Kötü Çocuk IV

12∞

Playlist: Maroon 5- Pure Imagination.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

Lisedekilerle tekrardan buluşmak garipti. Aradan sanki uzun yıllar geçmişti. O kadar çok şey yaşamıştım ki onlara kendimi çok uzak hissediyordum. Sohbetlerine bile ayak uyduramıyordum. Berkan da benim gibi sohbete çok katılmıyordu. Daha çok içkisini yudumlamak ve beni izlemekle meşguldü. Neşe kahkahalar atarak kolumu hafifçe dürttüğünde sohbete kulak kesildim. Kayıt yaptırdıkları yurtlardan, yurtların odalarından, kampüslerinin içinden, neler yapabileceklerinden bahsediyorlardı. Hiçkimsenin başıma gelenleri bilmiyordu. Annem Eskişehir'e önemli haberi taşımayarak buradaki konforlu alanımı korumayı başarmıştı. Başıma gelenleri bilseler benimle yine bu kadar rahat konuşabilirler mi tahmin edemiyordum. Berkan bile her şeyi bilmiyordu.

"Berkan ile Kayla yine çok uyumlu. Bizimle ilgilenmiyorlar."

Sude'nin sözüyle üniversite sohbeti kesildiğinde Neşe sırtını dikleştirip oturduğu sandalyede geriye doğru kaydı.

"Onlar artık bir çift değil biliyorsunuz, değil mi? Kayla'nın sevgilisi var ve bu konunun konuşulmasından bile memnun kalmaz."

Neşe'ye 'Ne yapıyorsun sen?' bakışlarımı yolladım. Şu an en son konuşmak istediğim şey Meriç ve onunla olan ilişkimdi.

İmge kızıla boyattığı saçlarını omzunun arkasına atıp merakla bize döndü. "Vay be! Kimmiş o kıskanç?"

Neşe ona bakıp "Meriç, Meriç Tuna. Ressam."dediğinde ne yapmaya çalıştığını anladım. Berkan yüzünden Meriç'ten bahsediyordu ama bunu yapmaya iten ne olmuştu bilmiyordum.

"Meriç Tuna mı?"

Sarhoş olmaya başladığını bakışlarından anladığım Serhat İmge'ye doğru eğilip "Ne o? Eskilerinden mi?"diye sorduğunda bunun gerçek olup olmayacağını düşündüm. Gerilmiş bir halde İmge'nin cevabını beklerken tırnaklarımı avucumun içine batırdım.

"Saçmalama."

Neşe Berkan'a sert sert bakarken İmge tekrar ağzını açınca ona odaklandım.

"Tanıyorum ben o çocuğu. Kuzenimin yarışmasına gitmiştim. Orada görmüştüm. Çok soğuk bir şey. Kimseyle konuşmuyordu. İtici bir çocuk. Yani tuhaf Berkan gibi neşeli bir çocuktan ayrılıp onun gibi biriyle nasıl oldun?"

Ben daha ağzımı açmadan Serhat lafa atladı. "Sanki Kayla çok farklı. Yanlış anlama fıstık ama sen hep şu canavarlardan daha olgun oldun. Yani biraz soğuksun aslında ama seni böyle seviyoruz."

"Serhat haklı. Ben Kayla'ya ilk zamanlar alışamamıştım. Biraz soğuk ama sonra tanıdıkça alıştım."

Simge bana bakıp sırıttığında gülümsedim. İlk tanıştığımız zamanlarda hemen yakınlaşmamıştık. Biz zaten hep Neşe'yle birlikteydik. Onunlayken başka birini fazla aramıyordum.

"Her neyse. Siz çocuğu görmediniz tamam mı? Cidden itici bir soğukluğu var. Yakışıklı olsa anlayacağım ama öyle çok dikkat çeken biri de değil."

Meriç'i bu kadar yargılamasına karşı sonunda dayanamayıp "Ben seviyorum."dediğimde Serhat büyük bir kahkaha attı. Berkan masanın üstündeki bardağı alıp kafasına diklediğinde kollarımı etrafıma sardım. Buradan gitmek istiyordum. Hiçbir şey eskisi değildi. Ben artık buraya ait değildim. Kendimi yabancı hissediyordum ve yabancı hissettiğim bir ortamda olmaktan mutlu değildim.