Dobrze by było ją jakoś poznać. Kiedy chłopcy skończyli grać, wstałam i podeszłam do niej. -Hej jestem Maja, siostra Edyty, a ty?-zapytałam -O hej ja jestem Ann przyjaciółka Charlsa. -O hej Ann-przerwał nam Leo -Leoś- uśmiechnęła się dziewczyna I te głupie uczucie zazdrości. Podeszlam do chłopaka i objęłam go. Leo uśmiechnął się. -Gdzie jest łazienka?-zapytała brunetka -Prosto i w lewo-odpowiedział Leondre -Chodź zaprowadze cie-dodał -Nie ja to zrobie- przerwałam im.. -Oki to idziemy? -No-Weszliśmy do domu. Miałam nadzieje, że dowiem się o niej czegoś więcej.. -Długo znasz Charlsa?-spytałam -Tak od dzieciństawa,ale jakieś 2-3 lata temu się pokłóciliśmy.Wiesz zakochał się,a ja nie odwzajemniałam jego uczuć-wytłumaczyła -Ohh rozumiem -Tak -A Leo też znasz? -Nie osobiście-posłała mi uśmiech -Nie?Bardzo ucieszyłaś się na jego widok-stwierdziłam -Kto by się nie ucieszył?-uniosła brwi..Aha bardzo szczere -Tu masz łazienke-wymusiłam uśmiech -Oki -Dasz rade wrócić sama?-zapytałąm -Tak,tak-przekręciła oczami.Nie rozumiem tej dziewczyny.Widać,że coś kombinuje ehh i jak Julka do niej podeszła to bardzo się zdziwiła,tak jakby już się znały...Ehh może tylko mi się zdaje.Zeszłam po schodach do kuchni.Przy stole siedziały mama i pani Karen -Maja dobrze widziałam? Ann przyjechała?-spytała mama Charlsa -No tak.. -Przecież oni się pokłócili-zdziwiła się -O co jeśli mogę wiedzieć? -Wiesz to od razu było widać.Ann zakochała się w moim Charliem,ale mu zależało tylko na przyjaźni z nią,a potem musiał wyjechać.Ann się to nie spodobało.Zawsze była kłótliwa-czyli brunetka mnie okłamała...Kolejny powód,by jej nie ufać -Okej,rozumiem.To ja wracam do reszty-stwierdziłam
-Dobrze,miłej zabawy Przez taras wyszłam na zewnątrz i zajęłam miejsce obok Leo -Coś się stało?-spytał -Nie-zaprzeczyłam z uśmiechem.Po chwili wróciła Ann ~Julka~ Ann wróciła,więc postanowiłam jakoś się z nią skontaktować,by nikomu nie podpadło.Wyjełam telefon i napisałam do niej sms "To co robimy?" Po chwili dostałam odpowiedź "O to już się nie martw..Jestem mistrzynią w takich akcjach..." -Mam nadzieje,że nią jesteś-westchnęłam -Coś mówiłaś?-spytał Leo -Nie,nic-uśmiechnęłam się w jego strone -Okej-ponownie przytulił Maje..Boże można się porzygać od samego patrzenia na nich...Tak idealni,że aż wcale..Fuj ~*~ Grill prawie dobiega końca,a Ann nadal nic nie zrobiła w kierunku skłócenia Edyty i Charlsa.Podeszłam do bujającej się na niewielkiej bujaczce dziewczyny -Ann czas działać-stwierdziłam -To działam-wstała z uśmiechem i odeszła...Nie wiem co kombinuje,ale mam nadzieje,że to coś mocnego~ ~Edyta~ Po ognisku poszliśmy z Charliem do jego pokoju. Usiadłam na łóżko, a blondyn zaraz za mną. -To co robimy?-zapytał -Wiesz co? Skocze szybko się umyć no i wtedy... -Okej to ja też- przerwał mi.Dałam mu buziaka w policzek i poszlam do swojego pokoju, podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej ubrania. Poszłam do łazienki. ~Charlie~ Umyty wszedłem do pokoju.Usiadłem na łóżko i czekałem na mojego cukiereczka. Siedziałem i myślałem o przyjeździe Ann. W pewnej chwili ktoś zapukał do drzwi. -Moge wejść- Ann weszła do środka -Jasne -Charlie możemy pogadać? -No. Słucham? -Bo ja wiem, że ja nie powinnam się na ciebie obrażać. To było głupie, a jeżeli chodzi o to moje zauroczenie, to to poprostu nie miało tak wyjść. Przepraszam Charls jest mi strasznie głupio-łza spłynęła jej po policzku. -Ej nie płacz, to co było to było. Naprawdę nie masz za co przepraszać. -Więc jest wszystko oki?-spytała -Tak-uśmiechnąłem się -Jeeej dziękuje- przytuliła mnie -To musimy to uczcić może skocze po jakiś sok? -No okej-szerzej sie uśmiechnąłem Brunetka wybiegła z pokoju. Po kilku minutach przyszła z dwiema szklankami soku jabłkowego. -Prosze bardzo-wręczyła mi szklanke -Dziękuje-usiadłem na krześle Dziewczyna podeszła do szafki, na której stało zdjęcie moje i Leo. -Ojeju jaki słodziak -Który-podszedłem do niej.W tym momencie dziewczyna obróciła się i oblała mnie sokiem. -Ojej przepraszam Charlie! -Nic sie nie stało-uspokoiłem ją -Ale ze mnie niezdara, naprawde przepraszam -Jest okej-usmiechnąłem sie odstawiając szklanke -Najlepiej jakbyś ją ściągnął i zamoczył w zimnej wodzie-poinstruowała mnie -Tak myślisz? -Tak, bo potem może zostać plama-kiwnęła głową.Zdjąłem koszulke. -Daj ją-wskazała na bluzke -Poradze sobie -zaśmiałem sie -Nie wygłupiaj się- wzięła mi ją z ręki -Od kiedy ty taka miła?