Flashback

5.14

Langzaam ontwaakte Eva uit haar slaap. Vermoeid keek ze naar de wekkerradio op haar nachtkastje, die aangaf dat het kwart over drie in de nacht was. Zo snel kon ze niet bedenken waarom ze wakker was geworden, ze herinnerde zich vaag de fijne droom waarin ze zich had bevonden en ze rolde zich verder in de deken. Glimlachend keek ze tegen de rug van haar vriend aan en voordat ze haar ogen weer had kunnen sluiten realiseerde ze zich ineens waarom ze wakker was geworden. Het geluid was niet hard, maar ze hoorde haar dochter snikken vanuit haar slaapkamer en voordat Eva het wist was ze uit haar bed gekomen. 'Lilly?' fluisterde ze toen ze de kamerdeur verder open duwde.
'Mama.' De kleuter begon harder te huilen en Eva knipte het licht aan. Ze hoefde niet te vragen wat er aan de hand was, het bed inclusief haar dochter zaten van top tot teen onder het spuug, dus het was wel duidelijk waarom Lilly huilde.
'Ach meisje, kom hier.' Eva stapte naar haar dochter toe en trok haar uit het vieze bed. 'Kom, pyjama uit.'
'Alles-is-vies.' De kleuter huilde dramatisch en Eva probeerde haar sussend te troosten.
'Dat is niet erg lieverd, dat kan gebeuren.' Ze legde de vieze pyjama aan de kant en sloeg een fleecedekentje over haar heen waarna ze haar dicht tegen zich aan trok.
'Maar-alles-is-nu-vies.'
'Dat is niet erg, dat kan allemaal schoongemaakt en gewassen worden. Was je zo misselijk?' ging Eva over naar hetgeen wat ze écht belangrijk vond.
'Ja.'
'Ook al toen je naar bed ging?'
'Nee. Alleen toen ik wakker deed worden.' Eva wreef over haar rug en legde haar hand kort op haar gloeiend hete voorhoofd.
'Kom, we gaan jou even douchen.' Even schoonspoelen zou ze wel fijn vinden.
'Sorry mama.' Piepte de kleuter.
'Geen sorry lieverd.' Aaide Eva over haar hoofd. 'Hier kan je helemaal niks aan doen.' Eva nam haar mee naar de badkamer en besloot onderweg haar vriend wakker te maken. 'Floris!' riep ze maar er kwam geen reactie. Bibberend liep Lilly de badkamer in en Eva knipte het licht daar aan waarna ze terug naar hun slaapkamer liep. 'Wolfs!' riep ze nogmaals en opnieuw kwam er geen reactie. Ze greep het eerste wat ze vast kon grijpen van het kastje naast de deur en gooide een borstel zijn kant op.
'Jezus Eva!' spontaan zat Wolfs rechtovereind in bed. Hij knipte het nachtlampje aan en wreef in zijn ogen. 'Wat is dit nou weer?!' snauwde hij terwijl hij zich probeerde te oriënteren.
'Lilly heeft gespuugd, zet d'r even onder de douche wil je.' Wolfs realiseerde zich dat hij zijn dochter hoorde huilen en kwam gelijk in actie. Hij liep naar de badkamer terwijl Eva haar weg naar beneden vond om een emmer en wat schoonmaak spullen te pakken.

Al snel was de boel opgeruimd. Het vieze beddengoed zat al in de was toen Eva het bed schoon opdekte.
'Oh alles is weg.' Zuchtte de kleuter opgelucht toen ze haar slaapkamer terug in kwam.
'Mama heeft dat super goed opgeruimd eendje.' Zei Wolfs. Hij was allang dankbaar dat híj het niet hoefde te doen.
'Maar nu hebt Lie haar monster piejama niet meer.' spontaan begon de kleuter weer te huilen.
'Morgen ochtend kan je je monster pyjama weer aan Lie. Mama heeft 'm al in de was zitten.' beloofde Eva.
'Nou dat is fijn hè.' Wolfs haalde het knotje dat hij in haar haren had gemaakt zodat het niet nat zou worden onder de douche, uit haar lokken waarna hij haar een schone pyjama aan deed. 'Je eendjes pyjama is ook stoer toch.' Probeerde hij.
'Nee.' Vond de kleuter. Beteuterd keek Wolfs zijn dochter aan en Eva moest stiekem hard lachen om zijn gezicht.
'Heeft ze al wat gedronken?'
'Ja. Een bekertje water. En we hebben al weer tandjes gepoetst. Dus dit eendje kan terug naar bed.' Wolfs tilde haar op en legde zijn dochter in haar bed. 'Slaap lekker hè eendje. Probeer maar weer fijn te slapen.' Wenste hij haar en hij gaf haar een nachtkus. Lilly knikte en wreef in haar ogen.
'Als je weer moet spugen kan je dat in de emmer doen.' Wees Eva naar de emmer naast het bed.
'Ik wil geen spuugje meer doen.' Schudde Lilly haar hoofd terwijl ze zielig naar haar ouders keek.
'Nee ik hoop het ook niet.' Glimlachte Eva. Ze boog over haar dochter heen en kuste haar voorhoofd. 'Slaap lekker meisje.' Ze wachtte eventjes en haar dochter sliep al snel weer. Haar knuffel had ze stevig onder haar arm geklemd en Eva streelde voorzichtig langs haar warme hoofdje. Ze vond het maar niks,dat haar meisje zich zo slecht voelde. Helaas had ze daar geen controle over en moest ze uitzieken. Veel meer zat er niet op. Gapend liep ze naar de badkamer, waar ze twee glazen water dronk voordat ze terug in het warme bed stapte. Wolfs lag er allang en breed weer in en hij pakte haar bij haar arm toen ze naast hem kwam liggen. Dicht trok hij haar in zijn armen en hij drukte een kus op haar slaap.
'Heb je d'r nog een paracetamol of iets gegeven?' gaapte Eva.
'Zetpil. Met moeite.' Het was iets waar de kleuter altijd een groot drama van maakte. 'Maar we hebben niks anders meer. Ik haal morgen nieuwe paracetamols.'
'Oké. Slaap lekker.' mompelde Eva en ze draaide zich goed in zijn armen. Haar ogen vielen nog even op de wekkerradio voordat ze haar ogen sloot. Het was net half vier geweest, als ze geluk had kon ze nog ruim twee uur slapen voordat de kleuter weer wakker zou zijn.