawagin ako nito and guess what kung anong tinawag niya sakin.

"Hey NERD?!" O_O

Bxflgkfiyrtot WTF!!!!!

******

A/N: Hanggang diyan nalang muna. Ang sakit na kasi ng kamay ko hehehehe. I notice ang liit lang ng nagbabasa nito? I dont know kung matatapos ko ito kasi parang wala namang interesado pero kung dadami ang magbabasa nito I promise tatapusin ko itong storyang ito na 'di pa natatapos ang taon pero kung hindi. Nakakalungkot man pero I will delete this nalang huhu.