-zaśmiałem sie głośniej -Od zawsze Podeszłem do biurka -Ej Charlie...-potknęła się a ja ją złapałem ~Ann~ Mój plan w realizacji.. Jeszcze tylko wisienka na torcie.. -Ej Charlie... -rzuciłam się na niego wiedząc że mnie złapie -Ann! Nic ci nie jest? -Jest okej-nasze usta były pare centymetrów od siebie. Wtedy do pokoju weszła Edyta. -Charlie! Jej mina.. Bezcenna.. Jestem genialna, a jeszcze fakt, że Charls nie miał koszulki ułatwił mi sprawę.. Teraz tak szybko się nie pogodzą.. ~Edyta~ Po dość długiej kąpieli wyszłam gotowa z łazienki
i skierowałam się do pokoju Charliego. Otworzylam drzwi i zobaczyłam jak trzyma w objęciach Ann. -Charlie!-łzy zaczęły spływać po moich policzkach -Edi wiem jak to wyglą -Daj spokój-przerwałam mu-za pierwszym razem Ci wybaczyłam,ale tym razem przesadziłeś-stwierdziłam -Ann powiedz jej-zwrócił się do brunetki -Edyta ja przepraszam,tak jakoś wyszło -Ann co ty pieprzysz?Przecież do niczego -Charls nie okłamuj jej-przerwała mu dziewczyna -To ja was zostawiam-stwierdziłam wychodząc -Edyta do cholery -Charlie chwycił mnie za ramie -To nie tak -Zostaw mnie-wyszarpałam ręke -Wierzysz mi czy jej?Nie masz do mnie zau-nie zdąrzył dokończyć,ponieważ moja ręka wylądowała na jego twarzy -Zawiodłeś mnie Charlie-powiedziałam jeszcze i poszłam do siebie...Nie mogę płakać i nie będę...Nie tym razem...Postanowiłam się przejść.To nic,że jest po 22,przecież nic mi nie będzie.Podeszłam do szafy i wyjęłam z niej ubrania...Weszłam do łazienki i przebrałam się.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Związałąm włosy w kitka i wyszłam.Zeszłam do kuchni i wzięłam sobie wode.Założyłam buty i wyszłam ~Charlie~ -Co ty odwalasz?-spojrzałęm na Ann -Taka zemsta..Mnie się nie olewa,słonko-stwierdziła i wyszła z pokoju... Że co do cholery?! Jaka zemsta?! Nie wierze poprostu nie wierze. Jak ona mogła? Straciłem Edi. Nie wybaczy mi.. Nie zostawie tego tak! Ona musi mnie wysłuchać. Zbiegłem na dół,chwyciłem bluze i wybiegłem na dwór. ~Julka~ Jezu... No ile można czekać..? Siedze tu juz prawie 20 minut. Masakra. W tym momencie zza muru wyszła Ann -No i jak?-podbiegłam do niej -Załatwione teraz już napewno nie będą razem-przybiłyśmy sobie piątkę -Kto nie będzie razem?!- jakby spod ziemi wyszla Maja -Nie ważne- uśmiechnęłam sie Nie posiadałam sie z radości. Nie wiedziałam że to takie super uczucie. Ach uwielbiam Ann. -Pytam jeszcze raz kto nie będzie razem?!- powtórzyła -Sama sie dowiesz.. -powiedziala Ann -Ty chyba nie chcesz powiedzieć... Zabije cie! -Maja!- krzyknął Leo jednocześnie obejmując ją i trzymając -Zostaw mnie! Te małpy mnie popamiętają!-wyrywała sie -Chodź Ann. Impreza sie zakończyła happy end'em więc możemy iść- ruszyłam -On nie! Chodź tu suko!-Maja próbowała sie wyrwać -Hahaha śmieszna jesteś dziecko- poszliśmy z Ann do mojego domu. -Wiesz co jesteś najlepsza! -powiedzialam wchodząc do środka -No wiem-uśmiechnęła się brunetka ~Maja~ -Leo puść mnie do cholery!-krzyknęłam -Uspokój się- powiedział spokojnie -co się stało?-dodał -Te małpy coś zrobiły. Powiedziały że już nigdy nie będą razem -Ale kto?-przerwał mi -Edi i Charls, Leo póść! Chłopak obrócił mnie po czym mocno przytulił. -Znajdźmy ich.-pociągnął mnie za rękę. Weszliśmy do domu. -Ja biore górę, ty dół.-powiedziałam i weszłam po schodach. Ani Edi, ani Charliego. Gdzie oni do cholery są?! Boje się o nich Po przeszukaniu pokoi zeszłam na dół -Są? -spytałam bruneta -Nie-odpowiedział zmartwiony -Chodź idziemy ich szukac-złapałam bluzę -Gdzie idziecie?-zapytała pani Victoria ~Edi~ Szłam sobie parkiem i myślałam o tym wszystkim...Księżyc pięknie oświetlał drzewa i nadawał tej cudownej,nocnej atmosfery...Brakuje tu tylko Charliego... -Nie myśl o nim-zganiłam się w myślach i odwróciłam w drugą strone z zamiarem powrotu do domu.Dwa kroki ode mnie,na ławce siedział chłopak w kapturze...Spojrzałam na niego,a on.. ~~*~~~ No i mamy 21
