Glimpse Of Memories [On-going]

Chapter 30

Chapter 30

I don't know what to do on this day so i decided to do surfing. Marunong ako thanks to my mentor, Leanne. Sa loob ng tatlong taon, naging mentor ko siya to do some adventure activities para mabawasan ang mga problema ko which is effective . Hindi lang ito nakakapagpawala ng problems ko, it can help me to learn new things like surfing. Surfing is really not my thing but why not try it di'ba?

Oh well, I get my surfboard then nagbihis ako ng trunk suit para mas komportable akong mag surf. I don't feel like to wear a bikini right now. It's irritating, escpecially boys.

Naglakad na ako papalabas sa cabin habang dala-dala ang surfboard. Sinuot ko ang sunglasses na nakita ko kanina sa bagahe ko habang namimili ng susuotin. Hindi ko napansin na nadala ko pala ito. Why not use it, right? This is a beach anyway.

Dahil sa masakit na sinag ng araw, kaagad ko itong sinuot saka nagpatuloy sa paglalakad papunta sa shore.

"You know how to surf?" Biglang sulpot ni Vlad. Kabute ba 'to? Kung nagtataka kayo kung bakit wala si Jace it's because kailangan niyang bumalik ng Manila dahil may emergency raw. Hindi na ako nagtanong. Well, it's his privacy and I don't want to interfere.

"So what?" pabalang kong sagot dito. He sigh. Ang mga kamay nito ay nasa likod niya.

"Kailan pa?"

"Since you left." After that, I left him standing there. Alone.

Pinuwesto ko ang surfboard sa ibabaw ng tubig saka sumampa sa ibabaw nito. Ginawa kong sagwan ang dalawang kamay ko para pumunta sa malalim. Nang nasa may ilalim na parte na ako, inayos ko ang pwesto ko saka umupo sa surfboard habang naghihintay na darating ang mga malalaking alone.

If you're asking why I am swimming on the depth part of the ocean even if I have a phobia, well to answer your question, I choose to fight it. Wala akong magagawa kung hahayaan ko nalang na lamunin ako ng phobiang 'yon. Hindi na ako mahinang babae ngayon. Escpecially that I am depending on myself now. I don't want someone to save me. In short, I don't need anyone.

May nakita akong papalapit na malaking alon kaya kaagad akong sumampa at sinasagwan ang dalawang kamay papunta sa parteng iyon. Nang makita ko itong papalapit kaagad kong pinaikot ang surfboard pabalik. Naramdaman kong parang inaangat ako ng tubig and that's my cue, I slowly stand up and balance myself. Nang magawa ko iyon, iginigewang ko ang board to prepare for my performance. When it's my cue, I backflip then it landed perfrectly on the water. I also do some many tricks that I learn from Leanne. Thanks to her, I'll be able to do this one.

This feels so good! I can feel so much excitement right now. I can hear the people screaming about what I did. I feel embarrassed.

Hindi ko intensiyong magpasikat. I just want to have fun.

Dahil sa nahihiya na ako dahil sa mga papuri nila, nagdesisyon akong umahon at magkulong ulit sa cabin. Goodness!

"Hey! Are you a surfer?" some people ask na mahahalata mong may paghanga base sa pagkakasabi nito.

"You did great, miss."

"That was awesome."

"Woaah! Hindi na maganda, talented pa."

Samut-saring papuri nila na lalo kong ikinahiya. God. I'm just a newbie. I'm not a surfer either.

"Pasikat lang 'yan eh.

"Kala naman niya ang galing-galing na niya."

"Agree. So boastful."

"Kunwari nahihiya pero sa loob-loob nagbubunyi na pala ang kalooban."