Flashback

6.

Hand in hand liep hij met zijn dochter de grote kantoortuin in. De hele weg kletste ze al honderduit over alles wat ze die ochtend had geleerd op school en hoe jammer ze het vond dat ze niet had mogen afspreken met haar beste vriendin. 'Maar waarom nou niet papa?' Vroeg ze zuchtend, toen ze er nog steeds geen antwoord op had gekregen.
'Omdat wij hier even een lekker broodje gaan eten, en je daarna met mama mee gaat.' Knipoogde Wolfs.
'Wat doen dan?'
'Dat zie je strakjes wel. Je speelt zowat elke dag met Hester, één dagje kan je haar toch wel missen?' glimlachte hij.
'Nee.' Zei de kleuter serieus. Haar vader gebaarde dat ze op de plek van haar moeder kon zitten en op haar knieën nam ze plaats in de bureaustoel. 'Hebben we een lekker broodje?' Vroeg ze serieus toen haar vader de broodjes uit het plastic zakje haalde.
'Wat denk jij nou eendje,' lachte haar vader. 'Wij hebben altijd lekkere broodjes toch?'
'Ja.' Knikte ze giechelend. Ze scheurde het papiertje om haar broodje heen kapot en verlekkerend keek ze naar het broodje kaas. Dat was toch echt haar favoriete broodje. 'Zit er sausje op?' dat maakte het broodje natuurlijk nóg lekkerder, maar dat mocht alleen als het broodje bij de bakker was gehaald en niet als ze het zelf thuis maakte. Haar vader knikte.
'En komkommertjes en tomaatjes.'
'Die wil ik er nu niet op.' Schudde ze haar hoofd. Wolfs rolde met zijn ogen, soms wist hij niet hoe hij haar broodje moest bestellen. Als het er niet op had gezeten had ze het er namelijk wél op willen hebben.
'Dan haal je het eraf, eet je het zo op.' Had hij al snel een oplossing en op haar gemak plukte de kleuter de groente tussen haar broodje uit.
Samen aten ze hun lunch, terwijl Lilly zoals altijd heel veel te vertellen had en haar vader ondertussen weer aan het werk was gegaan. 'Waar is mama dan?' vroeg de kleuter toen ze halverwege haar broodje was. Ze speelde met het rietje dat in haar blikje chocomel zat waarna ze een slokje nam.
'Mama moest tante Marion en oom Romeo even helpen met het werk, ze zal zo wel komen.'
'Waarom moet mama helpen dan?' vroeg de kleuter door. 'Tante Marrion en Roomiejo zijn toch óók héle goede pooliesie-agentjes?' Wolfs glimlachte om haar uitspraak.
'Héle goede.' Knikte hij. 'Maar soms moet je elkaar een beetje helpen. Jij helpt toch ook wel eens kindjes in je klas, met werkjes?'
'Ja, want ik ben heel goed in werkjes.' Knikte de kleuter serieus. Trots glimlachte haar vader. 'Hebben ze een boef gevangen dan?' Hij knikte. 'Wat heeft die boef gedaan?' Vroeg ze nieuwsgierig door. Even viel Wolfs stil, zoekend naar een antwoord wat bestemd was voor de oortjes van de kleuter. 'Snoepjes gepikt?' Deed de kleuter zelf maar een gok en haar vader knikte serieus. 'Oh dat mag niet!'
'Nee, daarom is de boef nu hier.' Knipoogde hij.
'Heel goed.' Knikte de kleuter en ineens voelde ze een kus op haar hoofd. Lachend keek ze omhoog, in het lachende gezicht van haar moeder. 'Hoi mama! Heb je de boef gezegd dat hij geen snoepjes mag pikken?' Eva had geen idee waar het over ging maar knikte overtuigend.
'Ja hoor.'
'Goed zo.' Knikte de kleuter tevreden.
'Is het gelukt?' Vroeg Wolfs en ze knikte snel naar hem. Hij reikte haar een simpel broodje kaas aan en tevreden nam ze het aan.
'Waar zijn tante Marrion en Roomiejo?' vroeg Lilly.
'Aan het werk schat,' zei Eva terwijl ze haar lunch naar binnen schoof.
'Maar ik wil vertellen over school!' riep de kleuter verontwaardigd.
