LİLY LUNA POTTER VE ZAMAN DÖNDÜRÜCÜ-SCORİLY (tamamlandı)

Gelecek

"Baba buradan kurtulamıyorum.. Bul beni ne olursun.."

"Lily neredesin?!"

"Baba beni duy! Korkuyorum.."

"Lily! Buradayım kızım! Beni duymuyor musun?"

"Baba yalvarırım..Duy beni.."

Beni duymuyordu. Ben kızımı duyuyordum ama o beni duymuyordu. Sesi çok titrek çıkıyordu. Korkuyordu..

"Baba geri dönemiyorum.. Günlerdir bu cehennemdeyim.." Güçlü bir şekilde iç çekti. "Her sınav yeniden başlıyor.. Ölümden kurtulamıyorum.. Sana ihtiyacım var.."

Sınav mı?

"Sirius'u, Remus'u, büyük annem ve büyük babamı göndermeyi başardım ama Scorpius'u gönderemiyorum... Onu her öldürdüğümde gün yeniden başlıyor... Bomboş karanlık bir evdeyim... Portalı açabildim ama Scorp olmadan geçemiyorum.."

Sesi çok çaresizdi. Lily ölmüştü. Ama Scorpius yaşıyordu. Lily onun yaşadığını anlayana kadar bu sınav devam edecekti...

Kızımla konuşabilmek için odaklanmalıydım. Ona ulaşmalıydım. Onu arafta bırakamam.. Ama nasıl yapabilirim?? Düşün Harry! Düşün!

Cüppemi yokladım. Asam yanımdaydı. "Expecto Patronum.."

Gümüş sis bulutu gri sisin içinde parlayarak çatalboynuzlu geyiği ortaya çıkardı. Geyik etrafımda birkaç tur koştu ve sisin arasına daldı.

Lily'nin sevinç dolu nidasını duyduğumda derin bir oh çektim. "Baba!! Beni buldun!! Beni bulacağını biliyordum.."

"Lily... Seni özledim kızıl meleğim.."

"Bende seni çok özledim, baba.."

"Bana neler olduğunu anlat...Neredesin?" diye sordum.

"Karanlık bir yerdeyim. Çok odalı bir mahzen gibi.. Etrafımda cesetler var.. Ve kemikler.. Kurtar beni buradan baba! "

"Söz veriyorum, kurtaracağım. Şimdi.. Etrafında başka ne var?"

"Baba ben büyük annem ve büyük babamı öldürdüm. Işe yaradı mı bilmiyorum ama onlar gittiler."

"Yaradı Lily... Mahzende başka ne var?"

"Scorpius ve aynalar var.. Scorpius'u da öldürüyorum ama onu her öldürdüğümde gün yeniden başlıyor. Bunu tam yedi kez yaptım ve artık takatim kalmadı.."

"Sınav bu Lily... Sınav bu sefer sevdiğin kişiden vazgeçmek değil.. Sevdiğin kişi için kendinden vazgeçmek zorundasın.. Aynada yansımanı öldür kızım.."

"Baba.. Emin misin? Tamamiyle ölürsem beni hiç hatırlamayacaksınız.. Korkuyorum..."

"Babana güven kızım.."

Lily'nin adım seslerini duydum. Sanki ensemdeymiş gibi gergin nefes alışverişlerini hissediyordum. Birkaç saniye bir sessizliğin ardından güçlü bir sesle bağırdı. "Avada Kedavra!!"

Derin bir nefesle sıçradım.

"Harry! Hayatım! Iyi misin?!"

Karşımda Ginny'nin korkmuş suratı vardı. Küçük kızıl meleğim başardı...

Lily ölümü yendi!
---

Scorpius Hyperion Malfoy'un Ağzından

Lily hala kucağımda cansız bir şekilde yatıyordu. Yüzünden kan çekilmişti. Elleri buz gibiydi.. Onu böyle görmek kalbime krampların girmesine neden oluyordu.