Jong In sonunda rahatlamış hissediyordu.Sevdiği bölümün eğitimini almıştı ve biriktirdiği para ilede Seul'deki bir evin 6 aylık kirasını peşin olarak ödemişti.Ailesinin tek çocuğuydu.Bu yüzden birazda olsa şımartılmıştı.İsteklerine kendi yön vermişti en ufak bir seçimine bile karışmamıştı ailesi. Bu ona güç veriyordu. Her şeyden önemlisi özgür hissediyordu.Bu yüzden ailesine her zaman minnettardı.Kendi başına da iyi idare ettiği söylenebilirdi. Okurken çalıştığı part time işinden kazandığı paraları biriktirmişti bu sayede evi kiralamış ve o çok beğendiği fotoğraf makinesine sahip olmuştu.
Şimdiyse Busan'da yaşayan ailesini ziyaret etmiş, Seul'e dönüş yolculuğundaydı. Heyecanlı hissediyordu. Üniversitede okurken yurtta kalmıştı bu yüzden tek yaşama deneyimi tadamamıştı.Ama şimdi bu deneyimin hazzına varacaktı. Tek yaşama isteği her gençte olan eve kız atma olayı ve ya partiler gibi düşünceleri için değildi.Sadece kendi dünyasını yarattığı bir evi olması hissini seviyordu. Kendi yaptığı yemeği tatmak,evini kendi dizayn etmek ve her şeyden önemliside çektiği fotoğrafların duvarları süslemesi.Bu fikir şimdiden içinde kıpırtılara sebep oluyordu.Kulaklığını takıp favori
şarkısını dinlemeye koyuldu , başını cama yasladı. Huzurlu hissediyordu. 3-4 saatlik bir yolculuğun ardından Seul'e gelmişti. Kalabalığın sesinin uğultusuyla gözlerini aralıyıp , kulaklığını çıkarttı. Otobüsten inip , valizini almak için yöneldi. Siyah geniş valizini sürükleyerek bir taksiye atladı. Evinde henüz eşyası yoktu.Bir hafta sonra mobilyaları gelecekti.Bu yüzden ilk bi kaç gün zorluk çekecek gibiydi ama umursamıyordu.
-------------------------
Kyungsoo'nun belli idealleri olduğu söylenemezdi.Adeta ailesi için yaşıyordu.Zaten bu yüzden de annesinin istediği bir bölüme gitmişti.Gerçi kendisininde istediği bir bölümde yoktu.Hep başarılı bir öğrenci olmuştu.Ama hiç bir başarısını kendisi için kazanmamıştı her zaman sevdiklerine armağanıydı bu başarıları.Bir kere olsun kendini düşünmüyor ,kendine verilmiş bu yaşantının tadını çıkarmıyordu.
Üniversiteyi bitirmesiyle aradan geçen 1 yılda büyük iş merkezlerine başvurmadan kendisine teklifler geliyordu.Son gelen teklifi incelemeye değer bulmuştu.Büyük bir kozmetik firmasının genel müdürlüğünden bir teklifti.Maaşıda kabarıktı.Sevmediği bir bölüme gitmişti.Ama muhasebeden zamanla zevk almaya başlamıştı.Önüne gelen bu son teklif ide kabul edip yeni bir ev için kontrat imzaladı.Belkide bu hayatına yön verip, kendine değer vermeye başlaması için iyi bir fırsat olacaktı.Taksiden inip bagajdan valizini indirdi.
Ağır adımlarla yeni taşınacağı binaya ilerliyordu.Arkasından gelen bir adamın ayak seslerini duydu.Anlaşılan aynı binaya doğru ilerliyorlardı.Bu yüzden adamın bu binada yaşadığı düşündü.Bina giriş kapısına geldiğinde duraksadı Kyungsoo.Kot pantolonun cebinden anahtarları almak için elini attı.Ama baya derin bir cebi olduğu için, ulaşması güçtü.O esnada arkasındaki adam anahtarı kilide sokup sola doğru çevirip ,açtı .Kapıyı da arkasında kalan gencin içeri geçebilmesi için tuttu.
''Teşekkürler'' nazik ses tonuyla konuştu Soo.