'Lilly.' verbaast keek Lilly op bij het horen van de strenge stem van haar vader en ze zag hoe hij zijn wijsvinger voor zijn lippen hield. 'Alle politieagenten zijn hier heel hard aan het werk hè.' Hielp hij haar herinneren waarom ze zachtjes moest doen.
'Sorry papa.' Fluisterde de kleuter en vrolijk at ze verder. Wolfs keek haar even glimlachend aan waarna hij weer verder werkte. Eva was op de hoek van het bureau gaan zitten en luisterde de verhalen van haar dochter aan. De kleuter vertelde bijna op een fluistertoon, wetend dat ze zachtjes moest doen.
'Vergeet niet te eten hè.' Glimlachte Eva en direct stopte Lilly met praten.
'Oh ja.' Langzaam begon ze weer aan haar broodje. 'Hoeft jij nu niet meer te werken vandaag mama?'
'Vanmiddag niet nee.' Glimlachte haar moeder. Het was haar vrije middag samen met haar dochter. En daar keek ze altijd ontzettend naar uit. Meestal deden ze niet iets speciaals of bijzonders, een simpele wandeling door het park, eendjes voeren en soms brachten ze de middag gezellig samen op de bank door en dan keken ze een filmpje. Maar Eva genoot er ontzettend van, elke keer weer.
'Wat gaan we dan doen? Want papa wil het niet zeggen hoor.' verontwaardigd keek de kleuter even naar haar vader waarna ze weer terug naar haar moeder keek. Eva lachte.
'Nee, wil papa niets zeggen?'
'Nee.' Schudde Lilly serieus haar hoofd waarna ze een vermoeid gezicht trok. 'De hele tijd al niet.' Verontschuldigend hief Wolfs zijn handen op toen Eva hem aan keek en ze grinnikte.
'We gaan gezellig met z'n tweetjes naar oom Maus toe.' glimlachte ze daarna en het gezicht van haar dochter klaarde direct op.
'Ja!' riep ze blij. 'Dat is leuk mama!' glimlachend aaide Eva over haar hoofd.
'Ja hè.' Blij knikte de kleuter. 'Eet je broodje maar op.'
'Ik hoef niet meer.' had Lilly besloten.
'Jawel, jij hoeft wel.' knikte Eva. Ze wist dat haar dochter nu te ongeduldig was en direct op stap wilde en daarom haar broodje niet meer wilde opeten.
'Nee hoor.' probeerde de kleuter zo overtuigend mogelijk.
'Jawel, eet nou maar op Li. Het zijn nog twee hapjes.' Knikte Eva. Zuchtend keek de kleuter van haar moeder naar haar broodje en ze besloot het in één keer in haar mond te proppen. Eva schudde zuchtend haar hoofd en met moeite kauwde de kleuter haar lunch weg.
'Zo.' Zei ze tevreden toen ze klaar was.
'Vooruit dan maar.' knikte haar moeder. De kleuter kreeg een servetje om haar handen mee schoon te maken en ze dronk het laatste beetje chocomel uit het blikje. Wolfs draaide zich om in zijn bureau stoel zodat hij zijn meisje uitgebreid gedag kon zeggen.
'Veel plezier en geef Maurice maar een dikke knuffel van mij.'
'Oom Maus.' Verbeterde de kleuter haar vader en hij glimlachte.
'Oom Maus.' Knikte hij bevestigend. Lilly omhelsde haar vader en gaf hem een dikke afscheidskus.
'Wat doen we vanavond eten?' glimlachte de kleuter bijna schijnheilig en lachend prikte Wolfs in haar zij.
'Dat zie je vanavond wel eendje.'
'Oh, nog meer verrassingen.' Zuchtte de kleuter terwijl haar moeder haar in haar jas hielp. Eva lachte.
'Het is toch ook wat hè.' Ze trok haar eigen jasje aan en de hand van haar vriend streelde kort over die van haar. Ze glimlachte en nam de uitgestoken hand van haar dochter aan. 'Tot vanavond papa.' Zei ze en Lilly sprak haar na.
'Tot vanavond pappieflappie.'
'Tot vanavond meisjes.' Bijna huppelend gingen de twee de grote kantoortuin uit en glimlachend keek hij hen na.

Reacties lees ik graag! :)