Flashback

5.5

Met haar handen om de grote mok chocolademelk zat de kleuter op haar knietjes tegenover haar ouders aan het tafeltje. Ondanks dat er sneeuw lag zaten ze buiten op een terrasje, dat wilde de kleuter graag. Dat vond ze veel leuker dan binnen zitten. Ze keek hoe haar ouders elkaar een kus gaven en ze giechelde. 'Zijn jullie verliefd?' vroeg ze daarna serieus en haar ouders lachte.
'Héél erg.' Knikte haar vader glimlachend.
'Dat weet je toch Li,' zei Eva en Lilly knikte. Dat wist ze ook wel. 'Het is toch leuk om verliefd te zijn.' glimlachte Eva en enthousiast knikte de kleuter.
'Hoe weet jij dat nou?' wilde Wolfs weten en betrapt keek Lilly haar vader aan. Met grote ogen keek ze naar hem terwijl ze probeerde te bedenken wat ze nu moest zeggen. 'Ben jij verliefd dan?' vroeg hij terwijl hij een slok van zijn koffie nam. Eva kneep hem in zijn been en verontwaardigd keek Wolfs haar aan, niet-begrijpend waarom ze dat deed.
'Op papa toch.' Knipoogde Eva naar haar dochter en ineens weer enthousiast knikte de kleuter.
'Ja! Ik ben verliefd op papa!' zei ze blij waarna ze zo stiekem mogelijk naar haar moeder giechelde. Eva legde haar vinger voor haar lippen en de kleuter knikte. Uiteraard ontging Wolfs dit niet.
'Wát voor geheimpjes hebben jullie voor mij?'
'Helemaal niks.' zei Eva direct. 'Toch Li?'
'Helemaal niks.' herhaalde de kleuter op precies dezelfde manier als haar moeder. Eva grijnsde, Wolfs keek het stel verbaast aan.
'Nou ja zeg. Je mag geen geheimpjes hebben, dat weet je toch Lilly.' opnieuw werd hij geknepen en verontwaardigd keek hij zijn vriendin aan.
'Hou op.' Siste ze zo onopvallend mogelijk. Niet wetend wat ze moest doen keek Lilly van haar vader naar haar moeder en weer terug.
'Het is ook geen geheimpje, mama weet het.' glimlachte Eva naar haar.
'Ja! Het is alleen een geheimpje voor papa.' Versprak de kleuter zich. 'Maar wij hebben ook een klein geheimpje voor mama toch papa.'
'Ah.' Met opgetrokken wenkbrauw keek Eva haar vriend aan en hij glimlachte schijnheilig. 'Je mag geen geheimpjes hebben.' Sprak ze hem kinderachtig na.
'Ja, ja.' Knikte Wolfs.
'Mag het nou?' wilde de kleuter weten, ze snapte er niks meer van.
'Een klein geheimpje met papa of mama mag best.' Vond Eva. 'Maar geen geheimpjes voor ons allebei.' Knipoogde ze en de kleuter knikte.
'Okee!' ze blies in de mok die ze nog steeds vast had en nam voorzichtig een slokje. 'Oei.' Het was nog steeds warm.
'Voorzichtig hè.' Ze knikte.
'Mama Lie wou dat ik vóór jou geboren was.' zei de kleuter ineens en vragend werd ze aangekeken.
'Oh? Waarom?' vroeg Eva nieuwsgierig. 'Dan was je wel al heel groot geweest hè.'
'Ja. Maar dan bent ik groot genoeg om met papa te trouwen.' Zei de kleuter simpel.
'Dat zou leuk zijn hè?' glimlachte Eva en haar dochter knikte enthousiast. Eva schoof de mok chocomel wat verder op tafel toen haar tosti werd gebracht en verlekkerend keek de kleuter erna.
'Mag ik met mijn handjes eten?'
'Ja tuurlijk schat.' knikte haar moeder.
'Ja maar in de avond mag dat niet.' Vond Lilly het niet zo "tuurlijk".
'In de avond eten we met bestek.' Knikte Eva. 'Maar een tosti mag je best met je handen eten.' Knipoogde ze en Lilly begon met eten.
'Maar..' zei ze met haar mond vol. Ze bedacht zich al snel en at eerst haar mond leeg voordat ze verder sprak. '..nu kan Lie niet met papa trouwen.'
'Als je later groot ben kan je met de papa van je eigen kindjes trouwen.' Glimlachte Eva.
'Ja! Dat ga ik doen.' Besloot de kleuter. 'Maar dat duurde nog een beetje lang.' Concludeerde ze waarna ze weer verder at.
'Je hebt nog alle tijd,' vond haar vader en daar was de kleuter het wel mee eens.
'Jij hebt geluk hè mama.'
'Ja?'
'Ja. Ja bent wel gaan trouwen met papa.' Eva glimlachte.
'Papa en ik zijn niet getrouwd Li, weet je nog?' Spontaan vergat de kleuter te kauwen en met grote ogen keek ze haar ouders aan. Blijkbaar was ze dat allang weer vergeten.
'Maar dat moet toch?'
'Nee hoor.' glimlachte Wolfs.
'Het moet niet, het kán wel.' knikte Eva.
'Maar dat moet toch als je verliefd bent.' Snapte de kleuter het niet en haar ouders schudden hun hoofd.
'Je hoeft niet te trouwen als je verliefd bent, het mag wel.'
'Oh.' De kleuter dacht even na. 'Oh nou dan gaat Lie ook niet trouwen hoor.'
'Nee?'
'Ja misschien wel. Ik weet het allemaal nog niet hoor mama.' Schudde Lilly met een moeilijk gezicht haar hoofd.
'Dat hoeft ook nog niet.' Glimlachte Eva. Haar dochter had nog alle tijd van de wereld om daar over na te denken.