Tamamlandı✔ Aslında hepimizin hayatı bir hikâye değil mi? Nehir ve Deniz'in kavuşma hikâyesi. Kim bilebilirdi ki koca denizin, nehirde boğulacağını. Yetimhanede başlayan hayat ve Nehir ve Deniz'in hepimizi derinden sarsacak aşk hikâyesi...
Yetimhane...
|26| Geride kalanlar daima peşimizden gelirler, dedi Nehir. Ardından Deniz'in ellerini tutarak:" Sen benim geçmişimden mi geliyorsun? Yoksa geleceğimden mi?" dedi.
Deniz, gülümsedi...
Ardından, kaşlarını çattı.
Düşündü...
Düşündü...
Kafasını iki yana sallayarak: "Bilmem." dedi müphem bir ifadeyle.
|26.|
Huzurlu günleri koklamanın zamanı gelmişti, sarımtırak perdenin kenarından odama usulca süzülen güneş ışığıyla rüzgâr anlaşmışlar gibi beni uyandırmaya çalışıyorlardı. Masanın üzerindeki notlarımın uçuşup yüzüme yapışmasıyla uyandım. Yarın üniversitenin ilk günü olacağı için Deniz'le alışverişe çıkacaktık. Saçlarımın uçlarını maşa yaptım, gözlerime nude tonlarda far sürdükten sonra üzerime kot gömleğimi giydim.
Deniz beni sokağın başında bekliyordu, koşarak boynuna sarıldım. Kollarıyla bedenimi kavradı ve yanaklarımı öperek:
''Hoş geldin, güzel göz'' diyerek gülümsedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Seni bugün deli edeceğim. Emin misin benimle alışverişe çıkmaya?''
''Eminim. Hem benim için büyük bir zevk.''
Alt dudağımı ısırarak gülümsedim. Otobüs duraklarına doğru yürümeye başladık. Durağa geldiğimizde uzun boylu, saçları kirpi gibi dik dik olan adam yanındaki orta boylu, züppe tipli çocuğa bir şeyler fısıldadıktan sonra bana doğru bakıp gülüştüler. Huzursuzluk çıkmaması için önlerinden geçmeyelim diye ''Canım bu taraftan gidelim mi?'' dedim endişeyle.
''Ne oldu güzel göz?''
''Hiç..''
Ardından etrafına bakınmaya başlayan Deniz iki dingili fark etti. Kaşlarını çatarak onlara doğru bakmaya başladı. Orta boylu olan sigarasının dumanını Deniz'e doğru üfleyerek:
''Trene mi bakıyorsun? Yanındaki güzelmiş.'' dedi pis pis sırıtarak.
''Öküz gibi buraya bakan sizsiniz, bu durumda öküz siz oluyorsunuz. Ayağınızı denk alın. Kaybolun.''
Uzun boylu adam yanındaki sarı çocuğa bir şeyler fısıldadıktan sonra:
''Deniz Bey, özür dileriz. Kusura bakmayın tanıyamadık.'' dedikten sonra ayaklarını kıçlarına vura vura koşmaya başladılar.
Olanlara anlam vermeye çalışıyordum. Yüzümü buruşturarak:
''Deniz Bey? Sen nereden tanıyorsun? Kim bunlar?'' diye sorularımı art arda sıraladım.