''Oh rica ederim.'' gülümsedi Jong In.
İkisi de çok katlı binanın geniş asansörüne doğru ilerledi.Jong In önden Kyungsoo ise arkasından.
Bindiklerinde ikisinin işaret parmağı aynı yönde buluştu.
''Kat 4..''
Kyungsoo gülümseyip,4.kat yazılı yuvarlak tuşa bastı.
İkiside aynı anda iç geçirdi.
''Demek aynı kattayız..''
Asansör eski bir bina olmasından dolayı ağır hareket ediyordu.Jong In bu sırada önündeki komşusu sandığı genci incelemeye koyuldu.Boyunu gerçekten kısa bulmuştu ve az önce gördüğü kadarıyla bir erkeğe göre
şirin bir yüze sahipti.
Kyungsoo ise Jong In'in az önceki görünüşünden keskin hatlara sahip bir yüzü olduğu izlenimine kapılmıştı. 4.kata geldiklerinde ilk adımı Kyungsoo atıp ikiye ayrılan yol ayrımından sağa doğru ilerledi .Garip olan şuydu ki az önceki gençte arkasından geliyordu.Döndüğü yerde 3 daire vardı.Kendisi dışındaki diğer ikisinden birinde oturduğunu düşündü.15 numaralı kapının önünde durdu Kyungsoo. Ardından ise Jong In.Kyungsoo kaşlarını kaldırıp adeta - neden burda durdun ?- bakışı
atmıştı.
Jong In'de şaşkın bir şekilde dairesinin önünde duran kısa boylu gence bakıyordu.Jong In kısa bir boğaz temizlemenin ardından işaret parmağıyla dairenin kapısını gösterip , konuştu.
''Burası benim dairem..? '' sesinde tereddüt vardı.
Kyungsoo şaşkın bakışlarını sürdürdü.
''Nasıl olur ? Buraya yeni taşındım.''
''O-oh bende yeni taşındım..'' diye cevapladı Jong In.
İkiside aynı anda birbirilerine dönüp ses tonları yüksek bir şekilde konuştu.
''YO-YOKSA !''
Kyungsoo devam etti.
''Kontratınız 6 aylık mı ?
''O-oh evet.''
''Peki ne zaman imzladınız ?
''19 Şubat .Bay Choi Jin 'den kiralamıştım ama yurt dışına çıkacağını ve 6 aydan sonra kirayı, verdiği banka hesabına yatırmamı söyledi.''
''o-oh olamaz bende 19 Şubatta imzaladım ve aynı hikayeyi o adam banada anlattı.'' Kyungsoo'nun endişeli olduğu sesinden anlaşılıyordu.
Jong In şaşkın ifadesiyle devam etti.
'N-ne yani o moruk tarafından kandırıldık mı ? Onu aramalıyız.''
''A-ah evet.Bunun ne demek olduğunu açıklamalı.''
Jong In cüzdanın kart bölümünden adamın telefon numarasını çıkarıp , kendi telefonundan rakamları tuşladı.Kyungsoo ise meraklı gözlerle kendisine bakıyordu.Telefonu kulağına dayadığında adamın kaydettiği aptal telesekreter mesajıyla baş başa kalmıştı.
''Lanet olsun..'' bağırarak telefonu kapattı.
'' Ne oldu ? '' merakla sordu Kyungsoo.
''-Şu an yurtdışındayım ve işim dolayısıyla meşgulüm.Mesajınızı bırakın.Daha sonra size ulaşacağım..-
böyle saçma bir mesaj bırakmış.''
''A-aah.'' Kyungsoo mızırdandı.
Jong In ise binanın girişindeki duvara doğru arkasını döndü.Kyungsoo gencin arkasını dönmesinden istifade dairenin kapısında doğru dönüp anahtarı kilide sokup girecekken.Kafasına konulan bir elle irkildi.
''Hey seni küçük..Bu ev için ikimizde para ödedik.Sadece senin girmen doğru olmaz , değil mi?''
Kyungsoo'nun yanakları kızarmış ve utanmıştı.Bencil davranmıştı. Geç de olsa yaptığı yanlışı farketmişti.
