DEMON-Nalu

Bölüm 14: Kin ve Nefret

  Bölüm 14

 
  Küçük kız korkuyla  kuzenine  sarıldı. Hepsi yalan söylüyordu. Bunlar gerçek değildi. Uyandığında, o kahverengi gözlerini açtığında her şey eskisi gibi olacaktı.

Küçük kahveleri ifadesizce tabutu izleyen babasına kaydı. Neden her şey normalmiş gibi davranıyordu? Neden o da diğerleri gibi gözyaşlarını serbest bırakmıyordu?

"Baba... annem nerede? O işi olduğu için gelmedi değil mi? "

Sinirli bakışları küçük kıza döndü."Saçma saçma konuşma Lucy. Annen bir daha asla gelmeyecek."

"Yalan söylüyorsun. Eğer annem gelmeyecek olsaydı bana bunu söylerdi. Hem o zaman sen de üzülürdün...o geri gelecek.."

Babası sinirle kaşlarını çattığında küçük kuzeni kızı bir kaç adım geriye götürdü.

"Sting, annemin geri dönmeyeceğini söylüyor. Geri gelecek değil mi?"

Yanında sessiz kalan kuzenine karşın küçük kızın ağzından bir kaç hıçkırık koptu.  Soğuk havaya rağmen sıcacık olan elleriyle gözyaşlarını sildi kuzeni.

"Layla-san asla ağlamanı istemezdi."

"Hepsi bir rüya değil mi? Uyandığımda yine yanımda olacak değil mi?"

Küçük ellerini yüzüne götürüp gözyaşlarını kendi sildi bu sefer.Rüyaydı bu. Kötü bir rüya... Gözlerini açtığında annesi yine başucunda oturup şefkatli gülümsemesiyle ona eşlik edecekti. Fakat hiç bir zaman annesi başucunda ona bir kez daha gülümseyemedi.

Bu bir rüya değildi bu can yakan bir gerçekti.

.............

Odayı dolduran telefonumun sesiyle eş zamanlı olarak odaya Zeref girmişti.İlk önce bana sonra ise önümde boş boş çalmakta olan telefona kaydırdı siyah irislerini.

"Açmayacak mısın?"

"Sanırım açmam gerekiyor."

Beyaz telefonu elime aldım.

"Alo." Çatallı çıkan sesime küfrederek devam ettirdim."Bir sorun mu vardı?"

"Lucy. Her ne cehennemdeysen çabuk malikhaneye geliyorsun. O șerefsizlere dünyanın kaç bucak olduğunu göstereceğim."

"Neden? Neden beni önemsiyorsun ki? Ah pardon sen beni değil şirketin varisini önemsiyorsun. Sonuçta genç varisin tecavüze uğrayacak olması büyük skandal olurdu."

Tecavüz. Ne kadar iğrenç bir kelime. Yüzümü buruşturdum. O anıları hatırlamak dahi istemiyordum.

"Heartfilia'nın ününü zedeleyecek bir harkette bulunmaman konusunda seni uyarmıştım. Derhâl o katilden uzaklașıyorsun. Gereken tüm işlemleri ben halledeceğim. "

Sinirle elimi saçlarıma geçirdim. "Gerçekten orada bana ne olacağı umrunda değil öyle değil mi? Tek düşündüğün aptal şirketinin aptal ünü... Hala bir haftam var. O katili bulacağım."

Sözlerime karşın alayla güldü." O katili asla bulamayacaksın."

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun? Onu tanıyor musun ki de böyle konuşabiliyorsun? Göreceksin o katili bulacağım."

"İnadından vazgeç ve buraya dön Lucy. Böyle yapmaya devam edersen Heartfilia şirke..."

"Lanet olası şirketin umrumda bile değil." Nefes alış verişlerimi düzene sokmaya çalıştım." Ne isterdim biliyor musun? Aramızda olan onca şeye rağmen beni merak ettiğin için aramanı. Birkere de o şirketi değil de beni düşünmeni... "