Glimpse Of Memories [On-going]

Chapter 29: Vacation

Dedicated to: Binibining_GG

A/N: I dedicated this to you🤗. Thaank you for being my reader and I'm really thankful sa'yo. Laavyaah😍

******

Chapter 29

"Enjoy your stay here," a young lady said. She handed me the keys to my cabin, I took it and place it on my pocket. I sighed. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid at hindi ko maiwasang mapahanga. Para kasi akong nasa ibang bansa. Ang puti kasi ng buhangin at mula dito sa kinatatayuan ko ay makikita mo ang asul na asul na karagatan.

Gusto ko ng maligo kasi atat na talaga ako sa dagat kapag pumupunta kami ng beach nuon. Nawala nga lang 'yong mga times na iyon dahil sa nangyari. It's good to smell the aroma of the beach. Fresh air.

Ang dagat ay parang hinihila ako upang lumangoy. Natawa na lamang ako sa sarili dahil kanina pa pala ako nakatayo sa labas ng aking cabin at hindi pa pumapasok.

Inalis ko ang paningin sa dagat at inumpisahang buksan ang pinto. Pagbukas, kaagad akong napahanga sa ganda ng kwarto. Lahat ng gamit ay gawa sa kahoy except for the foam bed and bedsheet, ofcourse. Mapa-table man, the chairs, the ceiling and the walls. Mas lalo pa akong napahanga   dahil ang mga frame nito was made of rough-hewn wood and feel na feel mo talaga ang cabin bedroom.

Dahil sa kapaguran mula sa byahe ay hindi ko mapigilang humilata sa malapad na kama at pumikit.

Nakakapagod ang araw na ito ngayon.

Akalain mo 'yon, from Manila to Tagaytay. Hindi kasi ako sanay magbyahe sa malayo. Ako kasi ang nagdrive papunta dito. Okay, ang daldal ko.

Napagdesisyonan kong bumangon at magbihis ng swimsuit. Maliligo nalang ako kasi sayang ang ipinunta ko dito kung magmumukmok lang ako sa kwarto, di'ba?

I wore a color black 2 piece bikini and I covered my body with a see-through cardigan kasi medyo malayo-layo itong cabin ko sa dagat at ilang milya pa ang lalakarin bago makarating doon.

While walking, I notice their stares, especially boys. Tss. I know they just want to hook me up but sorry, I'm not interested. I heard someone whistle ngunit hindi ko na pinansin 'yon.

Nilibot ko muna ang paningin bago sumulong sa dagat. Habang naliligo, may nakita akong maliit na bar 'di kalayuan sa kinatatayuan ko ngayon.

"Oh! May bar din pala dito?"

"Yup," someone on my back said. I turned a round only to see Jace!

"Jace!" I said as I hug him, "Paano mo nalaman na nandito ako?" I curiously asked. He just shrugged.

"I asked your mom," maikli niyang sagot.

"Kailan ka pa nakauwi?" Nanatili siya dito sa Pinas sa loob ng tatlong taon but last week pumunta siyang Australia dahil may ipinapaasikaso ang parents niya do'n. I did'nt expect him to show up here. Akala ko kasi magiging lone star ako dito.

"Kanina lang. May jetlag pa nga ako eh," he said while pouting. Nagpapalambing na naman ang loko.

"Dapat nagpahinga ka muna, Jace. Kakauwi lang tapos dumiretso kaagad dito," pangangaral kong sabi dito.

"Excited na akong makita ka eh." Tiningnan ako nito sa mga mata, "Come on, don't be mad at me. I just miss you," he said while pouting. Mukha na siyang pato.

"Don't you miss me?" Bigla nito akong kinulong sa magkabilang bisig, tatanggalin ko na sana kasi maraming tao ang tumitingin sa'min but he's too strong kaya wala akong nagawa kundi hayaan na lang 'yon.