Kötü Çocuk IV

9∞

Playlist: Tokio Hotel ft. Kerli - Strange

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

Akşam kızlarla bizim evde toplandık. Babam biz rahat edelim diye ya da sevgilisiyle daha fazla vakit geçirmek için eve her zamankinden daha geç geldi. Nursiş bizimle birlikte olduğu için sık sık arayıp nasıl olduğumuzu da sormadı. Buna inanmak istiyordum çünkü başka bir kadınla vakit geçirirken beni unutma ihtimalini düşünmek istemiyordum.

"Kayla!"

Neşe'nin suratıma fırlattığı patlamış mısır yanağıma çarpıp kucağıma düşünce onu alıp ağzıma attım.

"Üniversite zamanı görüşemeyeceğiz yani."

Neşe kafasını kaldırıp "Kaykay."dedi ve uzanıp yanağımı öptü. Bu sefer gerçekten ayrı okullarda olacaktık. Bu da adını koymadığımız bir veda partisiydi.

"Neyse ki tatillerimiz var. Bayram tatilleri, vize sonraları. Tabi siz burada olursanız. Yani Eskişehir'e gitmezseniz."

"Ben mutlaka gelirim buraya."

"Ben de. Sanırım."

İkisi de kafasını kaldırıp bana baktığında bir şeyler söylemem gerekiyordu. "Babam evlenirse bu evde yaşamam. Bilmiyorum tatilimi yurtta geçirmek de istemem. Eskişehir'de olabilirim ya da size kalmaya gelirim."

Cansu yüzüne buruk bir tebessüm yerleştirdi. "Tabii ki gelirsin."

"Babanla görüşmeyecek misin?"

"Tabii ki görüşeceğim. Yani birkaç saat. Dışarıda. Bilmiyorum işte hallederiz sanırım."

"Sonsuza dek kadına bir yabancı gibi davranamazsın."

Neşe'nin mantıklı tarafına gözlerimi devirdiğimde omuz silkti.

"Zorunlu zamanlarda selamlaşırım."

"Harika çözüm."

Bu sefer ben elimdeki mısırları ona fırlattığımda gülerek onları birer birer topladı ve ağzına attı.

"Semih, Meriç ve sen ne güzel birlikte olacaksınız."

"Öyle."diye mırıldandım. Muhtemelen hiçbirimizin asıl tercihi değildi Atahan Üniversitesi ama bir şekilde orada okuyacaktık.

"Bora'yla yakınsın."

"Sen de Ömer ile aynı okuldasın."

Birbirlerini omuzlarıyla dürttüklerinde gülümsedim. Lisede iyi arkadaşlar edinmiştik. Eskişehir'deki gibi değildi hiçbir şey. Daha yakındı.

"Bir şey itiraf edeyim mi?" İkimiz de Neşe'ye baktığımızda dudağını kemirdi.

"Kayla hastanedeyken sen ve Semih'in arasında bir şey olacak sandım. Yani ben sizi hep bekledim aslında."

Cansu'nun yüzü kızarırken başını önündeki kaseye eğdi. "Sadece birbirimize destek oluyorduk."

"Biliyorum. Sadece ben Semih'in sana karşı direndiğine inanıyorum."

"Öyle bir şey yok. Biz hiç olmayız. Zaten benimki platonik bir şeydi. Yani bilirsiniz o popüler çocuktu. Her kız ona aşıktı ve ben de onlardan biriydim işte."

Dudaklarından hızlıca çıkan kelimeler onun heyecanını ele verirken sessiz kaldım. Semih'in bir ara ondan hoşlandığını ben de düşünmüştüm. Bora için üzülmüştüm hatta. Ama şimdi düşününce belki de böyle olduğunda Semih daha çok üzülmüştü. O gözümde öyle bir yerdeydi ki biri için asla üzülmez diye düşünüyordum. Bir an bunun için kendimi suçlu hissettim.