I'm just nobody, neird, panget at lageng binubully Sa school. Until one day my life is change simula nung dumating ang apat na lalaki Sa buhay ko.
I can't expect na sila pala ang babago Sa takbo ng buhay ko.
I'm Mia Lopez and this is my highschool...
Kinabukasan habang nag liligpit ako ng gamit ko kasi makalat sa room ko may nakita akong isang picture, napangiti nalang ako sa nakita ko..
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"ang tunay na magkaibigan nag aasaran, naglalaitan pero hindi nag iiwan"
Miss na miss kona ang mga kaibigan ko dati, nasaan na kaya sila hindi kona sila nakita simula nung umalis kami ng probinsya sana makita ko sila ulit..
Flashback
"hoy ky kanaog na ngara (ui ky bumaba kana dyan) "sabi ko sa kanya, 10 years from now on ilang taon pa kaya ako nun?
"maro kaman ka ayo ingon ka way bijaay ?(ang daya mo naman sabi mo walang iwanan)"sabi niya habang kumakain ng mangga sa taas ng puno nandun din sila ni tin at tom..
"kanaog na kamo dira kay dili ko kamao mo saka (bumaba na kayo dyan hindi ako marunong umakyat)"sabi ko naman sa kanila..
"di man gd ka onggoy mao ng di ka katigo mo saka (hindi ka kasi onggoy kaya di ka marunong umakyat)"sabi ni tin..
"karon na gani nalang ta magkauban dili pa kamo (ngayon na nga lang tayo magkakasama ayaw niyo pa)"malungkot na sabi ko at umupo ako sa may puno pero sa baba..
"ang taong malayo pero importante sayo ay parang rainbow minsan mo lang makikita pero kapag nasilayan mo, mapapangiti ka ng totoo"sabi ni ky sabay akbay sa akin kaya ngumiti ako sa kanya..
"ui tagalog man to kahibaw diay ka mo tagalog? (ui tagalog yun hah marunong ka pala mag tagalog?) "nag tatakang tanong ko pero nakangiti ako..
"oh bitaw pila man to ka years nimo gi practisan? (oo nga ilang years mo yun pinag practisan?)"tumawa kami sa sinabi ni tom..
"buang dyod mo, mamiss kamo na ko (baliw talaga kayo, mamimiss ko kayo)"sabi ko sa kanila.
"aww uli ngari kung mamiss mi nimo (umuwi ka dito kung mamimiss mo kami)"sabi naman ni tin.
"ngano dili man ka mo katawa ky naa kay problema? (bakit hindi ka tumatawa ky may problema ka ba?)"tanong ko sa kanya..
"di man gd nako maimagine na dili na ta magkauban inig ka dako nato, mo buwag naka namo (hindi ko kasi maimagine na hindi na tayo magkasama pag laki natin, hiwalay kana sa amin)"malungkot na sabi ni ky kaya niyakap ko siya..
"ayaw kamo pag ing ana kay karon palang gimingaw na ko ninyo (wag kayong ganyan ngayon palang namimiss kona kayo)"sabi ko sa kanila at nag group hug kami..
Since birth magkakaibigan na talaga kaming apat pero nung pumunta kami sa manila at lumapit pa kami sa ibang bansa di ko na alam kung nasaan na ba sila..
end of flashback
"abot hanggang langit ang ngiti mo mia hah sinong naalala mo?"tanong ni ate sabay upo sa tabi ko, binigay ko ang anime picture na drawing ni ky nung bata palang kami kaso hindi ako nakasali..
"miss na miss kona sila ate hanna nasaan na kaya sila ngayon?"
"alam kung namimiss kana din nila kaya wag kang mag aalala mia kapag bakasyon muna babalik tayo sa probinsya"sabi ni ate kaya napayakap ako sa kanya..
"salamat ate"sabi ko habang nakangiti..
"anong drama nanaman yan hah?"
Tumingin kami pareho sa may pinto at nakita namin si kuya king kaya ngumiti lang ako sa kanya..
"none of your business kuya"sabi ko sabay ngiti..
"kayo king ilang years na kayong magkakaibigan nila lucky?"tanong ni ate hanna..
"since elementary kaibigan ko na sila bakit?"tanong ni kuya king sabay upo..
"wala lang, ito kasing si mia namimiss na yung mga kaibigan niya kaya kapag bakasyon na makikitulog tayo sa bahay nila lola sa probinsya"sabi ni ate hanna..
"balita ko masarap daw ang tubig sa ilog kapag naligo ka sa probinsya"
"oo nga kuya kaya miss kona nga ang ilog eh, wala naman kasing ilog dito puro sapa"sabi ko..
"oh siya maligo kana mia may pasok kapa sa school"sabi ni ate hanna kaya lumabas na sila ng kwarto ko..
