DAMARLARIMDAKİ AŞK

5. Bölüm ALL İS WELL

5. BÖLÜM

HERŞEY GÜZEL OLACAK!

Duygularıma yenik düşmek istemedim. Bir anda ayağa kalktım. "Gitmem gerek." Dedim. Gözlerimin içine bakarak "Seni ben bırakırım" dedi. Biliyorum Korayın inadıyla başa çıkamazdım. O yüzden ısrar etmeden onaylayıcı bir şekilde kafamı salladım.

Arabasına binerken ön kapıyı benim için açtı. Son model, harika bir arabası vardı. Zaten Koraydan da bu beklenir. Oturdum ve Koray kapımı kapattı. Sonra koşar adım kendi yerine geçti. Sanki yanımda olmak istiyormuş gibiydi.

Aklıma bir soru takıldı birden. Benim konum nerden açılmıştı da Koray Ayçadan numaramı istemişti? Dayanamayıp sordum bu soruyu. "Nerden aklına geldim. Bunca zamandan sonra neden beni aramaya gerek duydun? Bunun arkasındaki sebep ne Koray?" Gülümsemeye başladını gördüm. Bir elini direksiyondan çekti ve elimi tuttu. Titremeye başladım.

"Bir sebebi olması mı gerekiyor? Ah tamam tamam illa bi sebep belirtmemi istiyosan söyliyim. Özlemiştim seni, sesi unuttuğumu hatırladım ve seni bulmaya karar verdim, oldu mu?" Hiçbişey söyleyemedim.

Öylece baktım yüzüne sadece. Beni özlediğini söylemişti. Özlemişti beni gerçekten. Belkide eski günlere dönmek istiyordu. Kim bilebilirdi ki?

***

Eve yaklaşana kadar tek kelime etmemiştik. Sessizliğini bozdu Koray. "Bundan sonra görüşecek miyiz?" Ona hayır demek istemiyordum. Ama evet demekte çok hızlı hareket etmek olurdu. Kararsızdım ama bi cevap vermeliydim.

"İstediğin zaman arayabilirsin." Bir anda çıkmıştı ağzımdan. Düşününce bende şaşırdım.

Artık eve gelmiştik. İnmemi istemiyor gibi gözlerimin içine baktı.

"Lütfen beni yanlış anlama. Ama sana bi teklifte bulunmak istiyorum. Dur dur teklif dememeliydim. İstanbulda eski bi arkadaşımla karşılaştım. Evinde parti veriyormuş. Benimde gidecek eşim yok. Seninle birlikte gitmiyorum. Benden çok iyi kavalye olur. Ne dersin?" Şaşırmıştım açıkçası. Herşey çok hızlı ilerliyordu. Koray böyle davranınca ona bağlılığım artıyor gibiydi. Ahh Allahım ne diyorum ben. Tabiki Koraya karşı bişey hissetmiyorum. O benim sadece arkadaşım. Koray benden bi cevap beklerken kendime bi çimdik attım. Artık daha iyiydim :D

"O..labilir. Söz vermiyim ama gelmeye çalışıcam. Görüşürüz."

Hızlıca cevabımı verip indim arabadan. Evin kapısına doğru ilerledim. Arabadan indi ve arkamdan güzel bi ses tonuyla bağırdı bana.

"Bugün çok güzeldi. Teşekkür ederim."

***

Eve girdiğimde Elif beni kapıda karşıladı. Çok heyecanlı görünüyordu. "Heyy ahmak. Çabuk anlat olanları. Pencereden gördüm, kim di o yakışıklı?" Elifi susturdum ve Merve nerde diye sordum.

"Merve bugün gelmicek, bir arkadaşında kalıcakmış."

Elif sorumun cevabını verirken ben çoktan odama gidip kapımı kapatmıştım. Üzerimi değiştirdim ve banyoya gitmek için bikaç parça çamaşır hazırladım. Elif birden odama daldı ve

"kaçamazsın küçük hanım. Bana herşeyi anlatacaksın!"

Anladım ki kaçış yoktu Eliften ve sorgularından.

"Eski bi arkadaşım, sadece arkadaşım. Yanlış anlama hemen lütfen."

"Kızım o ne biçim arkadaş öyle. Arkadaş mı o? Taş taş!"