Glimpse Of Memories [On-going]

Chapter 20: Her Tears

Chapter 20

"Here." narinig kong tinig ni Jace na nilahad ang kanyang kamay at tinulungan akong tumayo.

"He's a jerk you know." sabi nito sabay kuha ng panyo at pinahid sa mukha kong puno ng luha. Para akong yagit na bata sa itsura ko kanina eh.

Bwes*t na Vlad yun.

Nakatulala parin ako sa kung saan kaya iginaya nalang ako nito patungo sa parking lot ng school. Doon pa ako nahimasmasan ng hinaplos haplos nito ang buhok ko. Agad akong nagpaalam at nagpasalamat sa kanya.

"Are you sure you can drive?" kulit na tanong nito. Please Jace. I need space. "Ihahatid na kaya kita." alok nito ngunit umiling lamang ako dito.

"Hindi na Jace. Hindi naman ako lasing kaya kaya kong magdrive." tanggi ko sabay sakay sa driver seat ng kotse at pinaharurot iyon pauwi.

Papalapit na ako sa may gate namin nang may naaninag akong kotse na pamilyar sa akin. 'Di ko nalang to pinansin at binusinahan ang guard para buksan nito ang gate at makapasok na ako.

Wala sa sariling napatingin ang aking mata sa rear view side mirror ng kotse and...I saw Vlad!

Napapreno ako ng wala aa sarili kaya muntik na ako mapasubsob sa manibela ng kotse. Mabuti nalang nakaseat-belt ako.

Agad naman itong lumapit sa akin upang tanungin kong okay lang ako. Nakita yata nito sa side mirror ang muntik ng mangyari sa akin.

Ba't to nandito? Sasaktan mo na naman ba ako Vlad? Tama na please. Gusto ko na munang huminga.

"Are you okay Nix?" Nix? Bakit hindi na nerd Vlad? I miss you calling me that endearment.

Tumingin ako kanya pero agad akong umiwas. Di ko kayang makipagtitigan sa kanya. Naalala ko na naman kasi anv nangyari kanina. Bumabalik na naman ang sakit at parang maiiyak na naman yata ako. Ilang baldeng luha na kaya ang iniyak ko ngayon? Bakit nga ba ako nasasaktan? Eh wala namang kami.

"I'm okay." garalgal kong sambit aa kanya at magpapatuloy na sanang pumasok sa loob ng pigilan ako nito.

"I'm sorry." paghingi nito ng paumanhin sa akin na ikinagulat ko.

I stared at him in shock at nagtatanong ang mga matang tumitig sa kanya.

Sorry for what Vlad? For hurting me? It's okay, it's my fault not your's

Ang martyr ko naman yata.

Pero bago pa ako makapagtanong ay tumalikod na ito at sumakay sa kotse nya. Sa kanya pala 'yung nakaparada kaninang kotse na pamilyar sa akin.

Pagkadating ko sa kwarto ay natulala na naman ako at iniisip kung anong ibig niyang sabihin sa mga linyang' yun.

******

A/N: 'Yan na muna guys. Tinatamad na naman ako magsulat eh HAHAHA. Don't forget to vote and comment na din kayo🤗

Bug Out😉